••• «Νίκη» των «ευρωπαϊκών» δυνάμεων θεωρούν τη νίκη της Μέι στη Βρετανία, την οποία παρουσιάζουν σαν ήττα επειδή ήταν μεν νίκη, αλλά όχι σαρωτική. Επίσης θεωρούν τον Κόρμπιν, ηγέτη των Εργατικών, «φιλοευρωπαίο»!
••• Ο μέσος πρασινοφρουρός της δεκαετίας του ’80, που παρακολουθούσε Κανάλι 29, ψήφιζε Κουτσόγιωργα και διάβαζε «Αυριανή», μπροστά στον Κόρμπιν φαντάζει σαν τον Γκαίτε! Ο Κόρμπιν έχει πιο πασοκτζίδικες ιδέες από το αυθεντικό, αρχαϊκό ΠΑΣΟΚ!
••• Ο Μάριος, ο 11χρονος μαθητής που δολοφονήθηκε στο Μενίδι, έχασε τη ζωή του από σφαίρα που έριξαν εναντίον του και ο δράστης και όλοι οι «διανοούμενοι» και δημοσιογράφοι που υπερασπίζονται εδώ και δεκαετίες το δικαίωμα μειονοτήτων, που συμπαθούν, να έχουν τα τσιφλίκια, τα άβατά τους.
••• Μεγαλύτερη απόδειξη από την παράδοση της Ελλάδας στα καπετανάτα της μαφιοζοποιημένης Αριστεράς είναι τα πανεπιστήμια.
••• Οποιος δεν το πιστεύει ας αποπειραθεί να διοργανώσει, εν είδει πειράματος, δύο ημερίδες. Η μία να αφορά τον θεσμό της βασιλείας (με πληθώρα βασιλοφρόνων εισηγητών) και η άλλη να σχετίζεται με την Καμπότζη και τον «ηγέτη» της Πολ Ποτ.
••• Η ελληνόφωνη Αριστερά θεωρεί τον Πολ Ποτ μακράν πιο ανεκτή και συμπαθή φυσιογνωμία από οτιδήποτε βρίσκεται κοντά στη Δεξιά, τον συντηρητικό χώρο. Το αστείο αλλά και τραγικό της υποθέσεως είναι ότι έχει πειστεί από τα… επιχειρήματα και τμήμα της χαλβαδοπιτικής, λουκουμικής και προφιτερόλειας Δεξιάς.
••• Υπενθυμίζεται ότι ο Πολ Ποτ, ο αρχηγός των Κόκκινων Χμερ, επέβαλε ένα αιμοσταγές καθεστώς τρόμου στην Καμπότζη, το οποίο ήταν υπεύθυνο για τον θάνατο περίπου 2.000.000 ανθρώπων. Κοντολογίς, δολοφόνησε το 30% του λαού του!
••• Η υποθετική ημερίδα για τον Πολ Ποτ μπορεί να γίνει στο πιτς φιτίλι και το μόνο που θα λείψει θα είναι τα χαρτομάντιλα για να σκουπίζουν τα δάκρυά τους οι συγκινημένοι σύντροφοι, που δεν μπορούν να ξεπεράσουν τον χαμό του μεγάλου ηγέτη.
••• Η ημερίδα για τη βασιλεία, για να ολοκληρωθεί, θα πρέπει να διεξαχθεί στις εντατικές νοσοκομείων όπου θα διακομιστούν λιντσαρισμένοι οι βασιλόφρονες εισηγητές.
••• «Σέβομαι και τιμώ την Αριστερά για τους αγώνες της» είναι η φράση που είθισται να ηχεί εκτοξευμένη από λάρυγγες φοβικών ανθρώπων, κακώς θεωρουμένων ως δεξιών. Κάθε φορά που ηχούν αυτές οι λέξεις, τρίζουν τα κόκαλα και ενός θύματος των ιδεών που θεσμοθέτησαν το παράλογο ως εργαλείο «λογικής» αντιμετώπισης των πραγμάτων.
π