Εμπλέξαν οι γραμμές για την πρεσβεία στην Ουάσινγκτον

Πού σκόνταψαν οι υποψηφιότητες για τη θέση, για να επικρατήσουν εν τέλει τα… γούστα της πρωθυπουργικής αδελφής Ντόρας και της woke ατζέντας

Σε κακόγουστο σίριαλ προβολής μικροκομματικής εξουσίας, ίντριγκας και ματαιοδοξίας εξελίχθηκε ο διορισμός νέου πρέσβη της Ελλάδας στην Ουάσινγκτον, που τελικώς επετεύχθη έπειτα από πολλά σπρωξίματα, διαγκωνισμούς, ακόμα και χτυπήματα κάτω από τη ζώνη. Εξαρχής απαιτούσε να έχει λόγο στην επιλογή προσώπου η αδελφή του πρωθυπουργού Ντόρα Μπακογιάννη, επικαλούμενη την ιδιότητά της ως πρώην υπουργού Εξωτερικών, αλλά και τις προσωπικές της (παντελώς ανύπαρκτες) διασυνδέσεις με το περιβάλλον Τραμπ, που της επιτρέπουν -υποτίθεται- να γνωρίζει τις προθέσεις της νέας αμερικανικής διοίκησης.

Η άγαρμπη «εισπήδηση» στα χωράφια του κ. Γεραπετρίτη την έφερε αρχικά σε σύγκρουση με τον υπουργό Εξωτερικών, που ούτως ή άλλως περνά δύσκολα. Στη συνέχεια όμως, λόγω της φοβικότητας και της έμφυτης υποχωρητικότητας του τελευταίου, επιχειρήθηκε να υπάρξει συμβιβαστική λύση με πρόσωπο που έχει προσφέρει υπηρεσίες και στις δύο πλευρές, υπό την αυστηρή προϋπόθεση βεβαίως ότι θα υπηρετεί συνεπώς τη γραμμή του ενδοτισμού.

Η πρώτη επιλογή που έγερνε περισσότερο προς τις επιδιώξεις του κυρίου Γεραπετρίτη ήταν ο σημερινός γενικός πρόξενος στην Κωνσταντινούπολη, και πρώην διπλωματικός του σύμβουλος, Χρήστος Κούτρας, που είχε υπηρετήσει αρκετά χρόνια και στη Νέα Υόρκη, αφήνοντας ανάμικτες εντυπώσεις, λόγω εμπλοκής του σε παιχνίδια διαπλοκής με την ομογένεια από κοινού με τον τότε εκδότη του «Εθνικού Κήρυκα» και αργότερα… αποπεμφθέντα υφυπουργό Εξωτερικών Αντώνη Διαματάρη.

Ο «δόκτορας»

Ο Κούτρας είχε εμπλακεί και στο θρίλερ με την παρέλαση των ευζώνων, που παραλίγο να ματαιωθεί λόγω «επιφυλάξεων» της τότε Προέδρου Κατερίνας Σακελλαροπούλου, με αποτέλεσμα αρκετά ομογενειακά μέσα να χαιρετίσουν την αποχώρησή του με ανακούφιση. Ο συγκεκριμένος διπλωμάτης, που προτιμά να τον αποκαλούν «δόκτορα», είναι κλασική περίπτωση υποτακτικού των πολιτικών προϊσταμένων και βεβαίως υπέρμαχος της γραμμής κατευνασμού απέναντι στην Τουρκία. Είναι ο ίδιος που συνέστησε την κατάργηση της βίζας για Τούρκους επισκέπτες στα ανατολικά νησιά του Αιγαίου, και σήμερα διατηρεί άριστες σχέσεις με το Πατριαρχείο, αλλά και με οικονομικούς κύκλους που το περιβάλλουν, όπως άλλωστε και με εκπροσώπους της τουρκικής επιχειρηματικής ελίτ.

Θεωρείται ιθύνων νους πίσω από διάφορα εμπορικά ελληνοτουρκικά «παντρέματα» των τελευταίων ετών, ενώ το όνομά του συνδέθηκε εμμέσως από τον τουρκικό Τύπο με μια ιστορία αγάπης, μίσους και… κατασκοπίας που είχε ως πρωταγωνίστρια γνωστή Τουρκάλα τηλεπερσόνα, η οποία ανέπτυξε δεσμό με έναν μη κατονομαζόμενο Ελληνα διπλωμάτη του προξενείου Κωνσταντινούπολης, επειδή την κακομεταχειριζόταν ο πρώην σύζυγός της… Η επιλογή Κούτρα όμως τελικά σκόνταψε, γιατί δεν άρεσε στην κυρία Μπακογιάννη, που θυμήθηκε πως ο συγκεκριμένος είχε υπηρετήσει μερικούς μήνες ως εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών επί ΣΥΡΙΖΑ, παρότι στο βιογραφικό του επιμένει να θυμίζει ότι διορίστηκε από τον προκάτοχο του κυρίου Κοτζιά, Δημήτρη Αβραμόπουλο.

