Η κυβέρνηση, με τον ΣΥΡΙΖΑ ν’ αποφασίζει και τους ΑΝ.ΕΛ. να κρατάνε τσίλιες και το φανάρι, αδυνατώντας, έως τώρα, να καταλήξουν σε συμφωνία με τους δανειστές για το οικονομικό πρόβλημα της χώρας, υλοποιεί στο εσωτερικό τις ιδεοληψίες μιας ελάχιστης μειοψηφίας.
Με παροιμιώδη ραστώνη παρακολουθεί χάσκοντας τον «χώρο» να κάνει τα γνωστά του μπάχαλα στη Νομική, στο Πολυτεχνείο, στην Πρυτανεία, στον Αγνωστο Στρατιώτη και αλλού. Οι δε αντιδράσεις της στην παραβίαση του Συντάγματος και των νόμων είναι αυτές γηραιού βροντόσαυρου που πάσχει από λουμπάγκο. Η κυβερνώσα Αριστερά κρατά στοργικά το χέρι των εξ ευωνύμων συντρόφων της και υλοποιεί ένα ένα τα αιτήματά τους με νομοθετικές παρεμβάσεις, που περιπλέκουν, με τον άτσαλο και φωτογραφικό χαρακτήρα τους, και τις διεθνείς σχέσεις της χώρας. Η ώσμωση των «επαναστατών» με τους κυβερνώντες έγινε επί χρόνια σε κοινές παρέες, εκδηλώσεις αλληλεγγύης και χαριεντίσματα, ουδόλως συνωμοτικά, αλλά φάτσα κάρτα, με υπογραφές, κείμενα και δράσεις.
Εις επίρρωσιν και για το μπετονάρισμα των πρακτικών θεμελίων του μπάχαλου της ανομίας έρχονται και… ευφυείς νομοθετικές πρωτοβουλίες. Η συγκυβέρνηση θέλει να αναστήσει την πλέον ιερή και ψωραλέα αγελάδα της Μεταπολίτευσης, το διαβόητο πανεπιστημιακό άσυλο. Από άσυλο ιδεών και ελεύθερης έκφρασης εδώ και πολλά χρόνια, μέχρι να το καταργήσει η προηγούμενη κυβέρνηση, είχε εκπέσει σε άβατο εκφασισμού, ολοκληρωτικής επιβολής μειοψηφιών διά της βίας, ορμητήριο κατά της Αστυνομίας, της δημόσιας και της ιδιωτικής περιουσίας, διακίνησης ναρκωτικών, κατασκευής εμπρηστικών μηχανισμών και άλλα προοδευτικά. Η Αστυνομία κατά κανόνα έφτανε μέχρι το πεζοδρόμιο και η έννομη τάξη της πολύπαθης δημοκρατίας μας χλευαζόταν από τους δράστες σωρείας πλημμεληματικών και κακουργηματικών πράξεων κι έπρεπε π.χ. να καεί μέρος του Πολυτεχνείου το 1995 για να γίνουν τα αυτονόητα, διότι οι πρυτανικές Αρχές συνήθως έπαιζαν τις λίλιζες, κουτσό κι αμπάριζα, σταματώντας την εφαρμογή του νόμου στην πόρτα των βανδαλιζόμενων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων που πληρώνει ο λαός.
Θα επαναφερθεί, επίσης, η ψήφος των φοιτητών στις πρυτανικές εκλογές, όπου πάλι θα έχουν λόγο οι παρατάξεις στις εκλογές για τους διδάσκοντες και τη διοίκηση των πανεπιστημίων, λαμπρό πεδίο νοσηρών συναλλαγών. Μαζί με όλα αυτά θα επιστρέψουν και οι γκριζομάλληδες φοιτητές, που γράφτηκαν στις σχολές όταν πήγαινα στο γυμνάσιο κι ακόμη το παλεύουν το πτυχίο, τώρα που τα γένια μου άρχισαν ν’ ασπρίζουν.
