Η εξόντωση και όχι η ενίσχυση κάποιων εφημερίδων φαίνεται πως είναι ο πραγματικός στόχος της κυβέρνησης, η οποία, μετά τη «λίστα Πέτσα», αποφάσισε να μοιράσει χρήματα μόνο σε ορισμένα επιχειρηματικά συμφέροντα που δραστηριοποιούνται και στον χώρο των εφημερίδων, προφανώς για να εξαφανίσει κάποια ενοχλητικά πρωτοσέλιδα από τα μανταλάκια των περιπτέρων.
Έτσι, με πρόσχημα την ξεχασμένη εξαγγελία για την ενίσχυση του Τύπου, συμπεριλήφθηκε μια διάταξη στο πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε το βράδυ της Πέμπτης στη Βουλή και θα ψηφιστεί σήμερα, το οποίο υπογράφεται από το σύνολο των υπουργών, προκειμένου να επιδοτηθούν στην πραγματικότητα με εκατομμύρια ευρώ κυρίως το Αργος, το μοναδικό πρακτορείο διανομής Τύπου στη χώρα μας (ευρύτερων συμφερόντων του εφοπλιστή Βαγγέλη Μαρινάκη), αλλά και συγκεκριμένες μόνο εφημερίδες, που στηρίζονται… σε εφοπλιστικές πλάτες, επιχορηγώντας -θεωρητικά μόνο- το μεταφορικό κόστος των εφημερίδων.
Χαρακτηριστικό της σκανδαλώδους -αλλά και απροκάλυπτης- κίνησης είναι το γεγονός πως ο ένας εκ των δύο εισηγητών του πολυνομοσχεδίου είναι ο βουλευτής της Ν.Δ. Θανάσης Πλεύρης, που είναι και δικηγόρος του Γιάννη Κουρτάκη, ο οποίος, εκτός από εκδότης, είναι και μέτοχος του πρακτορείου Αργος, αλλά και φίλος του Βαγγέλη Μαρινάκη. Κοινώς, «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει». Είναι δε εμφανές ότι πρόκειται περί άκρως φωτογραφικών όρων, τόσο που γνώστες της αγοράς επισημαίνουν ότι το μόνο που λείπει είναι η αναφορά των συγκεκριμένων εκδοτικών συμφερόντων που εξυπηρετεί και που με συναρπαστική δουλικότητα κατέγραψε ο κ. Πλεύρης, ο οποίος άλλωστε μας έχει συνηθίσει το τελευταίο διάστημα στην εκτέλεση συμβολαίων.
Αδιαφάνεια
Βασικό χαρακτηριστικό της αδιαφάνειας είναι, επίσης, το γεγονός πως ακόμη μια φορά η κυβέρνηση δεν έθεσε το θέμα σε δημόσια διαβούλευση και δεν ελήφθησαν υπόψη οι θέσεις των φορέων, κατά την προσφιλή βέβαια τακτική της το τελευταίο διάστημα.
Η δήθεν ενίσχυση, λοιπόν, δεν θα δοθεί με βάση τα αντικειμενικά κριτήρια που είχαν ζητήσει σε πρωτοφανή ομοφωνία οι ενώσεις τόσο των δημοσιογράφων όσο και των εκδοτών, όπως είναι οι εργαζόμενοι που απασχολούνται σε μια επιχείρηση ή η συχνότητα κυκλοφορίας. Αντίθετα, θα δοθεί με βάση το κριτήριο του τιράζ, το οποίο ιστορικά διαμορφώθηκε γενικά από τα δύο πρακτορεία που υπήρχαν – και ειδικά τα τελευταία χρόνια από το μοναδικό πρακτορείο διανομής που υπάρχει στη χώρα μας, το οποίο δεν είναι άλλο από το Αργος, συμφερόντων Μαρινάκη. Και, εφόσον το μέγιστο ποσό της επιχορήγησης «θα ισούται με το μεταφορικό κόστος του αντίστοιχου τριμήνου τού αμέσως προηγούμενου φορολογικού έτους, όπως αυτό πιστοποιείται από το εκάστοτε πρακτορείο διανομής», θα τιμωρηθούν τελικά όλα τα έντυπα που πριν από έναν χρόνο αναγκάστηκαν να μειώσουν το τιράζ τους είτε εξαιτίας της πανδημίας είτε γιατί το ίδιο το πρακτορείο τούς προέτρεπε να το κάνουν.
Αλλη μία διάταξη «colpo grosso», λοιπόν, που ενισχύει άλλους από αυτούς τους οποίους ευαγγελίζεται πως θα ενισχύσει!