Προσοχή, και τα μάτια αλλά και τα… αυτιά μας δεκατέσσερα. Οι σοβαρές εξελίξεις δεν είναι προ αλλά εντός των θυρών…
Από τον
Σάββα Καλεντερίδη
Στις 16 Ιουλίου 2018 συναντήθηκαν οι ηγέτες των ΗΠΑ και της Ρωσίας στο Ελσίνκι. Σύμφωνα με δημοσιεύματα Τούρκων αναλυτών, ο Τραμπ και ο Πούτιν εκτός των άλλων συζήτησαν και συμφώνησαν για την επόμενη μέρα στη Συρία.
Αμέσως μετά το πέρας της συνάντησης είδαμε αντιπροσωπία των Κούρδων της Συρίας να επισκέπτεται τη Δαμασκό και να συμμετέχει σε συνομιλίες με αντιπροσωπία του συριακού κράτους, επικεφαλής της οποίας ήταν ο υπαρχηγός του γενικού επιτελείου της Συρίας. Στις συνομιλίες εκείνες, που είναι αδιανόητο να έγιναν χωρίς την έγκριση, αν όχι την παρότρυνση, της Ρωσίας, οι Κούρδοι ζήτησαν αυτονομία και η συριακή πλευρά τούς πρότεινε μια συμφωνία δώδεκα σημείων.
Αυτή προβλέπει την αποχώρηση των κουρδικών στρατευμάτων από τις επαρχίες Ράκα και Ντερ εζ Ζορ και την παραχώρηση μερικής αυτονομίας στην περιοχή ανατολικά του Ευφράτη και κατά μήκος των συνόρων με την Τουρκία.
Εάν τα παραπάνω αποτελούν μέρος της συμφωνίας Τραμπ – Πούτιν για την επόμενη μέρα στη Συρία, για την Αγκυρα γεννάται ένα βασανιστικό ερώτημα:
Τι αποφάσισαν οι δύο μεγάλοι για την επαρχία Ιντλίμπ, όπου η Τουρκία διαθέτει, με βάση τη συμφωνία της Αστάνα για τη δημιουργία Ζωνών Αποκλιμάκωσης, 12 παρατηρητήρια, επανδρωμένα με στρατό, ειδικές δυνάμεις και πράκτορες της ΜΙΤ; Να σημειωθεί ότι, όπως φαίνεται στον χάρτη, στην ίδια επαρχία η Ρωσία έχει 10 παρατηρητήρια και το Ιράν εφτά.
Το ερώτημα αυτό γίνεται ακόμα πιο βασανιστικό για τους παρακάτω λόγους:
Πρώτον, γιατί, αν η Τουρκία αναγκαστεί να αποχωρήσει από το Ιντλίμπ, θα χάσει μεγάλο μέρος του ζωτικού χώρου που είχε σχεδιάσει να αποκτήσει, για να είναι ένας από τους παράγοντες που θα καθορίσουν την επόμενη μέρα στη Συρία.
Δεύτερον, αν η Τουρκία αναγκαστεί να αποχωρήσει από το Ιντλίμπ, ξέρει ότι θα έρθει η σειρά της ανακατάληψης της Αφρίν από τον στρατό του Ασαντ. Μάλιστα, οι Κούρδοι πρότειναν στην κυβέρνηση Ασαντ να συμμετάσχουν με αρκετές χιλιάδες στρατό στην επιχείρηση ανακατάληψης του Ιντλίμπ, υπό τον όρο η επιχείρηση να συνεχιστεί για την ανακατάληψη της Αφρίν.
Τρίτον, αν η Τουρκία χάσει την Αφρίν, θα έρθει η σειρά της περιοχής Αλ Μπαμπ και Τζαραμπλούς, που έχει καταλάβει με την επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη».
Ομως, αν γίνουν όλα αυτά, τότε η Τουρκία θα έχει εξοβελιστεί από τη Συρία, ενώ την ίδια στιγμή η Ρωσία και οι ΗΠΑ θα έχουν συμφωνήσει στη δημιουργία του δεύτερου αυτόνομου κουρδικού κράτους και μάλιστα τη φορά αυτή κατά μήκος των συνόρων της. Αλλωστε, γι’ αυτό η Τουρκία έχει χτίσει ένα τείχος 880 χλμ. Νομίζει ότι με το τείχος αυτό θα αναχαιτίσει τις εξελίξεις!
Ομως τι πιθανότητες υπάρχουν να συμβούν όλα αυτά και πόσο επικίνδυνα είναι για την ειρήνη στην περιοχή;
Πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι στις περιοχές Ιντλίμπ -Αφρίν – Αλ Μπαμπ η Τουρκία έχει οδηγήσει περί τους 70.000 τζιχαντιστές και Τουρκομάνους, όλοι τους εκπαιδευμένοι και χρηματοδοτούμενοι το τελευταίο διάστημα από την Αγκυρα και την Ντόχα. Μάλιστα, υπό το πρίσμα των εξελίξεων, προσπαθεί να ανεβάσει τον αριθμό αυτόν στις 100.000, για να αποτρέψει μια επιχείρηση ανακατάληψης των περιοχών αυτών από τον στρατό της Συρίας. Ομως ο Ασαντ φέρεται ότι είναι αποφασισμένος να προχωρήσει στην ανακατάληψη του Ιντλίμπ και των άλλων δύο περιοχών, όπως δήλωσε αν τόσο ο ίδιος όσο και ο εκπρόσωπος της Συρίας στον ΟΗΕ Τζαφέρι: «Είναι δικαίωμα της Συρίας να ανακαταλάβει όλα τα εδάφη, του Ιντλίμπ συμπεριλαμβανομένου, που έχει καταλάβει η Τουρκία. Η συμφωνία για τη δημιουργία Ζωνών Αποκλιμάκωσης έχει συγκεκριμένη χρονική ισχύ. Αυτό το χρονικό όριο δεν μπορεί να επεκταθεί χωρίς τη συγκατάθεση της κυβέρνησης της Συρίας. Οι Οθωμανοί κατέλαβαν αυτά τα εδάφη επί τέσσερις αιώνες. Θέλουμε να τονίσουμε ότι εμείς τη φορά αυτή ξέρουμε πώς θα τους εκδιώξουμε από τα εδάφη μας».
Επειδή πολλοί αναγνώστες μας θα αναρωτηθούν «πώς είναι δυνατόν να γίνουν όλα αυτά, από τη στιγμή που υπάρχει ένα τόσο μεγάλο και ισχυρό πλέγμα συμφωνιών και σχέσεων μεταξύ της Ρωσίας και της Τουρκίας;», να αναφέρουμε ότι ο ειδικός απεσταλμένος του προέδρου Πούτιν στη Συρία Αλεξάντρ Λαβρεντίεφ έκανε την εξής δήλωση για το θέμα: «Οταν έλθει η ώρα, θα επιμείνουμε όλα τα τουρκικά στρατεύματα να αποσυρθούν από τις περιοχές που ελέγχουν στη Συρία».
Προτού κλείσουμε το άρθρο μας, να επισημάνουμε και ένα άλλο σχετικό και εξαιρετικής σημασίας ζήτημα. Πριν από λίγες μέρες ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε ότι στις σχέσεις με τη Ρωσία ρίχνει τη σκιά του «το θέμα του Τελ Ριφάτ, που είναι ένα ξεχωριστό πρόβλημα».
Τι είναι αυτό; Μια περιοχή εφαπτόμενη με την επαρχία Αφρίν, που την απελευθέρωσαν από το Ι.Κ. με τη βοήθεια της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας οι Κούρδοι του YPG και συνεχίζουν να ελέγχουν από κοινού με τους Ρώσους και τους Σύρους, προς μεγάλη απογοήτευση της Τουρκίας, η οποία πιέζει τη Ρωσία να εκδιώξει τους Κούρδους από την περιοχή.
Εχουμε να πούμε πολλά, γιατί εισερχόμεθα στην πιο κρίσιμη φάση πριν από το τέλος του πολέμου στη Συρία και με την εκδήλωση της επιχείρησης απελευθέρωσης του Ιντλίμπ θα τεθούν σε δοκιμασία οι σχέσεις της Τουρκίας με τη Ρωσία, ενώ με τις ΗΠΑ έχουν φτάσει στο χειρότερο σημείο.
Απλά να αναφέρουμε στους αναγνώστες μας ότι οι ΗΠΑ φέρεται ότι έχουν δώσει διορία στην Τουρκία για την απελευθέρωση του πάστορα Μπράνσον και των λοιπών κρατουμένων μέχρι την επόμενη Τετάρτη, με τη λίρα το πρωί της Παρασκευής να σημειώνει πτώση της τάξεως του 15% και την ισοτιμία να φτάνει το 1 δολάριο 6,44 λίρες Τουρκίας.
Προσοχή λοιπόν και τα μάτια αλλά και τα… αυτιά μας δεκατέσσερα.
Οι σοβαρές εξελίξεις δεν είναι προ αλλά εντός των θυρών…
