Ο γνωστός αγροτοσυνδικαλιστής Ανδρέας Στρατάκης -ή αλλιώς «Χασάπης»- έδωσε συνέντευξη στο OPEN, επιχειρώντας να καθαρίσει το όνομά του από τη δυσωδία του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ, ρίχνοντας την ευθύνη στην κυβέρνηση Σαμαρά και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για «Τεχνική Λύση» που άνοιξε βοσκοτόπια στους αγρότες της Κρήτης ανά την Ελλάδα.
Μιλώντας στους δημοσιογράφους Νίκο Στραβελάκη και Μήνα Καραμήτρου, τόνισε με στόμφο: «Δεν έχω μάθει να κρύβομαι. Αν με καλέσουν στην Εξεταστική, θα πάω. Θέλω να καταλάβω ποια είναι τα αδικήματά μου, τι ακριβώς έχω κάνει. Ποια είναι η συμμετοχή μου».
Μέχρι εδώ, όλα καλά ή μάλλον, όλα προβλέψιμα. Στη συνέχεια παραδέχτηκε ότι διετέλεσε άμισθος σύμβουλος του κουμπάρου του, Μάκη Βορίδη, για 13 μήνες από το 2019.
Αναφερόμενος στη «Γαλακτοκομική Συνεργατική Κόφινα ΙΚΕ», δήλωσε πως ήταν μέλος της, αλλά αρνήθηκε κατηγορηματικά την ύπαρξη «βιομηχανίας αιτήσεων» για επιδοτήσεις. Όσο για τη συμμετοχή του στο ΔΣ της «GAIA ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ», τη χαρακτήρισε σχεδόν… τυπική, υπογραμμίζοντας πως εκεί συμμετέχουν πάνω από 100 συνεταιριστικές οργανώσεις. Ένα ΔΣ τόσο μεγάλο, που κανείς δεν ευθύνεται για τίποτα, παρ’ ότι είχε άμεση σύνδεση με τις επιδοτήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Αγρότης, λοιπόν, κατά δήλωσή του, με μερικά ελαιόδεντρα, λίγα πρόβατα, ένα χασάπικο κι ένα παλιό ψηφοδέλτιο της ΝΔ (του 2019). Ένας απλός, καθημερινός άνθρωπος.
Για τον φίλο και συνάδελφο Γιώργο Ξυλούρη, γνωστό ως «Φραπές», δήλωσε άγνοια για τις επιδοτήσεις και τα… περιπλανώμενα βοσκοτόπια σε όλη την Ελλάδα. Παραδέχτηκε ωστόσο ότι του παραχωρήθηκαν περί τα 50 στρέμματα μέσω της «Τεχνικής Λύσης». Τυχαίο; Μάλλον όχι. Παραδέχτηκε επίσης πως αγοράζει ζώα από τον Ξυλούρη, με τον οποίο -αλίμονο- τους συνδέει πολυετής φιλία.
Όσο για τις επίμαχες αιτήσεις, έδειξε αλλού: σε κάποιους «άλλους» που «δεν κάνουν τίποτα στη ζωή τους, απλώς γυρνάνε στις παραλίες», αλλά εντελώς μαγικά έχουν μάθει να ξεζουμίζουν τα ευρωπαϊκά ταμεία.
Σε ελαφρώς πιο φαντασιακό επίπεδο, μίλησε για «μπουρδολόγους» που τον ενέπλεξαν στο σκάνδαλο, ισχυριζόμενος ότι «δεν ξέρω τι κάνει ο διπλανός μου», φράση που θα μπορούσε να είναι και σύνοψη της ελληνικής πολιτικής ηθικής.
Για τον κουμπάρο του Μάκη Βορίδη είπε πως «έκανε αγώνα να ενώσει το συνεταιριστικό κίνημα» και πως εκείνος (ο Στρατάκης) του προσέφερε τη βοήθειά του, χωρίς να του ζητήσει ποτέ τίποτα. Απορίας άξιο είναι το πόσο βοηθητική ήταν αυτή η συνεισφορά και για ποιους ακριβώς.
Όταν ρωτήθηκε αν ο Ξυλούρης του ζήτησε να μεσολαβήσει στον τότε υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, αρνήθηκε κατηγορηματικά. Για να το εμπεδώσουμε, το στήριξε με την εξής ατάκα: «Μήπως έχετε την εντύπωση ότι ο Ξυλούρης είναι ο λήσταρχος Νταβέλης;».
Για τα περιουσιακά του δήλωσε πως όλα είναι στη φορολογική του δήλωση.
Όσο για την Τυχεροπούλου, τόνισε: «Δεν την ξέρω, και δεν θέλω να τη μάθω». Στην απορία για την τηλεφωνική συνομιλία του «Φραπέ» που μιλούσε για φόνο, απάντησε πως «αυτά λέγονται εν τη ρύμη του λόγου».
Και κλείνοντας, αφού πέρασε όλο το αφήγημα από κόσκινο, έβαλε και την τελευταία πινελιά: «Συγκαταλέγομαι στους φτωχούς αγρότες της χώρας». Με κουμπάρους υπουργούς, επιδοτήσεις από «Τεχνικές Λύσεις», και φίλους-Φραπέδες. Στους φτωχούς, λοιπόν. Αλλά τίμιους.