Η Ελλάδα είναι μια χώρα με Ιστορία, αλλά οι πόλεις της μαρτυρούν έλλειψη μνήμης. Η παραδοσιακή ποικιλομορφία των αστικών τοπίων έχει υποβαθμιστεί σε μια γκρίζα ομοιομορφία συστοιχιών απωθητικών κουτιών από μπετόν και γυάλινων τερατουργημάτων. Η απουσία σημείων και ενοτήτων αισθητικής απόλαυσης, πρασίνου και ελεύθερων χώρων φανερώνει το τεράστιο έλλειμμα συγκρότησης, ήθους, καλλιέργειας και πατριωτισμού που χαρακτηρίζει την άρχουσα τάξη.
Οι κυρίαρχοι της οικονομίας και της πολιτικής έκαναν ό,τι περνούσε από τα άπληστα χέρια τους για να εισπράξουν τοις μετρητοίς τη διάλυση της αρχιτεκτονικής ιδιοπροσωπίας της πατρίδας μας και το άλεσμα της μνήμης στις μπετονιέρες των εργολάβων.
Επιπλέον, για να μειωθούν οι αντιστάσεις του κοινού στην ισοπέδωση του δικού τους περιβάλλοντος χώρου, καλλιεργήθηκαν σκόπιμα η ιδεολογία της πνευματικής εξαχρείωσης, η συναισθηματική ρήξη με τα σύμβολα, η συνειδητή υποτίμηση των σημείων αναφοράς.
Αν η δημόσια παιδεία δημιουργούσε πολίτες και όχι αφιονισμένους καταστροφείς, τα βασιλικά κτήματα στο Τατόι και τα κτίσματα εντός των οποίων γράφτηκαν ολόκληρα κεφάλαια της πρόσφατης Ιστορίας μας δεν θα βρίσκονταν στα σημερινά χάλια. Οπως έγραψε η «δημοκρατία», το πρώην βασιλικό κτήμα «ρημάζει από την εγκατάλειψη, με τα 42.000 στρέμματα γης να έχουν μετατραπεί σε πεδίο δράσης κάθε λογής κακοποιών, που λεηλατούν τα πετρόκτιστα κτίρια, αρπάζουν μέταλλα, ανάβουν φωτιές στο δάσος και προκαλούν μεγάλες καταστροφές».
Η εφημερίδα στο σχετικό με το Τατόι ρεπορτάζ δημοσίευσε και τις απόψεις του Βασίλη Κουτσαβλή, προέδρου του συλλόγου Φίλων Κτήματος Τατοΐου, ο οποίος παρέθεσε μια σειρά προτάσεων για τη σωτηρία και την αξιοποίηση των κινητών και των ακίνητων μνημείων που βρίσκονται στον χώρο.
Θα άξιζε να αναζητήσει κάποιος μια άλλη χώρα σε Ανατολή και Δύση όπου η αλλαγή… πολιτεύματος θα δικαιολογούσε τη διάπραξη ενός εγκλήματος όπως αυτό που συνέβη στο Τατόι με θησαυρούς ανεκτίμητης οικονομικής αξίας και ιστορικής και εθνικής σημασίας να λεηλατούνται και να ρημάζουν επί τέσσερις περίπου δεκαετίες.
Η αμνημοσύνη είναι έγκλημα και μία από τις τιμωρίες που επιφέρει είναι η σημερινή αναξιοκρατία.