Τα πισωγυρίσματα και οι λανθασμένες επιλογές διαδέχονται το ένα το άλλο και αποδεικνύουν ότι δεν υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός και πως όλα λειτουργούν στην τύχη και υπό το κράτος πανικού
- Πάνος Σώκος
Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη βρίσκεται σε διαρκή παραζάλη. Τα πισωγυρίσματα και οι λανθασμένες της επιλογές διαδέχονται το ένα το άλλο και δείχνουν ότι δεν υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός, πως όλα λειτουργούν στην τύχη και υπό το κράτος πανικού. Κυρίως όμως δείχνουν ότι κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει χάσει την επαφή με την κοινωνία, δεν αντιλαμβάνεται τις ανάγκες της και δεν μπορεί να πιάσει τον σφυγμό της. Οι κινητοποιήσεις των αγροτών, ως απόρροια του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ, είναι τούτη τη στιγμή μια τρανταχτή απόδειξη της διάρρηξης των σχέσεων της κυβέρνησης με την κοινωνία.
Βουλευτές της Ν.Δ., βλέποντας στις περιφέρειές τους τη δυσαρέσκεια του κόσμου, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. «Δεν θα μπορούμε σε λίγο να κυκλοφορήσουμε στις περιφέρειές μας» μας λένε, και του λόγου τους το αληθές επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι υπουργοί έρχονται αντιμέτωποι με αγρότες που διαμαρτύρονται. Ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Χρήστος Κέλλας έφυγε κακήν κακώς από εορταστικές εκδηλώσεις στην Ελασσόνα, όταν πληροφορήθηκε πως πλήθος αγροτών τον περίμενε για να διαμαρτυρηθεί.
Το περιστατικό στην Ελασσόνα δεν είναι μεμονωμένο. Ανάλογο επεισόδιο σημειώθηκε προ ολίγων ημερών εις βάρος του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Κώστα Τσιάρα από εξαγριωμένους αγρότες της Λιβαδειάς, ενώ και πριν από δύο εβδομάδες, στις Σέρρες, ο υφυπουργός Γιάννης Ανδριανός φυγαδεύτηκε πανικόβλητος, αφού βρέθηκε αντιμέτωπος με την οργή περίπου 100 αγροτών και κτηνοτρόφων της περιοχής. Η εικόνα υπουργών που «το βάζουν στα πόδια» αποτυπώνει με τον πιο εύγλωττο τρόπο την αποσύνδεση της κυβέρνησης Μητσοτάκη από την κοινωνική πραγματικότητα, με τους «γαλάζιους» εκπροσώπους να έχουν μετατραπεί σε φοβισμένους διαχειριστές μιας φθαρμένης εξουσίας.
Οι αγρότες, εξοργισμένοι για τις καθυστερήσεις στις αποζημιώσεις και την αδιαφορία του υπουργείου, προαναγγέλλουν σε όλη τη χώρα κινητοποιήσεις, στέλνοντας μήνυμα πως «δεν θα ανεχθούν άλλο κοροϊδία», ενώ «γαλάζιοι» βουλευτές αγροτικών περιφερειών βλέπουν τις σχέσεις της κυβέρνησης με τον αγροτικό κόσμο να οδηγούνται σε νέα ένταση, καθώς καταλαβαίνουν ότι η υπόθεση των αγροτικών αποζημιώσεων, σε συνδυασμό με τα καθημερινά λουκέτα στις κτηνοτροφικές μονάδες λόγω ευλογιάς, οδηγούν σε αδιέξοδο, πολύ περισσότερο από τη στιγμή που το πρόβλημα μετακυλίεται στους υπόλοιπους κρίκους της «αλυσίδας», διευρύνοντας τον αριθμό των δυσαρεστημένων.
