Η Καρυστιανού είναι κοντά στο να ανοίξει τα χαρτιά της μετά τη λαϊκή απαίτηση για το πρόσωπό της στους δρόμους και τις δημοσκοπήσεις
Η πλειονότητα βλέπει ότι έχουμε στριμωχτεί πια σε μια γωνιά που είναι αδιέξοδο. Καταλήξαμε με μια Βουλή μη αντιπροσωπευτική, με τα αληθινά προβλήματα της κοινωνίας να παραμένουν άλυτα και με μια κυβέρνηση που ενδιαφέρεται μόνο να διασφαλίσει την ατιμωρησία της με εκβιασμούς. «Να φύγω εγώ, αλλά να έρθει ποιος;» κορόιδευε κατάμουτρα ο πρωθυπουργός πριν λίγες μέρες σε τηλεοπτική συνέντευξη.
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
Ο κόσμος εκφράζει την ανάγκη του για μια μεγάλη αλλαγή. Μόνο που το σύστημά μας είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να διατηρούν τον έλεγχο οι ισχυροί. Η κοινή εμπειρία έχει αποδείξει ότι, κάθε φορά που ανακυκλώνουμε στις εκλογές τα ίδια πολιτικά πρόσωπα, ανακαλύπτουμε μετά ότι δεν λύσαμε σχεδόν κανένα από τα προβλήματά μας. Οποτε ο κόσμος μπουχτίζει, αλλάζει και κόμματα και ιδεολογικές σχολές. ΣΥΡΙΖΑ, Ν.Δ., πιο πριν ΠΑΣΟΚ κοκ. Αλλά, μόλις ανέβουν στην εξουσία, οι γνωστοί επαγγελματίες παίκτες της πολιτικής επιδιώκουν να κατευνάσουν τα επιχειρηματικά συμφέροντα και τα λόμπι. Ετσι, στα ζητήματα «φωτιά» συγκλίνουν από τη λιτότητα μέχρι το ξεπούλημα και την οικονομική ανισότητα. Με δυο λόγια, άλλη μαρκίζα, ίδιες πολιτικές.
Σήμερα, όμως, αυτή η ανάγκη για αλλαγή κούμπωσε πάνω σε ένα πρόσωπο μέσα από την ίδια την κοινωνία, που δεν βιοπορίζεται από το πολιτικό παιχνίδι. Η Μαρία Καρυστιανού δεν εμπνέει μόνο χάρη στην επιμονή της να μη συγκαλυφθεί (και) η φριχτή υπόθεση των Τεμπών. Είναι στην πράξη η πιο δυναμική αντιπολίτευση μέσα στην ελληνική κοινωνία. Το 25% του λαού, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, θα την ψήφιζε. Το ποσοστό είναι ίσο ή και μεγαλύτερο από το ποσοστό που μετράνε στην πρόθεση ψήφου για την καταρρέουσα Ν.Δ. του Μητσοτάκη. Αλλά η Καρυστιανού δεν εξέφραζε ως τώρα επιθυμία να παίξει ρόλο ως πολιτικό πρόσωπο, παρά την απαίτηση του κόσμου. Μέχρι τη συνέντευξη που έδωσε προχθές.
Σε εκπομπή του Mega, είπε: «Αυτό το 25%, αν είναι αληθινό, μου δείχνει ότι η κοινωνία δεν θέλει πλέον κάτι που να προέρχεται από το σύστημα. Η κοινωνία έχει ανάγκη από ανθρώπους ανεξάρτητους και άφθαρτους, οι οποίοι θα έρθουν με νέο πρόγραμμα και θα μπουν μπροστά. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να ηγηθώ μίας τέτοιας προσπάθειας, αλλά δεν το βλέπω προσωπικά για μένα. Ακόμα δεν σκεφτόμαστε κάτι τέτοιο, αλλά κι εγώ είμαι στο 25% που νιώθω αυτή την ανάγκη. Αν δημιουργείτο κάτι που να ήταν συμβατό με τις σκέψεις μου, εννοείται ότι θα ήμουν μέρος του».
Και ξεμπρόστιασε με τον πιο απλό τρόπο το πώς δουλεύει το «σύστημα», μέσω εικονικών εναλλαγών των γνωστών κομμάτων στην εξουσία: «Είδατε πώς μας αγάπησαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης μετά τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις; Ξαφνικά όλοι βγήκαν και μιλούσαν για τα Τέμπη, μας θυμήθηκαν. Οταν ζητήσαμε να ελεγχθούν όλα, τότε φάνηκαν όλες οι συμφωνίες και η διαπλοκή της αντιπολίτευσης». Το σύστημα φροντίζει να εναλλάσσονται στην εξουσία άτομα των οποίων οι περιουσίες, τα συμφέροντα και οι προτεραιότητες διαφέρουν σε τεράστιο βαθμό από τα δικά μας. Γι’ αυτό και η μαζικότητα γύρω από τη Μαρία Καρυστιανού έχει ήδη σημάνει συναγερμό. Προκαλεί τρόμο.
