Η Ελλάδα χρειάζεται τους διεθνείς φίλους της

Δεν χωρά αμφιβολία. Η Ελλάδα χρειάζεται βαθιές μεταρρυθμίσεις ουσίας, βασισμένες όμως στον δυτικό ουμανισμό, ώστε η ελληνική οικονομία να παράξει πρωτογενή πλούτο, ο οποίος θα χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη, θα στηρίξει την πραγματική οικονομία και δεν θα λειτουργεί απλώς και μόνο ως θεσμικό μέσο τελολογικής βελτιοποίησης των μακροοικονομικών δεικτών. Παράλληλα όμως χρειαζόμαστε την ανάπτυξη μιας sui generis στρατηγικής «ανταρτοπολέμου» ήπιας ισχύος, ώστε να τονωθούν τα δίκτυά μας σε διεθνές επίπεδο και να αντιμετωπίσουμε τις ασφυκτικές πιέσεις της άλλης πλευράς, που θα συνεχιστούν για μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως όλα δείχνουν.

Την προηγούμενη εβδομάδα στο πάνελ επιστημονικής ημερίδας βρέθηκα δίπλα σε έμπειρο Ελληνα διπλωμάτη. Συζητώντας στα διαλείμματα για τις συγκαιρινές εξελίξεις, φτάσαμε στα ομογενειακά δίκτυα. Κούνησε περίλυπος το κεφάλι και μου είπε ότι τα δίκτυα πλέον ουσιαστικά δεν υφίστανται. Συζητήσαμε εξαιρετικά ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες σχετικά, αλλά αυτό που μένει είναι ότι, αν η κυβέρνηση επιθυμεί να αποκτήσει ένα ισχυρό διεθνές εργαλείο πίεσης, τότε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα οφείλει να θεσπίσει θέση μόνιμου γενικού γραμματέα για την ομογένεια, με διπλωμάτη ή πανεπιστημιακό επικεφαλής, από όπου θα ξεκινήσουν επαφές με τα ομογενειακά κέντρα μας. Το εγχείρημα είναι δύσκολο, γιατί η ομογένειά μας είναι αποδομημένη με υπαιτιότητα των Αθηνών και όχι των συμπατριωτών μας στο εξωτερικό, γι’ αυτό οι κινήσεις θα πρέπει να είναι γρήγορες, καίριες και αποδοτικές. Αν η ομογένειά μας βγει από τον λήθαργο, αυτομάτως πολλές κυβερνήσεις θα αρχίσουν να αξιολογούν με διαφορετική ματιά το ελληνικό ζήτημα, αφού θα έχουν να αξιολογήσουν και το εσωτερικό πολιτικό κόστος. Οι ομογενείς μας έχουν ψήφο, εκλέγουν αντιπροσώπους και επηρεάζουν θετικά ως επί το πλείστων την οικονομία των νέων πατρίδων τους. Σε αυτήν την προσπάθεια και ο ρόλος της Εκκλησίας είναι σημαντικός, αφού όσοι έχουμε ζήσει χρόνια στο εξωτερικό γνωρίζουμε ότι η λειτουργία της Κυριακής αποτελεί ευκαιρία ανταμώματος, ανταλλαγής απόψεων και κοινωνικοποίησης μεταξύ των μελών της κοινότητας.

Παράλληλα, χρειαζόμαστε υψηλού επιπέδου εξωστρεφείς πρωτοβουλίες. Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να απευθυνθεί σε Ελληνες πανεπιστημιακούς, που θα ξεκινήσουν κύκλο ενημέρωσης των ευρωπαϊκών ακροατηρίων σχετικά με το ελληνικό ζήτημα. Αισθάνομαι ιδιαιτέρως υπερηφάνως που μια επιστημονική μονογραφία του υποφαινόμενου μαζί με τους καλούς συναδέλφους Κώστα Λάβδα και Δημήτρη Σκιαδά για την ελληνική κρίση, με τίτλο «Stateness and Sovereign Debt: Greece in the European Conundrum», από τον γνωστό εκδοτικό οίκο Lexington Books της Rowman & Littlefields στις ΗΠΑ, κυκλοφορεί ήδη σε όλο τον κόσμο από το 2013, έχοντας λάβει εξαιρετικές κριτικές από σημαίνοντες ακαδημαϊκές προσωπικότητες του δυτικού κόσμου. Τέτοιες προσπάθειες πρέπει να συστηματοποιηθούν, ώστε να γίνει κατανοητό στις δυτικές κοινωνίες αυτό που το γράφω σε αυτήν εδώ τη στήλη από την πρώτη ημέρα κυκλοφορίας της «δημοκρατίας», ότι επιθυμούμε να επιστρέψουμε στην κανονικότητα και να μην είμαστε διαρκώς με το χέρι απλωμένο για δανεικά. Παρακολουθώντας καθημερινά τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ, είναι φανερό ότι μεγάλο μέρος αυτών είτε δεν έχει κατανοήσει την ελληνική κρίση είτε έχει παραπληροφορηθεί, αφού χάσαμε πολύ χρόνο με την αδιέξοδη στρατηγική του βιώσιμου χρέους. Αξιοποίηση, λοιπόν, του πανεπιστημιακού δυναμικού της χώρας σε κύκλους ενημέρωσης των Ευρωπαίων συμπολιτών μας.

Τέλος, χρειαζόμαστε ανθρώπους του πνεύματος, ηθοποιούς, προσωπικότητες με λάμψη και κύρος, που θα μιλήσουν υπέρ της προσπάθειας της Ελλάδας να επιστρέψει στην κανονικότητα. Η Ελλάδα ακόμα και σήμερα διαθέτει πολλούς φίλους, έτοιμους να μας υποστηρίξουν με δημόσιες δηλώσεις ή άρθρα. Η επιστολή των 300 διανοούμενων στη Mediapart υπέρ της Ελλάδας είναι ένα μικρό δείγμα της τεράστιας δυναμικής μας. Σε καμία των περιπτώσεων δεν πρέπει να εμφανιστούμε εγκλωβισμένοι «στα σκοινιά» και να δώσουμε την εντύπωση ότι είμαστε μόνοι εναντίον όλης της υπόλοιπης Ευρώπης. Διεύρυνση των διεθνών δικτύων μας με στόχο την απόκτηση όσο το δυνατόν περισσότερων πολλαπλασιαστών κύρους σε επίπεδο κομβικής παρέμβασης, ώστε να πραγματωθεί ο «ανταρτοπόλεμος» ήπιας ισχύος.

Σπύρος Ν. Λίτσας

{{-PCOUNT-}}8{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα