Ομολογία εκχώρησης της εθνικής κυριαρχίας, όπως εκτιμούν και στη Ν.Δ., θα σημάνει η απόπειρα του πρωθυπουργού να φέρει την όποια «νέα δανειακή σύμβαση» στο Κοινοβούλιο, ζητώντας την ψήφισή της από 180 βουλευτές.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Αντώνης Σαμαράς, στη δήλωση που είχε κάνει εισερχόμενος στη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, είχε αναφερθεί στους κινδύνους «για τον οικονομικό έλεγχο της χώρας και την επιβολή πιο σκληρής και παρατεταμένης λιτότητας». Παράλληλα ξεκαθαρίζουν ότι η Ν.Δ. δεν πρόκειται να ψηφίσει καμία νέα δανειακή σύμβαση, αν κινείται στην ίδια πολιτική που βουλιάζει τη χώρα, είτε απαιτούνται 150 είτε 180 είτε 200 ψήφοι. Ο κ. Παπανδρέου το αφήνει να διαρρεύσει ή για να εκβιάσει ή για να βρει την ευκαιρία να δραπετεύσει, έλεγε στενός συνεργάτης του κ. Σαμαρά.
Στο Μαξίμου φαίνεται να κερδίζει έδαφος η πρόταση να ψηφιστεί η νέα δανειακή σύμβαση με 180 , συνοδοιπόρος σε αυτή τη λογική και ο…λαγός του ΠΑΣΟΚ Γ. Καρατζαφέρης, ο οποίος χθες έπαιξε το παιχνίδι του Ευάγγελου Βενιζέλου. Ο τελευταίος από τις Βρυξέλλες με μια δήλωση ήξεις -αφήξεις μίλησε για ψήφιση τέτοιων ζητημάτων στη Βουλή με ευρεία πλειοψηφία όχι επειδή είναι νομικά αναγκαίο αλλά γιατί είναι εθνικά επιβεβλημένο. Αν δεν τους βγει αυτό το σχέδιο, πιστεύουν ότι ο μόνος δρόμος που αναγκαστικά θα τους απομείνει είναι η… ηρωική έξοδος μέσω εκλογών. Ηδη συζητούνται και ημερομηνίες, με πιο πιθανές την Κυριακή 27 Νοεμβρίου ή την Κυριακή 4 Δεκεμβρίου.
Την ίδια ώρα, ο εκπρόσωπος της Ν.Δ. Γιάννης Μιχελάκης κατηγόρησε το «δίδυμο της συμφοράς» (Παπανδρέου – Βενιζέλος) ότι για άλλη μια φορά παρίσταται και παρακολουθεί τις κρίσιμες αποφάσεις που λαμβάνονται για την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Οπως τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Μιχελάκης: «Οι κύριοι Παπανδρέου και Βενιζέλος δεν διαπραγματεύονται, δεν παρουσιάζουν κανένα ελληνικό σχέδιο απέναντι σε όσα σχεδιάζονται και δρομολογούνται για την Ελλάδα. Αυτό ακριβώς είναι το λάθος που οδηγεί τη χώρα, εδώ και δυο χρόνια, από το κακό στο χειρότερο». Την ίδια ώρα η κυβέρνηση, σε ένα κρεσέντο υποκρισίας, επιχειρεί να πετάξει το μπαλάκι στον κ. Σαμαρά, ισχυριζόμενη ότι στη συνεδρίαση του ΕΛΚ δεν ετέθη το θέμα της Ελλάδας.
Από κει και πέρα, στη Ν.Δ., αναφερόμενοι στο θέμα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, επισημαίνουν ότι, εκτός από το όποιο «κούρεμα», προϋποθέσεις είναι οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης και τα μεγάλα και συνεχή πρωτογενή πλεονάσματα. Αυτό είναι κάτι που οφείλουμε να το κάνουμε μόνοι μας και μπορούμε να το κάνουμε, τόνισε ο κ. Μιχελάκης, κρατώντας σαφείς αποστάσεις από την πρόθεση της κυβέρνησης να συμφωνήσει στον ερχομό της ομάδας από «μπάστακες στα υπουργεία.
Για να υπάρξουν όμως πλεονάσματα, απαιτείται αλλαγή της πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση, με στόχο «να πάρουν μπροστά οι μηχανές και να αρχίσουν να μειώνονται τα ελλείμματα» και να υπάρξει, μέσω της επανεκκίνησης της οικονομίας, ανάπτυξη.
Αναφερόμενος, τέλος, ο εκπρόσωπος της Ν.Δ. στις πρόσφατες δηλώσεις του κ. Παπανδρέου περί του «είμαστε ένας περήφανος λαός», υπενθύμισε τις δηλώσεις που έχει κάνει ο πρωθυπουργός στα φόρα ότι «κυβερνά μια αναξιόπιστη και διεφθαρμένη χώρα» και ότι «η κρίση είναι αμιγώς ελληνική».