«Εχουμε ένα τόσο πολυπληθές και διαπλεκόμενο σύστημα που ορίζει τις ζωές μας. Και το πολιτικό και το δικαστικό σύστημα και τα ΜΜΕ και συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι. Ολοι αυτοί συντηρούν αυτή τη φούσκα» δήλωσε η Μ. Καρυστιανού. Αυτό ακριβώς παλεύει να πολεμήσει η ίδια. Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση δεν θέλουν να βγει η αλήθεια για τα Τέμπη «γιατί είναι άμεσα εμπλεκόμενοι και η αλήθεια θα τους κάψει. Αυτή τη στιγμή δεν αγωνίζονται μόνο για να κρατήσουν τις καρέκλες τους και να παραμείνουν στο τραπέζι όπου τρώνε με χρυσά κουτάλια. Πλέον παλεύουν για να μείνουν εκτός φυλακής» είπε η Καρυστιανού.
Εξω απ’ τη Βουλή ο Πάνος Ρούτσι, ένας πατέρας που δεν έχει πια τίποτα να χάσει, βρίσκεται σε απεργία πείνας και δίψας πάνω από μία εβδομάδα. Δίπλα του είναι διαρκώς και η Καρυστιανού, μαζί με άλλους γονείς και πλήθος κόσμου. Κλαίνε αγκαλιασμένοι, ζητάνε το αυτονόητο. «Πείτε μου για μια χώρα που να κάθεται γονέας που έχει θάψει το παιδί του, που του το σκότωσε το κράτος, να κάνει απεργία πείνας και να διακινδυνεύει τη ζωή του για το δικαίωμα στην εκταφή» δηλώνει η Καρυστιανού ευρισκόμενη στο πλευρό του. Η χθεσινή διαδήλωση στο Σύνταγμα δεν θα είναι η τελευταία.
Τα πρόσωπα που αποτελούν τις πολιτικές μας επιλογές είναι συνήθως «γόνοι» της πολιτικής, προερχόμενοι από οικογενειακές πολιτικές «επιχειρήσεις», με «επετηρίδα» και σειρά προτεραιότητας, όπως π.χ. το «Μητσοτακέικο». Ή πρόσωπα ενός κομματικού σωλήνα, όπως ο Τσίπρας, ο Ανδρουλάκης και τόσοι άλλοι. Μόνο που οι ως τώρα επιλογές είδαμε πού μας έφεραν. Θα αποφάσιζε η Καρυστιανού να μπει μπροστά με ένα διαφορετικό, καινούργιο κόμμα; Θα συμμετείχε δίπλα σε κάποιο άλλο πρόσωπο, αν δημιουργούνταν κάτι που να εκφράζει τις ανάγκες της κοινωνίας; Δεν ξέρουμε ακόμα. Πιθανότατα ούτε και η ίδια. Αλλά είναι η πρώτη φορά που η Καρυστιανού φάνηκε έτοιμη να αρχίσει να ανοίγει τα χαρτιά της. Μοιάζει να αποδέχεται, όπως γράφαμε και στις 8 Σεπτεμβρίου, ότι είναι πια ένα πολιτικό πρόσωπο επειδή η ίδια η κοινωνία την έκανε, επειδή η πλειονότητα του «ενεργού» λαού τη θέλει έτσι.
ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΟΥ
Γιατρός και πρόεδρος του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων στα Τέμπη
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1973 και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου το 2000. Ειδικεύτηκε στην Παιδιατρική στο Νοσοκομείο Λοιμωδών Θεσσαλονίκης και στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ. Από το 2011 εξειδικεύτηκε στην Αγγλία στην Παιδοκαρδιολογία. Διατηρεί παιδιατρείο και είναι εξωτερικός συνεργάτης του Ιατρικού Διαβαλκανικού Κέντρου και της Κλινικής του Αγίου Λουκά, στη Θεσσαλονίκη. Είναι η μητέρα της 19χρονης Μάρθης, που σκοτώθηκε στο πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα, και πρόεδρος του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων στα Τέμπη. Στις 7 Ιουλίου 2025 παρέδωσε στο ελληνικό Κοινοβούλιο περισσότερες από 1,3 εκατ. διαδικτυακές υπογραφές πολιτών για την κατάργηση του άρθρου 86 του Συντάγματος και του νόμου περί ευθύνης υπουργών, προκειμένου και τα πολιτικά πρόσωπα να δικάζονται χωρίς προνομιακή μεταχείριση, όπως όλοι οι άλλοι πολίτες.