Σε τι άρχουν οι «άρχοντες»

Στις αρχαϊκές κοινωνίες των αριστοκρατικών δομών οι λέξεις που είχαν ως σημασιολογικό περιεχόμενο τα πρωτεία, την εξουσία και την ισχύ ταυτόχρονα δήλωναν την «ευγενική» καταγωγή του φέροντος.

Η πολιτική, οικονομική και στρατιωτική δύναμη δεν νοούνταν εκτός κάποιων οικογενειών. Με την υποχώρηση της μοναρχίας και τον περιορισμό της απονομής προνομίων στις γραμμές αίματος της αριστοκρατίας η λέξη «αρχή» συνδέθηκε περισσότερο με το σημείο εκκίνησης ενός γεγονότος, φαινομένου ή δραστηριότητας αλλά και με την ισχύ του ελέγχου.

Πάντα όποιος ελέγχει τον εαυτό του ή άλλους ή τα προϊόντα του πνευματικού ή σωματικού μόχθου είναι εκείνος που κατέχει τη δύναμη. Στην ύστερη μεταχριστιανική εποχή και δη στην περίοδο της νέας ελληνικότητας «άρχοντας» είναι και όποιος συμπεριφέρεται με καλοσύνη, ανεξικακία και μεγαλοψυχία.

Η θλιβερή είδηση που δημοσιοποίησε η «δημοκρατία» για το Παιδικό Σπίτι Πειραιά υποχρεώνει τους ευαισθητοποιημένους αναγνώστες να αναρωτηθούν ποιοι είναι και τι κάνουν οι… άρχοντες στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, η εφημερίδα μας έγραψε τα εξής:

«Με λουκέτο απειλείται έπειτα από 50 χρόνια λειτουργίας το Παιδικό Σπίτι Πειραιά, που προσφέρει στέγη και φροντίδα σε παιδιά οικογενειών με κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα. Το οικοτροφείο αντιμετωπίζει σοβαρές οικονομικές δυσκολίες, καθώς τα έσοδά του έχουν μειωθεί κάθετα τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, ενώ ακόμη και οι απλοί πολίτες (κυρίως επιχειρηματίες της πόλης και συνταξιούχοι) που βοηθούσαν με χορηγίες δεν έχουν πλέον τη δυνατότητα να το στηρίξουν».

Τόσοι δισεκατομμυριούχοι επιχειρηματίες, πλοιοκτήτες, κληρονόμοι, καλλιτέχνες, διάσημοι και άγνωστοι στο ευρύ κοινό, που βρίσκονται άραγε; Με τι ασχολούνται εκτός από τον πολλαπλασιασμό των μετρητών τους; Πόσο πωρωμένος και ψυχικά διαβρωμένος μπορεί να είναι εκείνος ο οποίος δεν τείνει χείρα βοηθείας σε μικρά, ανήμπορα παιδιά, που κινδυνεύουν να χάσουν την έσχατη των ελπίδων τους;

Αυτή την πώρωση ήθελε να καυτηριάσει ο Ιησούς Χριστός λέγοντας το μνημειώδες (Ματθ. ιθ’ 24): «Ευκοπώτερόν εστι κάμηλον διά τρυπήματος ραφίδος διελθείν ή πλούσιον εις την βασιλείαν του Θεού διελθείν».

Καιρός να εξανθρωπιστούν οι άρχοντες του κόσμου τούτου.