Μοιραίες αποδεικνύονται πέντε γυναίκες για τον Γιώργο Παπανδρέου.
Ανεξαρτητοποιήσεις, δηλώσεις για κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, αμφισβήτηση στο πρόσωπο του και θέμα ηγεσίας ήταν κάποια μόνο από τα κομμάτια του παζλ που συνέθεσαν οι Μιλένα Αποστολάκη, Βάσω Παπανδρέου, Εύα Κεφαλίδου, Χαρά Κεφαλίδου, Τόνια Αντωνίου. Την ίδια ώρα το Μαξίμου «ψήνει» τη διαγραφείσα Λούκα Κατσέλη για να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης την Παρασκευή, ενώ σε μια ακόμη θλιβερή (επαν)εμφάνισή της η Ελσα Παπαδημητρίου ανακοίνωσε ότι θα ψηφίσει «ναι».
Την αρχή των χθεσινών εξελίξεων έκανε η Μιλένα Αποστολάκη, που απέστειλε δισέλιδη επιστολή στον πρόεδρο της Βουλής Φ. Πετσάλνικο και τον Γ. Παπανδρέου, δηλώνοντας την ανεξαρτητοποίησή της από την Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ και αφήνοντάς την με 152 βουλευτές. Σε αυτήν, αφού καταγγέλλει την αποτυχία της διαδικασίας προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας, τη συνεχή επιβάρυνση των συνήθων «υποζυγίων» και την απουσία μιας πολιτικής ανάπτυξης, και την αδυναμία της κυβέρνησης να συνάψει στοιχειώδεις πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες, χαρακτηρίζει κοινό τόπο ότι «έχει βαθμιαία επέλθει απονομιμοποίηση της σημερινής πολιτικής τάξης». Εκφράζοντας την κατηγορηματική διαφωνία της στην πρωτοβουλία για διενέργεια δημοψηφίσματος, καθώς αποτελεί «βαθιά διχαστική διαδικασία», όπως λέει, επαναλαμβάνοντας παλαιότερη θέση της, κάνει λόγο για επιχείρηση υποκατάστασης της λαϊκής εντολής και απειλή ταυτόχρονα για τη βιωσιμότητα της χώρας. «Οι στιγμές είναι κρίσιμες και οι πολίτες έχουν ανάγκη να εκπροσωπούνται από βουλευτές που εξέλεξαν. Για τον λόγο αυτόν δεν παραιτούμαι από την εντολή που μου έδωσαν οι συμπολίτες μου, αλλά ανεξαρτητοποιούμαι αποχωρώντας από την Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ» καταλήγει στην επιστολή της.
Τη σκυτάλη πήρε αμέσως μετά η Βάσω Παπανδρέου, καλώντας με δήλωσή της τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να αναλάβει πρωτοβουλία για σύγκληση του Συμβουλίου Αρχηγών, με στόχο «τη συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας, με ορίζοντα τη διασφάλιση του πακέτου που αποφασίστηκε στις 27 Οκτωβρίου, και μετά άμεση προκήρυξη εθνικών εκλογών», αφού η χώρα κινδυνεύει με άμεση χρεοκοπία, όπως είπε. Με την άποψη αυτή συμπαρατάχθηκε η Τόνια Αντωνίου, που σε πηγαδάκι στη Βουλή κατήγγειλε το «εκβιαστικό δίλημμα» στην κοινωνία, καθιστώντας παράλληλα «στον αέρα» την έκτη δόση. Αντίθετα, ζητούσε τη «συντεταγμένη εξασφάλιση της έκτης δόσης και της συμφωνίας» με συμφωνία των πολιτικών αρχηγών.