Αυτό το νοσογόνο, δυσώδες θερμοκήπιο, το πανεπιστήμιο των ροπαλοφόρων και των κουκουλοφόρων, που διαλύουν συνελεύσεις και εκδηλώσεις, δέρνουν διδάσκοντες και αντιπάλους και κάνουν καταλήψεις για ψύλλου πήδημα, είναι τα νιάτα των κυβερνώντων. Εκεί εκπαιδεύθηκαν σε πολιτικές νοοτροπίες και μεθόδους δράσης, εκεί απέκτησαν το φασίζον πλαίσιο «αρχών» που τους διακρίνει. Κάπως έτσι έφτασαν πολιτειακοί παράγοντες να ειρωνεύονται μέσα στη Βουλή των Ελλήνων τους συγγενείς των θυμάτων της τρομοκρατίας, να απειλούν δημοσιογράφους λόγω δυσανεξίας στην κριτική, να αποκαθάρουν καταδικασμένους για τρομοκρατία και να θεωρούν «τρομοκράτες» εκλεγμένες κυβερνήσεις. Εκεί, στα πανεπιστήμια της βίας, της λογοκρισίας, του αριστερού και αντιεξουσιαστικού φασισμού φούσκωσε το απόλυτο εγώ τους, η πίστη τους πως κατέχουν την απόλυτη αλήθεια, βασικό χαρακτηριστικό του περιθωρίου, όλες οι μισαλλόδοξες και μηδενιστικές ιδεοληψίες τους, τις οποίες θέλουν να εφαρμόσουν στην κοινωνία με το ζόρι.
Χρήματα δεν βρίσκουν, γι’ αυτό και βάζουν χέρι με πράξη νομοθετικού περιεχομένου σε όλα τα συρτάρια του κράτους και σε λίγο το μόνο που μένει είναι να αρχίσουν να ψάχνουν στα σπίτια και να σταματούν τους διαβάτες για να τους γυρίζουν ανάποδα τις τσέπες, να φορολογήσουν τις διακοπές, τους ψηλούς, τους κοντούς, τους όμορφους και τους άσχημους αλλά και τους έτσι κι έτσι.
Οι δε διαρροές της προπαγάνδας τους τρολάρουν ολόκληρο λαό. Να τα δισεκατομμύρια από το ξανθό γένος, που άρχισαν να κατρακυλούν από τον Βόλγα για τη Χερσόνησο του Αίμου και διαψεύδονται, να οι λεονταρισμοί, υπουργοί να διαψεύδουν υφυπουργούς και τούμπαλιν, επιτροπές για το χρέος που θα συνεδριάζουν ώσπου να παγώσει η κόλαση κι ο πεδιλάκιας Βέλγος να πάρει σύνταξη και φυσικά εξεταστικές για να χορταίνει θέαμα το πλήθος των θεατών-πολιτών στην άφραγκη αρένα.
Στο μεταξύ, όλοι οι δείκτες της οικονομίας μαραγκιάζουν πιο γρήγορα κι από τα μούσμουλα, η αγορά παίζει «στρατιωτάκια ακούνητα, αγέλαστα, αμίλητα» και η χώρα, με την ανεργία να μεγαλώνει, τιγκάρει από απρόσκλητους μουσαφιραίους, που δεν λιάζονται και δεν εξαφανίζονται, ενώ πάμε με τα σωληνάκια για να στραγγίζουν σταγόνες στις φλέβες μας, από εβδομάδα σε εβδομάδα, ποντάροντας πως άμα αυτοκτονήσουμε, θα πονέσουν και οι κουτόφραγκοι με τους Αλαμανούς και δεν θα τολμήσουν να μας τραβήξουν την πρίζα των μηχανημάτων. Πορεία έκπτωσης μέσω υλοποίησης ιδεοληψιών στο εσωτερικό και πολύ ριψοκίνδυνη στο εξωτερικό, διότι όταν περπατάς στο χείλος του γκρεμού, πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος να σκοντάψεις ή να σε σπρώξει κάποιος επιτήδειος κερδοσκόπος…
Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης
*Δικηγόρος