«Τώρα», κατέληξε ο κ. Μιχελάκης, «που αποκαλύπτεται η αναξιοπιστία και η αναποτελεσματικότητα της κυβέρνησής του, ισχυρίζεται ακριβώς τα αντίθετα».
Υποκρισία χωρίς τέλος
«Ανεύθυνη -επικίνδυνη- αδιέξοδη πρόταση το “κούρεμα” και μέγιστη τραγωδία για τη χώρα». Ποιος το έλεγε αυτό; Μα φυσικά το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, του ανθρώπου που σε λίγα εικοσιτετράωρα σκοπεύει να ολοκληρώσει την αποστολή του και να παραδώσει τα κλειδιά της «κουρεμένης» χώρας στα χέρια της «κυβέρνησης Ράιχενμπαχ», για να διαμοιράσει τα ιμάτιά της.
Η παραπάνω άποψη με τον τίτλο «Αναδιάρθρωση του χρέους: μια ανεύθυνα αδιέξοδη πρόταση» καταγραφόταν (και βρίσκεται στο site του ΠΑΣΟΚ) από τον προπαγανδιστικό βραχίονα του Κινήματος, τον Τομέα Επικοινωνίας, και είχε εκδοθεί στις 11-6-2010. Στο κείμενο αυτό, που αποτελεί επιτομή της ανακολουθίας του ΠΑΣΟΚ, καταγράφονται ανατριχιαστικές επισημάνσεις και δικαιώνουν τους κινδύνους τους οποίους έχει επισημάνει ο πρόεδρος της Ν.Δ.
Διά χειρός ΠΑΣΟΚ επισημαίνεται ότι η αναδιάρθρωση του χρέους θα προκαλούσε οικονομικό και κοινωνικό Αρμαγεδδώνα που θα έπληττε όλους τους πολίτες και πολύ περισσότερο τους πιο αδύναμους από αυτούς. Το κείμενο-κόλαφος για την κυβέρνηση παρομοιάζει τις επιπτώσεις στην Ελλάδα σαν και αυτές που συνέβησαν στην Αργεντινή και επί της ουσίας σημαίνει νέα σκληρά μέτρα, τραπεζική κρίση και συνθήκες κοινωνικής και οικονομικής ζούγκλας! Ολα αυτά οδηγούν μια χώρα σε ομηρία και την οικονομία σε ασφυξία, καταλήγει στις εκτιμήσεις του το ίδιο το ΠΑΣΟΚ.
Συγκεκριμένα, στο κείμενο αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής (διαβάστε και ανατριχιάστε):
– Προτείνεται η πτώχευση της χώρας, με την προσδοκία ότι μέρος του χρέους θα διαγραφεί.
– Με άλλα λόγια, και για την αναδιάρθρωση επιβάλλονται σκληροί όροι από τους δανειστές της χώρας, προκειμένου οι τελευταίοι να συμφωνήσουν.
– Η συμφωνία αναδιάρθρωσης δεν επιτυγχάνεται σε λίγες μέρες. Συνήθως χρειάζεται πολλούς μήνες, ανάλογα με το ύψος του χρέους, το εύρος του διακανονισμού αλλά και τον αριθμό ή το είδος των πιστωτών. Ωστόσο, η περίοδος αυτή είναι καταστροφική για την οικονομία και ιδιαίτερα επώδυνη για τους πολίτες, καθώς η πραγματική οικονομία διανύει την κρίση πλήρως εκτεθειμένη και απροστάτευτη.
Αυτό σημαίνει ότι για διάστημα που μπορεί να φτάσει και τους 40 μήνες (η περίπτωση της Αργεντινής) επικρατούν συνθήκες οικονομικής και κοινωνικής ζούγκλας, καθώς οι πολίτες επιβιώνουν σε ένα κράτος που έχει καταρρεύσει, χωρίς πόρους και με έλλειψη κάθε σταθεράς. Μια τέτοια κατάσταση, όμως, ούτε για μία ημέρα δεν μπορεί να είναι ανεκτή.
Οι επιπτώσεις
– Η πιο χαρακτηριστική από τις επιπτώσεις, με άμεσο αντίκρισμα στην ευρύτερη οικονομία και στους πολίτες, είναι η ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ ΚΡΙΣΗ, που συνεπάγεται πλήρη έλλειψη ρευστότητας στην αγορά, εκτίναξη των επιτοκίων δανεισμού, δέσμευση καταθέσεων και εν τέλει χρεοκοπία τραπεζών που, μετά τις απώλειες από το haircut, δεν θα έχουν ικανά κεφάλαια για να λειτουργήσουν.
– Μαζί με τις τράπεζες πλήττονται και οι άλλοι κάτοχοι ομολόγων ή μετοχών τραπεζών, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται ασφαλιστικά ταμεία, μικρομέτοχοι κ.ά.
– Απώλεια κεφαλαίου για όσους έχουν καταθέσεις σε τράπεζες που τυχόν οδηγηθούν σε χρεοκοπία.
