ΑΣ ΠΟΥΝ (ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ) ΤΟ ΠΑΡΑΣΥΝΘΗΜΑ

Κακά τα ψέμματα, σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ. Ή χάσατε την επαφή με τον κόσμο ή κάτι δεν πάει καλά. Οπου σταθήκαμε και όπου βρεθήκαμε αυτές τις ημέρες ένα ερώτημα ακούγαμε. Τι θα γίνει; Θα τα βρει ο Τσίπρας με τους εταίρους ή θα τα σπάσουμε, με ό,τι αυτό θα σημάνει; Αυτή είναι η αγωνία των πολιτών. Και η αγωνία αυτή εκφράζεται με τη λέξη εκκρεμότητα. Οσο παραμένουμε λοιπόν σε αυτήν την εκκρεμότητα που παραλύει τα πάντα τίποτε δεν πρόκειται να βελτιωθεί. Ούτε η ψυχολογία των πολιτών ούτε και η κατάσταση στην αγορά.

Ολα είναι στον αέρα και αυτό το κλίμα δημιουργεί μια σειρά από παρενέργειες στην καθημερινότητα των ανθρώπων αλλά και στους σχεδιασμούς τους. Κανείς δεν μπορεί να κάνει κάποια κίνηση σε κανένα επίπεδο και όλα μοιάζουν μετέωρα, σε μια παγίδα που ενδέχεται να αποβεί μοιραία. Μαζεμένοι και σκεπτικοί είναι πλέον οι Ελληνες. Μαγκωμένοι (αλλά και έτοιμοι) όσο ποτέ.

Μπορεί βέβαια η αίσθηση του ερωτήματος να παρέχει μια δικαίωση στην κυβέρνηση, μια και δίνει την αίσθηση της διαπραγμάτευσης, αλλά όλα αυτά έχουν ημερομηνία λήξης. Ως τώρα έχουμε ακούσει το σύνθημα τόσο του κ. Τσίπρα όσο και των εταίρων. Αλλά έφτασε η στιγμή να ακούσουμε και το παρασύνθημα· να κλείσουμε την εκκρεμότητα της διαπραγμάτευσης, ώστε να αναπνεύσει ο κόσμος. Διαφορετικά το αδιέξοδο θα παραμένει. Βρισκόμαστε εδώ και μέρες στο σταυροδρόμι, αλλά πρέπει γρήγορα να αποφασίσουμε ποιον δρόμο θα ακολουθήσουμε.

Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι πρέπει να πούμε ναι σε όλα. Αν οι πολίτες ήταν αυτής της άποψης, δεν θα άλλαζαν Σαμαρά και Βενιζέλο. Οι δηλώσεις που έκαναν αμφότεροι μια μέρα αγάπης μόνο θλίψη γεννούν και δείχνουν ότι δεν σέβονται ούτε τις πιο ιερές στιγμές. Οι πολίτες τούς άλλαξαν πολύ απλά γιατί πίστεψαν σε μια άλλη λογική και σε μια άλλη διαχείριση. Πίστεψαν σε «όχι» και σε «ναι» που θα έχουν αντίκρισμα.

Αυτό λοιπόν ζητούν επιτακτικά: Να τελειώνουμε. Οταν κάθε άνθρωπος γνωρίζει πού πάει και πώς, είναι έτοιμος να ακολουθήσει. Το αντίθετο τον παραλύει. Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει την κυβέρνηση ότι δεν πάλεψε και ότι παλεύει να αλλάξει πράγματα που κόστισαν και κοστίζουν στους πολλούς. Να βάλει λίγη λογική και ευαισθησία σε μια άθλια και αδιέξοδη συνταγή που εφαρμόζεται τα τελευταία πέντε χρόνια στη χώρα μας.

Αλλά πόσο καιρό πιστεύει ακόμη ότι μπορεί να παραμείνει στο σύνθημα, δίνοντας την ευκαιρία στους γνωστούς αγνώστους να συνεχίζουν το μαρτύριο της σταγόνας και των εκβιασμών;
Γι’ αυτό σας λέω, σύντροφοι. Περάστε στο παρασύνθημα, πριν είναι αργά…

Νίκος Ελευθερόγλου