Η τελεσίδικη απόφαση του Αλέξη Χαρίτση και της συντριπτικής πλειονόητας των βουλευτών να ακολουθήσουν την επιλογή των συνεργασιών με τα όμορα κόμματα οδηγεί σε διάσπαση τη Νέα Αριστερά.
Την ίδια ώρα, σύμφωνα με ένα ακραίο σενάριο, που συζητείται ήδη στους διαδρόμους της Βουλής, ανοίγει διάπλατα ο δρόμος ώστε ενωμένες οι αποδεκατισμένες δυνάμεις της ανανεωτικής Αριστεράς να ανακτήσουν σε πρώτη φάση τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης εκτοπίζοντας το ΠΑΣΟΚ!
Δύο χρόνια από την αποχώρησή τους από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπου «δεν άντεχαν αισθητικά και πολιτικά» την παρουσία του Κασσελάκη, στον οποίο οι ίδιοι στρώσανε το χαλί, η «Ομπρέλα» των Ευκλείδη Τσακαλώτου, Πάνου Σκουρλέτη, Γαβριήλ Σακελλαρίδη και η ομάδα των «6+6», με τους Χαρίτση, Νάσο Ηλιόπουλο, Δημήτρη Τζανακόπουλο και Εφη Αχτσιόγλου, διαπίστωσαν ότι βρέθηκαν τυχαία και πλέον αδυνατούν να συνυπάρξουν.
Οι πρώτοι, που πλειοψηφούν στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, ζυγίζοντας τα πράγματα με ρεαλισμό, εκτιμούν ότι η ισχύς της Αριστεράς βρίσκεται εν τη ενώσει. Οι δεύτεροι, που έχουν την πλειοψηφία στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, απορρίπτουν κάθε σκέψη για συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά με τον Α. Τσίπρα, και εκτιμούν ότι υπάρχουν δυνατότητες στις σημερινές συνθήκες να αναγεννηθεί η ριζοσπαστική Αριστερά…
Η πρόταση που τους κατέθεσε στην τελευταία Κ.Ε. ο Χαρίτσης, καλώντας τους να συμφωνήσουν στο ζήτημα των συνεργασιών ή σε διαφορετική περίπτωση να παραπέμψουν την απόφαση στην οργανωμένη βάση μέσω δημοψηφίσματος, απορρίφθηκε.
Το πράγμα, απάντησαν, θα κριθεί στο συνέδριο του Ιανουαρίου… Μέχρι τότε όμως ο χρόνος δεν είναι… υπομονετικός. Γι’ αυτό και τα δύο στρατόπεδα αποδύονται σε ένα παιχνίδι εντυπώσεων επιδιώκοντας να αποφύγουν τον «μουντζούρη». Οι αποφάσεις, ωστόσο, επείγουν.
Με τις απόψεις του Α. Χαρίτση συμφωνούν οι βουλευτές: Σία Αναγνωστοπούλου, Εφη Αχτσιόγλου, Χουσεΐν Ζεϊμπέκ, Νάσος Ηλιόπουλος, Δημήτρης Τζανακόπουλος, Μερόπη Τζούφη, Οζγκιούρ Φερχάτ και Θεανώ Φωτίου.
Σήμερα το ΠΑΣΟΚ διαθέτει 33 έδρες και ο ΣΥΡΙΖΑ 25. Ενδεχόμενη συμπόρευση με τη Νέα Αριστερά στη βάση συμφωνημένων και καθαρών προγραμματικών αρχών υπό ενιαίο σχήμα θα προκαλούσε ηχηρές ανακατατάξεις, φέροντας το ΠΑΣΟΚ στην τρίτη θέση και την ανανεωτική Αριστερά σε ρόλο αξιωματικής αντιπολίτευσης.