Ο stand up comedian παραλλήλισε την ελληνική σημαία με τα «βοθρολύματα» και αμέσως μετά την κατέδειξε ουσιαστικά και ως σύμβολο του… ναζισμού
Ελευθερία της έκφρασης δεν σημαίνει ελευθερία από την κριτική. Σημαίνει το ακριβώς αντίθετο. Αλλά, όταν ένα σχόλιο που κάνει κάποιος κωμικός στο όνομα του χιούμορ είναι απλώς μια ατυχής προσβολή, δεν μπορεί να κατηγορεί το κοινό ότι παρανόησε ή πως δεν κατάλαβε το αποτυχημένο και διχαστικό αστείο του.
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
Ο Πάρις Ρούπος είναι ένας stand up comedian που, παράλληλα, συνεργάζεται και με την εταιρία Pizza Fan. Ο συγκεκριμένος συνδυασμός σημαίνει από μόνος του ότι ο κωμικός αποφασίζει πού θα «τραβήξει τη γραμμή» στις παραστάσεις του. Αν ένα σχόλιό του γυρίσει μπούμερανγκ και ενοχλήσει πολύ κόσμο, η εταιρία θα κοιτάξει το brand name και τις πωλήσεις της, όχι την ποιότητα «χιούμορ» κάθε κωμικού.
Ο Πάρις Ρούπος παραλλήλισε σε μια παράστασή του την ελληνική σημαία με τα «βοθρολύματα». Και αμέσως μετά είχε τη σουρεαλιστική έμπνευση να την καταδείξει ουσιαστικά και ως σύμβολο του… ναζισμού. Ξεσηκώθηκε σάλος στα social media, η Pizza Fan αποφάσισε πως δεν θέλει να υποστεί καμία δυνητική φθορά στο brand της και τον απέλυσε, αφού ο συγκεκριμένος κωμικός επικοινωνιακά συνδέεται μαζί της. Οι άνθρωποι να πουλάνε πίτσες θέλουν, όχι να μπλεχτούν με «διασταυρούμενα πυρά». Είναι πάντοτε «επικίνδυνη περιοχή» για έναν κωμικό να παίζει άγαρμπα πάνω σε προσβολές με τις σημαίες, τα σύμβολα και την πίστη του κόσμου. Αλλά, κανονικά, αν ένας καλλιτέχνης ήθελε να τραβήξει τα όρια στη σάτιρά του και να επιτεθεί σε μια σημαία ως σύμβολο του ναζισμού, θα μπορούσε, για παράδειγμα, να χρησιμοποιήσει σημαία που πραγματικά να έχει μια σύνδεση με τον ναζισμό, όπως η γερμανική. Δεν το έπραξε. Ισως το σχόλιό του παρέμενε προσβλητικό για τους Γερμανούς, ας πούμε, αλλά κανείς δεν θα μπορούσε να τον κατηγορήσει ότι δεν λέει αλήθεια για τους τότε ψηφοφόρους του Χίτλερ και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Ρούπος μετά τις αντιδράσεις επιχείρησε να δώσει μια απάντηση η οποία έμοιαζε με απολογητική αλλά δεν ήταν. Κάτι σαν «δεν εννοούσα αυτό, ο κόσμος δεν κατάλαβε». Τα έκανε μάλλον θάλασσα, γιατί οι κωμικοί δεν θα έπρεπε ποτέ να απολογούνται, εκτός αν το εννοούν πραγματικά. Αλλιώς, οτιδήποτε άλλο είναι υποκριτικό. «Στην ουσία, πιο πολύ παρερμήνευσαν ή μάλλον διαστρέβλωσαν ένα αστείο που έκανα για την ελληνική σημαία. Δεν έλεγα κάτι για τη σημαία, έλεγα γι’ αυτούς που κρύβονται πίσω απ’ τη σημαία» είπε. Αλλά στο… καλαμπούρι του ήταν σαφής, δεν φταίει ότι ο κόσμος «παρερμήνευσε»: «Μου αρέσει πάρα πολύ κάθε χρόνο όταν παίζουμε εδώ στα Λιπάσματα. Ιδανικό όνομα. Γιατί το “λιπάσματα” μου θυμίζει αυτό που θα έπρεπε να καταλήξουν να είναι όλοι οι ναζί». Σε άλλο σημείο μίλησε για τη σφαγή στον Μελιγαλά, αλλά και για τη δολοφονία του Τσάρλι Κερκ, σχολιάζοντας: «Νεκρός από σφαίρα ο Αμερικανός ακροδεξιός Τσάρλι Κερκ. Εκανε περιοδείες και ως θερμός υποστηρικτής της οπλοκατοχής. Συγχαρητήρια! Γιατί η καμπάνια του αυτή επιτέλους βρήκε στόχο».