Επιστολή προς τον πρωθυπουργό απέστειλε και η Εύα Καϊλή, εκφράζοντας και εκείνη τη διαφωνία της με το δημοψήφισμα, τασσόμενη υπέρ της κυβέρνησης εθνικής ενότητας (όπως είχε κάνει την προηγουμένη ο Δ. Λιντζέρης) και αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο περαιτέρω κινήσεών της. «Το ενδεχόμενο ενός δημοψηφίσματος ουσιαστικά ακυρώνει τη συμφωνία της 26ης Οκτώβρη και μπορεί να οδηγήσει τη χώρα στη χρεοκοπία. Εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, είναι απαραίτητο να ληφθεί πρωτοβουλία από εσάς για μία νέα κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας και συνεργασίας, με πρωθυπουργό πρόσωπο κοινής αποδοχής, για τη διασφάλιση αυτής της συμφωνίας» σημειώνει, εκτιμώντας ως αυτονόητο ότι τα σχέδια περί δημοψηφίσματος θα εγκαταλειφθούν άμεσα. «Η συνείδησή μου δεν μου επιτρέπει να προτάξω το κομματικό ή το προσωπικό μου συμφέρον από το εθνικό. Ούτως ή άλλως και σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές για το έθνος, καλούμαστε όλοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, πράγμα το οποίο θα πράξω» καταλήγει. Στο ίδιο κλίμα, με επιστολή της προς τον πρωθυπουργό, η βουλευτής Δράμας Χαρά Κεφαλίδου χαρακτηρίζει «λάθος» το δημοψήφισμα, που «αν δεν το σταματήσουμε αμέσως, ίσως αποδειχτεί μοιραίο λάθος». Δεδομένης της κρισιμότητας της κατάστασης υποστηρίζει ότι «κανένα κόμμα μόνο του δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος της μεγαλύτερης προσπάθειας στη σύγχρονη Ιστορία μας», προτείνει και εκείνη συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας, με κοινοβουλευτικά και μη μέλη και τη στήριξη όλου του πολιτικού κόσμου που επιθυμεί την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ. Ως στόχο μιας τέτοιας κυβέρνησης περιγράφει την αποφυγή της χρεοκοπίας, τη σταθεροποίηση της χώρας και της οικονομίας και τη διενέργεια εκλογών μόλις επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι. «Δεν μπορώ να στηρίξω μια επιλογή δημοψηφίσματος ως υπεκφυγή μιας κυβέρνησης που δείχνει απρόθυμη να κυβερνήσει και να αναλάβει την ευθύνη για την πορεία της χώρας από εδώ και στο εξής’» καταλήγει, αφήνοντας να εννοηθεί η στάση της στο εξής.
Εξοργισμένος και θυμωμένος δήλωνε ο Ν. Σαλαγιάννης, επισημαίνοντας ότι «οι πολιτικές ηγεσίες αποδείχτηκαν κατώτερες των περιστάσεων», ενώ ότι το δημοψήφισμα δεν λύνει το πρόβλημα στην ολότητά του υποστήριξε ο Οδ. Βουδούρης, συνδέοντάς το με το ερώτημα και τον χρόνο διεξαγωγής του, και όλα αυτά με την ψήφο εμπιστοσύνης του. Για «πολιτικό τυχοδιωκτισμό και λαϊκισμό» μίλησε ο Δ. Βαρβαρίγος, εκτιμώντας ως «έντιμη στάση» να έρθει η σύμβαση στη Βουλή, να ψηφιστεί και να ακολουθήσουν εκλογές.
Σημείωσε άλλωστε ότι μια τέτοια απόφαση «αφήνει τη χώρα μετέωρη και οι συνέπειες είναι τρομακτικά δυσμενείς», ενώ υποστήριξε ότι «την ψήφο εμπιστοσύνης την έχουμε ξεφτιλίσει». Να τοποθετηθεί εγγράφως επιφυλάχθηκε ο Δ. Λιντζέρης, ενώ κάθετα αντίθετος στο δημοψήφισμα, καθώς ανατρέπει την ομαλή πορεία προς την έκτη δόση, δήλωνε ο Κ. Καρτάλης. Συγκυβέρνηση ζητεί από την πλευρά του ο Μ. Ανδρουλάκης, τονίζοντας με άρθρο του ότι «Παπανδρέου και Σαμαράς πρέπει άμεσα, υπό τον διαμεσολαβητικό ρόλο του Προέδρου της Δημοκρατίας, να κάνουν ένα πατριωτικό έντιμο βήμα προς μια στοιχειώδη τουλάχιστον δημοκρατική συμφωνία».
Εν τω μεταξύ, ότι «η χώρα χρειάζεται επειγόντως κυβέρνηση με πολιτική νομιμοποίηση» σημείωναν σε παρέμβασή τους έξι στελέχη του ΠΑΣΟΚ (Γ. Θωμάς, Β. Μαλέσιος, Στ. Μανίκας, Δ. Μπατζελής, Γ. Νικολάου, Μ. Σταυρακάκης), ζητώντας την παραίτηση του πρωθυπουργού.
Μ.Η.Τ. 232120