Στη διένεξη Γεραπετρίτη – Μπακογιάννη επιχείρησε να παρέμβει ο πρωθυπουργός, προκρίνοντας έναν διπλωμάτη δικής του επιλογής, τον πρέσβη Ιωάννη Βράιλα, μόνιμο αντιπρόσωπο της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ενωση από το 2020, που έχει περάσει τα περισσότερα χρόνια της διπλωματικής του θητείας στην περιοχή πέριξ Βρυξελλών και Στρασβούργου. Ο Βράιλας έχει αναγάγει σε σχολή τη διπλωματία των «χαμηλών τόνων», δηλαδή να μη δημιουργεί η Ελλάδα προβλήματα με αντιρρήσεις, αστερίσκους και ενστάσεις στις αποφάσεις της Ε.Ε., έστω και αν αυτές δεν καλύπτουν τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα.

Πρόθυμος

Ο συγκεκριμένος διπλωμάτης είναι αγαπημένο παιδί όχι μόνο του Κυριάκου, αλλά και των Ευρωπαίων γραφειοκρατών, που συναντούν στο πρόσωπό του έναν πρόθυμο ομοϊδεάτη, έτοιμο να προτάξει το «ευρωπαϊκό» συμφέρον πάνω από το ελληνικό. Την επιλογή Βράιλα στήριξε και η υφυπουργός Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, που συνεννοείται άψογα μαζί του, ώστε να μην προβάλλονται ελληνικές αντιρρήσεις σε επίπεδο μόνιμων αντιπροσώπων, ακόμα κι όταν η Τουρκία τυγχάνει προκλητικά ευνοϊκής μεταχείρισης, όπως εσχάτως με τη συμμετοχή της στα εξοπλιστικά προγράμματα. Μυστηριωδώς, όμως, και ο διορισμός Βράιλα σκόνταψε. Ισως επειδή ένα φεγγάρι, ως νεαρός διπλωμάτης, είχε υπηρετήσει στο γραφείο Σαμαρά και τότε «τραγούδαγε» στους ρυθμούς του πολιτικού του προϊσταμένου.

Μετά τη νέα εμπλοκή και υπό το κράτος πραγματικού πανικού, έπεσαν στο τραπέζι απίθανες ιδέες για έναν πρέσβη εκ προσωπικοτήτων που θα μπορούσε να συνεννοηθεί καλύτερα με το επιτελείο του Ντόναλντ Τραμπ. Ακούστηκε μέχρι και το όνομα της Γιάννας Αγγελοπούλου, που όμως είχε σχέση με το περιβάλλον Κλίντον και, ανεξαρτήτως οικονομικής επιφάνειας, θα ήταν «κόκκινο πανί» στην Ουάσινγκτον, ενώ έφτασε να συζητείται ακόμη και το όνομα του Καιρίδη, ως γνώστη τάχα της αμερικανικής πραγματικότητας, που όμως επίσης σχετίζεται με κύκλους των Δημοκρατικών και με τον πρώην πρέσβη Πάιατ, που έδιωξε πρώτο πρώτο ο Τράμπ.

Υστερα και από αυτό το βραχυκύκλωμα, η λύση ήρθε από την «πόλη του φωτός», το Παρίσι. Εκεί υπηρετεί ένας πρέσβης που δεν έχει πατήσει ποτέ το πόδι του στις ΗΠΑ για υπηρεσιακούς λόγους, αλλά διαθέτει ένα μεγάλο πλεονέκτημα: υπήρξε διπλωματικός σύμβουλος της κυρίας Μπακογιάννη στη διάρκεια της θητείας της ως υπουργού Εξωτερικών. Ο Αντώνης Αλεξανδρίδης, όμως, έχει κι άλλα χαρίσματα: είναι υπερπληθωρικός, χαριτωμένος, με καλούς τρόπους και επικοινωνιακή αύρα. Λέγεται όμως ότι είναι και οπαδός της woke ατζέντας, την οποία εφαρμόζει με πάθος και στη ζωή του.

Δεν είναι γνωστό αν αυτό αποτελεί την καλύτερη σύσταση για τα διαπιστευτήρια στον Τραμπ, αλλά ο συγκεκριμένος πρέσβης έχει την ικανότητα να αυτοσχεδιάζει, όπως στη φωτό που παραθέτουμε, όπου τον βλέπουμε να εκφωνεί λογύδριο στη διάρκεια εσπερίδας, ανεβασμένος σε… καρέκλα τραπεζαρίας καλυμμένη με λευκή πετσέτα για να ακούγεται καλύτερα. Εμείς δεν έχουμε παρά μόνο να αναφωνήσουμε: ο Θεός να βάλει το χέρι του…