Απόφαση-ντροπή για την Ευρώπη!

Η Φον ντερ Λάιεν επέβαλε τελικά τον περιορισμό στην ελευθερία των ΜΜΕ, με νόμο βγαλμένο από τις εποχές των πιο αυταρχικών καθεστώτων

Η ελευθερία του Τύπου υπήρξε πάντα ο μεγάλος εχθρός καθεστώτων και διεφθαρμένων ηγεσιών. Κανένας πολιτικός που δεν έχει να φοβηθεί κάτι δεν στρέφεται κατά των ΜΜΕ. Η Φον ντερ Λάιεν έχει. Το ίδιο και οι φίλοι της, όπως ο Μητσοτάκης.

• Από τον Βασίλη Γαλούπη

Η είδηση των τελευταίων 24ώρων συμβαδίζει απόλυτα με την ηγεσία της σκοτεινής και βουτηγμένης στα σκάνδαλα Γερμανίδας προέδρου της Κομισιόν. Ο ευρωπαϊκός νόμος για την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης ισχύει πλέον σε όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. και στόχος της είναι -υποτίθεται- η προστασία της ελευθερίας του Τύπου και του απορρήτου των πηγών.

Ομως, δύο άρθρα του νόμου επιτρέπουν τις συλλήψεις δημοσιογράφων, εάν αυτό δικαιολογείται, κατά περίπτωση, από σημαντικό λόγο που έχει να κάνει με το «δημόσιο συμφέρον». Συγκεκριμένα, «τα κράτη-μέλη θα λαμβάνουν κάποια από τα ακόλουθα μέτρα, όπως να θέτουν υπό κράτηση δημοσιογράφους, να επιβάλλουν κυρώσεις, να διακόπτουν ή να ερευνούν παρόχους υπηρεσιών μέσων ενημέρωσης» εάν «δικαιολογείται κατά περίπτωση από σημαντικό λόγο δημόσιου συμφέροντος». Ο νέος νόμος περιέχει επίσης πολυάριθμες διατάξεις που απαιτούν δράση κατά της φερόμενης «παραπληροφόρησης», όταν πηγή των fake news είναι συχνά στελέχη κυβερνήσεων και ελεγχόμενα από αυτούς ΜΜΕ ή social media.

Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δήλωσε υποκριτικά: «Ενας ελεύθερος και ανεξάρτητος Τύπος αποτελεί βασικό πυλώνα της δημοκρατίας μας». Ο νόμος περιλαμβάνει διατάξεις επιτήρησης για σοβαρά εγκλήματα, όπως «τρομοκρατία και ρατσισμός», επιβάλλει τη συνεργασία μεταξύ των εθνικών ρυθμιστικών φορέων για την «καταπολέμηση της παραπληροφόρησης», αλλά εν τέλει γίνεται λάστιχο, επειδή κατ’ ουσίαν συμπεριλαμβάνεται και μια σειρά από πιθανά «αδικήματα» τα οποία μπορούν να θεωρηθούν «δημοσίου συμφέροντος». Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, έχουν ψηφιστεί νόμοι κατά της ελευθεροτυπίας που μπορούν να συνδέουν τις κυρώσεις σε ΜΜΕ ή δημοσιογράφους ακόμα και για θέματα τραπεζών ή πανδημίας κ.ά.

Παρά την επικοινωνιακή γραμμή ότι όλα αυτά που αποφασίστηκαν στην Ε.Ε. θα ενισχύσουν την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης, όλα δείχνουν πως θα περιοριστεί περαιτέρω η δημοσιογραφική ελευθερία κι ανεξαρτησία, με το πρόσχημα της προστασίας του «δημόσιου συμφέροντος». Κι όλα αυτά όταν οι κυβερνητικοί μηχανισμοί είναι οι κεντρικοί μηχανισμοί προπαγάνδας κι ελέγχου της πληροφόρησης στα περισσότερα κράτη. Οπως ασφαλώς και στην Ελλάδα, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με το γραφειοκρατικό παλαιολιθικό οικοδόμημα των Βρυξελλών, και πάντα στα λόγια, η ελευθερία των μέσων ενημέρωσης αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της δημοκρατίας. Αλλά υπάρχουν ήδη ενστάσεις και μέσα από το Ευρωκοινοβούλιο.

Το Euronews κάνει ειδική αναφορά και στην Ελλάδα: «Πρόσφατες εκθέσεις για το κράτος δικαίου έχουν επισημάνει τις συνεχιζόμενες ανησυχίες σχετικά με την ελευθερία και την πολυφωνία των μέσων ενημέρωσης σε ολόκληρη την Ε.Ε., σημειώνοντας μια ανησυχητική πτώση του δείκτη της ελευθεροτυπίας και της ασφάλειας των δημοσιογράφων σε κράτη-μέλη, όπως Ουγγαρία, Πολωνία και Ελλάδα». Σύμφωνα με τους νέους κανόνες, οι κυβερνήσεις μπορούν να χρησιμοποιούν spyware εναντίον δημοσιογράφων… μόνο «ως έσχατη λύση», εάν «η εθνική ασφάλεια βρίσκεται σε κίνδυνο». Νωρίτερα, τόσο η Ουγγαρία όσο και η Πολωνία φέρεται ότι χρησιμοποίησαν spyware Pegasus εναντίον δημοσιογράφων.