Συμπέρασμα
– Η αναδιάρθρωση του χρέους καταλήγει σε επιβάρυνση μεγαλύτερη από το αρχικό ποσό του διακανονιζόμενου χρέους.
– Οι επιπτώσεις στο εθνικό οικονομικό σύστημα είναι άμεσες και συμπεριλαμβάνουν μεγάλη κρίση ρευστότητας και χρεοκοπία τραπεζών.
-Οι επιπτώσεις στο διεθνές οικονομικό σύστημα εγείρουν τεράστιες πολιτικές πιέσεις για ικανοποίηση των πιστωτών.
Νίκος Ελευθερόγλου
Οι «γιαλαντζί επαναστάτες» ψάχνουν για σωσίβια
«Γιαλαντζί επαναστάτες» στα όρια της γελοιότητας θυμίζουν πια υπουργοί και «πράσινοι» βουλευτές, που στηρίζουν πρώτα τον Γ. Παπανδρέου στις πλέον αντιλαϊκές πολιτικές της Μεταπολίτευσης, για να βγουν αμέσως μετά να καταγγείλουν την αδικία και να καταθέσουν προτάσεις για την «επόμενη μέρα», αποδεικνύοντας ότι στην πραγματικότητα αυτό που τους καίει είναι η προσωπική τους διάσωση.
Χθες ο Κ. Σκανδαλίδης κάλεσε τον πρωθυπουργό να φέρει τη νέα συμφωνία στη Βουλή με αυξημένη πλειοψηφία. «Μέχρι πού έχουμε την εξουσιοδότηση να παίρνουμε εμείς τέτοιες αποφάσεις;» διερωτήθηκε, ενώ, γελοιοποιούμενος πλήρως, επανέλαβε την παλιότερη δήλωσή του ότι δεν πρόκειται να δεχτεί κανέναν «μπάστακα» στο υπουργείο του. Κατά των εκλογών και των κυβερνήσεων εθνικής ενότητας τάχτηκε ο Μ. Χρυσοχοΐδης, ενώ παραδέχτηκε ότι «οδηγούμαστε σε μεγαλύτερο “κούρεμα”» και χαρακτήρισε την «τεχνική βοήθεια» (sic) από τους εταίρους μας «αναγκαία». Αίσθηση προκάλεσε η αποστροφή του ότι «οι τράπεζες δεν έχουν άδικο να είναι ανήσυχες, καθώς υπάρχουν και πραγματικοί κίνδυνοι».
Για «προφανή άτυπη συμπαιγνία μεταξύ των αντίπαλων συμπαικτών, μεγάλων και μικρών, για τη διαιώνιση ενός σκηνικού που μας οδήγησε στη χρεοκοπία» μίλησε ο Μ. Ανδρουλάκης (Μega), εξαπολύοντας δριμεία επίθεση κατά των κ. Παπανδρέου και Σαμαρά που, ενώ είναι φίλοι, «δεν μπορούν να συνεννοηθούν για την πατρίδα στο ελάχιστο». Ειδικά στον πρωθυπουργό καταλόγισε λάθος επιλογές σε πρόσωπα και κινήσεις, προβλέποντας ότι «θα φαγωθεί», αλλά και δηλώνοντας σε μία περίτεχνη «κωλοτούμπα» ότι ο ίδιος φιλοξενείται στο ΠΑΣΟΚ και δεν μπορεί να πάρει την ευθύνη να γκρεμίσει μια κυβέρνηση… Καθώς ο καθένας λέει ό,τι θέλει, η Σούλα Μερεντίτη πρότεινε να κληθεί να προσφέρει τις γνώσεις του ο Κ. Σημίτης, ο άνθρωπος που μας έφερε ως εδώ. Ανασχηματισμό με πρόσωπα εκτός ΠΑΣΟΚ ζήτησε ο Ντ. Βρεττός, εκτιμώντας ότι είναι δύσκολο να περάσει η νέα συμφωνία, είτε με 180 είτε με 150 ψήφους. Αντίθετα, ότι «δεν είναι ώρα ιδεολογικών αντιπαραθέσεων, αλλά ρεαλιστικών αποφάσεων» σημείωνε (Κανάλι 1) ο Θ. Οικονόμου, καλώντας όμως την κυβέρνηση, αν θέλει επικύρωση των αποφάσεών της, «να ρωτήσει την κοινωνία, είτε μέσω δημοψηφίσματος είτε μέσω εκλογών». Αυξημένη πλειοψηφία σε περίπτωση εκχώρησης εθνικής κυριαρχίας ζήτησε ο Φρ. Παρασύρης, υποστηρίζοντας εκ των υστέρων ότι «θα έπρεπε το Μνημόνιο από την πρώτη στιγμή να είχε ψηφιστεί με 180 βουλευτές». Μέσα σε όλα αυτά, συλλέγονται υπογραφές βουλευτών σε κείμενο που θα ζητά «πρωτοβουλίες», δείχνοντας ουσιαστικά την έξοδο στον Γ. Παπανδρέου.