Τη μάχη μπορούμενα τη δώσουμε καλύτερα μέσα στην Ενωση και όχι σε σύγκρουση με αυτήν
Πενήντα χρόνια συμπληρώνονται στις 13 Ιουλίου από τον θάνατο του Φώτη Κόντογλου, μεγάλου αγιογράφου, λογοτέχνη και υποστηρικτή της ελληνορθόδοξης παράδοσής μας. Η ζωή του και το έργο του μας βοηθούν να δώσουμε απαντήσεις στον προβληματισμό που απασχολεί σήμερα πολλούς Ελληνες: Ποια πρέπει και ποια μπορεί να είναι η θέση του Ελληνισμού έναντι της δυτικής Ευρώπης, ως πολιτισμού, ως τρόπου ζωής και σκέψης;
Ο Κόντογλου γεννήθηκε στο Αϊβαλί, τις ιστορικές Κυδωνίες της Μικράς Ασίας, και έζησε στο πετσί του τη Μικρασιατική Καταστροφή. Σπούδασε επί πολλά χρόνια στο Παρίσι και, όταν επέστρεψε στην Αθήνα, διέπρεψε ως ο κορυφαίος εκφραστής της βυζαντινής παραδοσιακής αγιογραφίας, μακριά από δυτικές και ρωσικές επιδράσεις. Εγραψε επίσης χιλιάδες άρθρα και επιφυλλίδες, καθώς και σημαντικά βιβλία. Εδωσε έμφαση στην ορθόδοξη πίστη, στους βίους των αγίων και των νεομαρτύρων, στη μελέτη του Βυζαντίου (Ρωμανία), στους ανθρώπους της θάλασσας, στην αγάπη για τη φύση. Σεμνός και αγαπητός, αναζητούσε την ησυχία, την προσευχή και τη μελέτη. Χαρακτηριστικό δείγμα της τέχνης του είναι η εικονογράφηση του παλαιού δημαρχείου των Αθηνών με μορφές της ελληνικής Ιστορίας.
Ο Φώτης Κόντογλου συνδύασε τις σπουδές στο Παρίσι, την πολιτιστική καρδιά της γηραιάς Ευρώπης, με τον σεβασμό στις ορθόδοξες χριστιανικές ρίζες του Ελληνισμού. Εγραψε για την Τουρκοκρατία, για το 1821, για την πονεμένη Ρωμιοσύνη, δηλαδή τη χριστιανική Ελλάδα. Ουδέποτε κήρυξε την αποκοπή μας από την Ευρώπη, αλλά με την τέχνη του θύμισε ότι στον χώρο του ορθόδοξου Ελληνισμού καλλιεργήθηκε επί αιώνες μία διαφορετική άποψη για τη ζωή. Το να γνωρίζεις την ταυτότητά σου, το να μελετάς τις ρίζες σου, σε βοηθά να αποκτήσεις αυτοπεποίθηση, αλλά δεν σε κάνει εχθρικό προς τους άλλους. Ο Κόντογλου συνδύασε τα καλά στοιχεία που πήρε από τη δυτική Ευρώπη με τα παιδικά βιώματά του από τις εκκλησιές της Μικρασίας και από τα συναξάρια των αγίων.
Ο Ελληνισμός σήμερα έχει ενταχθεί -και ορθώς- στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Δυστυχώς διερχόμαστε μία περίοδο με πολλές στρεβλώσεις της ευρωπαϊκής ιδέας, με μέτριους Ευρωπαίους ηγέτες, χωρίς όραμα, και με μία εμφανή διάθεση της Γερμανίας να επιβάλει την άποψή της. Η πρόταση του Κόντογλου, αν ζούσε σήμερα, πιστεύω ότι θα ήταν η προσπάθεια για πνευματική αναγέννηση του Ελληνισμού, ώστε να βοηθηθεί και η Ευρώπη να ξαναβρεί τον χαμένο δρόμο της.
Θα παραμείνουμε ορθόδοξοι χριστιανοί, μαχητές των εθνικών δικαίων μας και αγωνιστές για κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη. Αλλά αυτή τη μάχη μπορούμε να τη δώσουμε καλύτερα μέσα στην Ευρώπη και όχι σε σύγκρουση με την Ευρώπη. Ο Ελληνισμός από την αρχαιότητα πίστευε στη σύνθεση. Αφομοιώνει τα καλά, αλλά δεν αφομοιώνεται.
Κωνσταντίνος Χολέβας