Αυτή η κατάσταση δείχνει το μέγεθος της παραζάλης που επικρατεί στην κυβέρνηση τούτη την περίοδο. Κι αυτό φάνηκε ξεκάθαρα τις τελευταίες ημέρες από τους κυβερνητικούς χειρισμούς, μεταξύ άλλων, και σε άλλα θέματα: στην απεργία πείνας του Πάνου Ρούτσι, όπου η κυβέρνηση (και η Δικαιοσύνη) έκαναν… όπισθεν ολοταχώς, ικανοποιώντας τα αιτήματα του χαροκαμένου γονιού, στην εξεταστική επιτροπή για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, όπου όσα αποκαλύπτονται από δικούς της ανθρώπους -π.χ., Βάρρας- γυρίζουν «μπούμερανγκ» στην κυβέρνηση, στη «φιλολογία» περί επιστροφής του Αντώνη Σαμαρά στη Ν.Δ. κ.α. Ας τα δούμε ένα ένα:
1. Μεγάλη ήττα για την κυβέρνηση είναι η… πόρτα που έφαγε στο πρόσωπο από τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά. Ενώ πριν από μερικές εβδομάδες επιχείρησε με δηλώσεις υπουργών και βουλευτών, που έμοιαζαν με… παρακάλια, να στήσει το σκηνικό για να επιστρέψει ο Αντώνης Σαμαράς και να μην προχωρήσει στην ίδρυση δικού του κόμματος, ο πρώην πρωθυπουργός, με την απουσία του από την παρουσίαση του βιβλίου του Ευριπίδη Στυλιανίδη, έδειξε πως δεν θέλει ούτε να βλέπει ούτε να ακούει τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Το γεγονός προκάλεσε αμηχανία και παγωμάρα στο Μέγαρο Μαξίμου και στην κυβέρνηση, καθώς υπουργοί σε δηλώσεις τους δεν κρύβουν ότι τους προβληματίζει έντονα η δημιουργία κόμματος από τον κ. Σαμαρά, γιατί θα βλάψει τη Ν.Δ. « Αν κάνει κόμμα ο Σαμαράς, θα μας βλάψει» έχει πει ο Αδωνις Γεωργιάδης, ενώ ο Κωστής Χατζηδάκης δήλωσε προχθές «το κόμμα Σαμαρά μάς αφορά περισσότερο σε σχέση με το κόμμα Τσίπρα». Το Μέγαρο Μαξίμου είχε επενδύσει επικοινωνιακά στην ταυτόχρονη παρουσία στην εκδήλωση του Ευριπίδη Στυλιανίδη των Μητσοτάκη, Καραμανλή, Σαμαρά, για να δείξει ότι υπό τον πρωθυπουργό υπάρχει ομοθυμία και ενότητα, αλλά λογάριαζε χωρίς τον Μεσσήνιο πρώην πρωθυπουργό, ο οποίος την τελευταία στιγμή δεν παρέστη και του στέρησε την ευκαιρία να έχει χειραψία υπεροχής μαζί του, ενώ και η χειραψία του με τον Κώστα Καραμανλή ήταν τυπική έως ψυχρή…
2. Ο χειρισμός της απεργίας πείνας του Πάνου Ρούτσι ήταν άλλη μια μεγάλη ήττα για την κυβέρνηση, καθώς πήγε κόντρα στην κοινωνία, που υποστήριξε από την αρχή τον χαροκαμένο πατέρα και το δίκαιο αίτημά του να μάθει από τι πέθανε το παιδί του. Η κυβέρνηση με τους χειρισμούς της δεν αντελήφθη ότι το μόνο που κατάφερε ήταν να δώσει την εντύπωση ότι κάτι θέλει να κρύψει και δεν επιθυμεί να βγει στο φως η αλήθεια, όπως εξάλλου την καταγγέλλουν συγγενείς και κόμματα.
3. Oι εξελίξεις στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, που αριθμεί ήδη πολλά επεισόδια, είναι μία ακόμα απόδειξη ότι η κυβέρνηση σχεδιάζει σε πρόχειρο τετράδιο, με ενοχές, χωρίς ψυχραιμία και διορατικότητα. Η εξεταστική επιτροπή που επέβαλε για να απαλλάξει εαυτήν από ευθύνες τής γυρίζει «μπούμερανγκ». Οι αλληλοκατηγορίες που ανταλλάσσουν ο πρώην υπουργός Μάκης Βορίδης και ο σύμβουλος του κ. Μητσοτάκη, πρώην πρόεδρος του ΟΠΕΚΕΠΕ, Γρηγόρης Βάρρας εδραιώνουν την εντύπωση στην κοινή γνώμη ότι η κυβέρνηση ευθύνεται για το μεγάλο σκάνδαλο διαφθοράς.
Το ίδιο αρνητικό για την κυβέρνηση αποτέλεσμα έχουν και οι παλινωδίες για το αν θα καταθέσει ή όχι στην εξεταστική επιτροπή ο Γιώργος Μυλωνάκης, που αρχικά είχε αποκλειστεί, ενώ τώρα, και υπό το βάρος των αποκαλύψεων, η κυβέρνηση δεν το αρνείται. Αλλο παράδειγμα είναι το υπόμνημα του Γ. Βάρρα προς τον Γ. Μυλωνάκη κατά του Μ. Βορίδη, που, ενώ αρχικά υποτίθεται πως δεν είχε παραλάβει ποτέ ο υφυπουργός Παρά τω Πρωθυπουργώ, στη συνέχεια διαβιβάστηκε από τον ίδιο στην εξεταστική, «αδειάζοντας» τον Μάκη Βορίδη, που πλέον αφήνει έντονες αιχμές κατά του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος!
4. Η επιστροφή Κυριαζίδη στην Κ.Ο. της Ν.Δ., με απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη, εκτός από την ανακολουθία των πρωθυπουργικών έργων και λόγων δείχνει και την αδύναμη πολιτική θέση στην οποία βρίσκεται. Πολύ περισσότερο όταν ο κ. Κυριαζίδης είναι… αμετανόητος, καθώς αμέσως μόλις επέστρεψε στην Κ.Ο. τής είπε πως… ευχή έδωσε στη Ζωή Κωνσταντοπούλου και ότι αυτή θα έπρεπε να του ζητήσει συγγνώμη. Για πολλοστή φορά, το Μαξίμου διώχνει κάποιον βουλευτή για να τον επαναφέρει, όταν ξεχαστεί το θέμα για το οποίο τον έδιωξε. Ο πρωθυπουργός καταγγέλλει την αντιπολίτευση για τοξικότητα, αλλά κλείνει τα αφτιά του στην τοξικότητα των δικών του στελεχών…