● Σπουδαίος θεσμός το Φόρουμ των Δελφών. Και να μην ήταν σπουδαίος, έγινε, αφού ο Γιάννης Πρετεντέρης συζήτησε με τη Μαριλένα Σημίτη, καθηγήτρια Πολιτικής Κοινωνιολογίας στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς, για την πολιτική κληρονομιά του πατέρα της, Κώστα Σημίτη. Αναμφίβολα, συγκινητική η συζήτηση.
● Ακόμα πιο συγκινητικό ήταν το άνοιγμα της καρδιάς του Βαγγέλη Βενιζέλου, που είπε ότι «ο Κώστας Σημίτης σίγουρα συγκαταλέγεται στο φάσμα των πολύ μεγάλων πολιτικών προσωπικοτήτων της χώρας μας». Πολύ μεγάλος, στα σίγουρα. Τόσο μεγάλος σαν τα χαρτονομίσματα του ευρώ που κράδαινε πασιχαρής την Πρωτοχρονιά του 2002. Πιο μεγάλος από τα Ιμια, που «γκριζάρανε» όταν διέταξε τον στρατό μας να αποχωρήσει και να υποστείλει τη σημαία μας.
● Απ’ αυτήν τη σπουδαία συζήτηση να κρατήσουμε και την υγρασία στα μάτια μας, όταν διαβάσαμε ότι η Αννα Διαμαντοπούλου εξομολογήθηκε ότι «ο Κώστας Σημίτης ήταν ο μέντοράς μου».
● Μόνο λίγες παραλείψεις των ομιλητών να σημειώσουμε:
● Ξέχασαν να εξαίρουν και τις προσωπικότητες που τοποθέτησε σε θέσεις-κλειδιά επί των ημερών του: Τσουκάτος, Μαντέλης, Τσοχατζόπουλος, Παπαντωνίου κ.ά.
● Λησμόνησαν να αναφέρουν τους ήρωες του Πολεμικού Ναυτικού μας Παναγιώτη Βλαχάκο, Εκτορα Γιαλοψό και Χριστόδουλο Καραθανάση, που έχασαν τη ζωή τους επί Σημίτη προσπαθώντας να κρατήσουν ψηλά την ελληνική σημαία, που υπεστάλη από τα Ιμια.
● Και πάνω απ’ όλα: Δεν σκέφτηκαν να αναλύσουν το «ευχαριστώ» που είπε ο Σημίτης από του βήματος της Βουλής την επομένη της κορύφωσης του δράματος των Ιμίων και την κατάληξη της υπόθεσης Οτσαλάν.
● Τέλος πάντων, παρά τις ελλείψεις σε κρίσιμες πτυχές της πρωθυπουργίας του Σημίτη, ήταν χρήσιμη η αφιέρωση τμήματος των εργασιών του Φόρουμ των Δελφών στη μνήμη του. Τέτοιους πολιτικούς δεν πρέπει να τους λησμονούμε…
π