Τι σχέση, όμως, μπορεί να έχει η ελληνική σημαία με τους ναζί; Και δεν είναι οι… ακροδεξιοί που αντέδρασαν, όπως γράφουν κάποια σάιτ, είναι το 95% του ελληνικού λαού που, ό,τι κι αν ψηφίζει, όποια ιδεολογία κι αν ασπάζεται, αγαπάει την Ελλάδα και τιμά το αίμα που έχει χυθεί, και απέναντι στους ναζί, για να είναι ελεύθερος αυτός ο τόπος ώστε να λέει κάθε κωμικός ό,τι του κατέβει. Το ότι τον έδιωξε μια εταιρία για να προστατέψει τα συμφέροντά της είναι στο πλαίσιο των συμφωνιών που γίνονται και με καλλιτέχνες. Οπότε, το πρόβλημα μάλλον ήταν το παρωχημένο «χιούμορ» που γίνεται απλώς για να προκαλεί αντιδράσεις προσβάλλοντας σύμβολα, όπως το ίδιο συμβαίνει και με τις προσβολές για τη θρησκευτική πίστη. Η αντιπαράθεση μεταξύ Αριστεράς – Δεξιάς είναι λίγο «παλιακή» μέθοδος ώστε να στήσεις κωμική παράσταση. Κι αν νομίζεις ότι, αν προτάξεις την ελληνική σημαία ως σύμβολο των ναζί, θα ενοχλήσεις μόνο κάποιους «ακραίους» και όχι την πλειοψηφία, τότε μάλλον κάτι δεν «διαβάζεις» σωστά στον κόσμο. Η επαφή με το κοινό είναι τελικά που χρειάζεται βελτίωση για τον Ρούπο και τον κάθε Ρούπο.
Εννοούσα «αυτούς που κρύβονται πίσω απ’ τη σημαία» δικαιολογήθηκε χθες ο κωμικός μετά το σούσουρο. Ποιους; Η δουλειά της σάτιρας είναι να ξεσκεπάζει την υποκρισία. Γιατί δεν τους κατονόμασε στην παράστασή του; Μια σημαία είναι ένας εύκολος στόχος, γενικός κι ανέξοδος. Ο κωμικός πρέπει να έχει το κουράγιο να ξεμπροστιάζει συγκεκριμένα. Και δεν είναι η πρώτη φορά που αποτυγχάνει και προκαλεί μαζικές αντιδράσεις. Πριν από δύο χρόνια θεώρησε ότι είναι αστείο να κοροϊδέψει τους Κυπρίους και το αίμα που χύθηκε το 1974: «Μου δείχνει ένας φίλος έναν τύπο και μου λέει “αυτός ο τύπος έχει τη μισή Κύπρο”. “Τι εννοείς;” του λέω. “Ολοι οι Κύπριοι έχουν τη μισή Κύπρο”».
Κανείς δεν είναι τέλειος, ο κωμικός θα μπορούσε απλά και ξεκάθαρα να παραδεχτεί ότι ήταν ατυχές αυτό που σκαρφίστηκε μόνο και μόνο για να προκαλέσει. Ή, αν θεωρεί ότι είχε δίκιο, να υποστηρίξει το σχόλιό του δίχως στρογγυλέματα και φτηνές δικαιολογίες επειδή τον έδιωξε η ιδιωτική εταιρία. Χωρίς να προσπαθεί να κατηγορήσει τον κόσμο για «παρερμηνεία». Οταν ανεβαίνεις σε μια σκηνή, ο κόσμος σε κρίνει γι’ αυτά που θα πεις. Είναι κομμάτι της δουλειάς. Δεν μπορείς να ξεχωρίσεις την ελευθερία στην έκφραση από την ελευθερία στην κριτική.
ΠΑΡΙΣ ΡΟΥΠΟΣ
Stand up κωμικός
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκε το 1986 στη Λάρισα. Σπούδασε γραφιστική στο ΤΕΙ Αθήνας. Εργάζεται ως γραφίστας και ως stand up κωμικός στην Αθήνα και την περιφέρεια. Εχει εμφανιστεί σε παραστάσεις στο Gazi Comedy Club, στην Αθηναΐδα, στο Ιδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης», στο Athens Comedy Festival κ.α. μαζί με γνωστούς κωμικούς του χώρου. Είναι ο νικητής του 4ου Φεστιβάλ Stand Up Comedy που διοργανώθηκε στην «Αρχιτεκτονική» τον Δεκέμβριο του 2014. Στη σελίδα του στο facebook έχει 12.000 ακολούθους και στο Tik Tok 13.800. Το μότο του είναι «Στάνταπ κωμικός με έδρα την Αθήνα εμφανίζεται σε παραστάσεις και στον ύπνο σας».