Το τι συνέβη με τις υποκλοπές από το Μαξίμου και ιδιώτες στην Ελλάδα είναι επίσης γνωστό. Ο «νόμος για την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης» είναι ο πρώτος κανονισμός της Ε.Ε. που σχετίζεται με τον Τύπο και λειτουργεί περιοριστικά, αφού αυτός είναι ο στόχος του. Βρισκόμαστε σε μια εποχή που η δομή της Ευρωπαϊκής Ενωσης απειλείται για πρώτη φορά σε τέτοιον βαθμό, ενώ η διαφθορά στην ηγεσία της είναι αδιαμφισβήτητη. Η Φον ντερ Λάιεν και ο μηχανισμός της βλέπει ότι ο «μπαμπούλας της Ρωσίας» δεν πείθει την κοινή γνώμη και ότι οι Ευρωπαίοι δεν είναι διατεθειμένοι να στερηθούν δισεκατομμύρια πόρων για να διασωθούν οι γερμανικές αμυντικές βιομηχανίες.

Επίσης, η Φον ντερ Λάιεν έχει εξαπατήσει τους φορολογουμένους με την πανάκριβη μυστική συμφωνία για τα εμβόλια της Pfizer στην εποχή της πανδημίας, όπως και με το κραυγαλέο ψέμα ότι η Ευρώπη δεν προμηθεύεται ενέργεια από το Κρεμλίνο, όταν εν μέσω πολέμου με την Ουκρανία η Ρωσία αυξάνει διαρκώς τα κέρδη της από πετρέλαιο και φυσικό αέριο προς τις χώρες-μέλη της Ε.Ε. Η Φον ντερ Λάιεν, οι λομπίστες της, το Βερολίνο και οι πιστοί τους πρωθυπουργοί κρατών όφειλαν να φροντίσουν ώστε να ανέβει το επίπεδο ζωής των Ευρωπαίων πολιτών, να ενισχυθεί το ειδικό βάρος της -ανυπόληπτης πλέον- Ε.Ε. και να περιοριστεί η κατασπατάληση των εισοδημάτων των φορολογουμένων για κομπίνες, όπως η «πράσινη ανάπτυξη» και το πέταμα χρημάτων στη μαύρη τρύπα της Ουκρανίας για μια προδιαγεγραμμένη ήττα.

Ομως, αντ’ αυτών, η φοβική και ενοχική Κομισιόν των λόμπι φροντίζει να φιμώσει τα ΜΜΕ, να επιβάλει όλο και περισσότερους περιορισμούς στα social media, να γεμίσει με απαγορεύσεις τις κορυφαίες πλατφόρμες και να εκδιώξει ξένα ΜΜΕ, όπως της Ρωσίας, κάτι που δεν έγινε ούτε επί Β’ Παγκοσμίου Πολέμου για τα γερμανικά ΜΜΕ του Χίτλερ. Κανείς δεν ονειρεύτηκε μια Ε.Ε. των ελίτ. Γι’ αυτό ολοένα λιγότεροι πολίτες είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν το παραμικρό ώστε να στηρίξουν ένα τέτοιο αυταρχικό απολίθωμα.

ΟΥΡΣΟΥΛΑ ΦΟΝ ΝΤΕΡ ΛΑΪΕΝ

Γερμανίδα πρόεδρος Ευρωπαϊκής Επιτροπής

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεννήθηκε το 1958 στο Βέλγιο. Είναι κόρη χριστιανοδημοκράτη πρώην υπουργού-προέδρου της Κάτω Σαξονίας και σπούδασε ιατρική στο Ανόβερο. Το 2015 αποδείχθηκε ότι έκανε λογοκλοπή στο διδακτορικό της. Πήρε διάφορους κυβερνητικούς ρόλους ως προστατευόμενη της Ανγκελα Μέρκελ. Το 1986 παντρεύτηκε τον γιατρό Χάικο φον ντερ Λάιεν, μέλος της ιστορικής οικογένειας, κι απέκτησαν επτά παιδιά. Είναι πολύγλωσση και της αρέσει η ιππασία. Το 2005 διορίστηκε ομοσπονδιακή υπουργός Οικογενείας και το 2010 εξελέγη αντιπρόεδρος του CDU. Το 2013 διορίστηκε υπουργός Αμυνας της Γερμανίας, πόστο στο οποίο παρέμεινε ως τον Ιούλιο 2019. Στις 16 Ιουλίου 2019 εξελέγη πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με ισχνή πλειοψηφία. Στις 18 Ιουλίου 2024 επανεξελέγη για ακόμα μία πενταετία.