ΔΥΝΑΜΗ ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ

Οι λόγοι που έκαναν τη ΔΑΠ  πρώτη δύναμη στα πανεπιστήμια όλης της χώρας!

Ο πρόεδρος της Ν.Δ. Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ένα μειονέκτημα και ένα πλεονέκτημα. Το μειονέκτημα είναι ότι λόγω των σπουδών του στην Αμερική δεν πήρε «μυρωδιά» από συνδικαλισμό στο ελληνικό πανεπιστήμιο στη δεκαετία του 1980, άρα δεν είχε ποτέ την εμπειρία της τριβής και της κόντρας που είχαν ΔΑΠ και ΟΝΝΕΔ με τις συνδικαλιστικές παρατάξεις της Αριστεράς.

Τα αμφιθέατρα τότε ήταν μικρά κοινοβούλια εντός των οποίων διεξάγονταν ομηρικές ιδεολογικές μάχες και για να σταθεί κανείς απαιτούνταν ιδέες, τεκμηρίωση, πρωτοπορία, καμιά φορά λόγω συνθηκών και αυτοσχεδιασμός. Αν η ΔΑΠ και η ΟΝΝΕΔ κατάφεραν λοιπόν να σπάσουν την ιδεολογική πρωτοπορία της Αριστεράς, είναι διότι συμπεριφέρονταν μέσα στη φιλελεύθερη παράταξη ως δυνάμεις ανυπακοής, όχι ως δυνάμεις υπακοής. Εδώ έγκειται και το πλεονέκτημα Μητσοτάκη. Μπορεί ο ίδιος να έλειπε στην Αμερική αλλά έχει δίπλα του ανθρώπους που έζησαν το ελληνικό πανεπιστήμιο, άρα και τη δράση των οργανώσεων νεολαίας από κοντά.

Ο Κωστής Χατζηδάκης και ο Μακάριος Λαζαρίδης είναι τινές εξ αυτών. Αν θέλει λοιπόν να μάθει γιατί η ΔΑΠ και η ΟΝΝΕΔ εξακολουθούν να είναι ισχυρές πλειοψηφικές νεολαίες ως σήμερα σε ένα πανεπιστήμιο που δεν φύσηξε στο ελάχιστο ο αέρας του Τσίπρα, μπορεί να κάνει δύο πράγματα: πρώτον, να διαβάσει το καταστατικό της ΔΑΠ. Εκεί θα ανακαλύψει ότι οι κατά τόπους ηγεσίες της ΔΑΠ στα πανεπιστήμια της χώρας (υπεύθυνοι πόλης) έχουν μονοετή θητεία (όχι πενταετή) και κρίνονται με εσωκομματικές εκλογές κάθε χρόνο αμέσως μετά τις φοιτητικές κάλπες! Εκεί θα ανακαλύψει ότι στη δράση των μελών ισχύει η φιλελεύθερη αρχή της «ατομικής ευθύνης».

Οποιος λάμβανε τον λόγο στις Γενικές Συνελεύσεις δεν έπαιρνε γραμμή από το κόμμα, όπως οι κνίτες, αλλά υπερασπιζόταν τις θέσεις της ΔΑΠ-ΟΝΝΕΔ στο πλαίσιο των προγραμματικών αποφάσεων της παράταξης. Επειτα ας ζητήσει ο κύριος Μητσοτάκης να μάθει την ιστορία της νεολαίας. Θα πληροφορηθεί ότι έγινε πρωτοπορία επειδή ήταν και παρέμεινε δύναμη αμφισβήτησης, όχι δύναμη υποταγής. Αυτό ήταν το μυστικό της. Από τον Μεϊμαράκη και την κίνηση της Βόλβης (που αμφισβητούσε τον αρχηγισμό Καραμανλή), τα φέιγ βολάν κατά Ράλλη με το σύνθημα «όχι προίκα η ΟΝΝΕΔ στη Ζα-ΐ-ρα» (προεδρία Παπαληγούρα) ως την κατάθεση της πρότασης για τα ιδιωτικά ΑΕΙ στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη (από τον Ευριπίδη Στυλιανίδη και τον υπογράφοντα κόντρα στο κρατικιστικό κατεστημένο του κόμματος) η γραμμή που ενώνει όλες τις γενιές είναι μία: Αυτονομία και ανυπακοή. Αν ο Κυριάκος μετατρέψει μέσω της επανίδρυσης την οργάνωση σε μια πειθήνια ομάδα αφισοκολλητών- χειροκροτητών, αυτός θα χάσει.

Mανώλης Κοττάκης

ΟπρόεδροςτηςΝ.Δ. ΚυριάκοςΜητσοτάκηςέχειέναμειονέκτημακαιέναπλεονέκτημα. ΤομειονέκτημαείναιότιλόγωτωνσπουδώντουστηνΑμερικήδενπήρε

«μυρωδιά» απόσυνδικαλισμόστοελληνικόπανεπιστήμιοστηδεκαετίατου 1980, άραδενείχεποτέτηνεμπειρίατηςτριβήςκαιτηςκόντραςπουείχανΔΑΠκαιΟΝΝΕΔμετιςσυνδικαλιστικέςπαρατάξειςτηςΑριστεράς. Τααμφιθέατρατότεήτανμικράκοινοβούλιαεντόςτωνοποίωνδιεξάγοντανομηρικέςιδεολογικέςμάχεςκαιγιανασταθείκανείςαπαιτούντανιδέες, τεκμηρίωση, πρωτοπορία, καμιάφοράλόγωσυνθηκώνκαιαυτοσχεδιασμός. ΑνηΔΑΠκαιηΟΝΝΕΔκατάφερανλοιπόννασπάσουντηνιδεολογικήπρωτοπορίατηςΑριστεράς, είναιδιότισυμπεριφέροντανμέσαστηφιλελεύθερηπαράταξηωςδυνάμειςανυπακοής, όχιωςδυνάμειςυπακοής. ΕδώέγκειταικαιτοπλεονέκτημαΜητσοτάκη. ΜπορείοίδιοςναέλειπεστηνΑμερικήαλλάέχειδίπλατουανθρώπουςπουέζησαντοελληνικόπανεπιστήμιο, άρακαιτηδράσητωνοργανώσεωννεολαίαςαπόκοντά. ΟΚωστήςΧατζηδάκηςκαιοΜακάριοςΛαζαρίδηςείναιτινέςεξαυτών. ΑνθέλειλοιπόνναμάθειγιατίηΔΑΠκαιηΟΝΝΕΔεξακολουθούνναείναιισχυρέςπλειοψηφικέςνεολαίεςωςσήμερασεέναπανεπιστήμιοπουδενφύσηξεστοελάχιστοοαέραςτουΤσίπρα, μπορείνακάνειδύοπράγματα: πρώτον, ναδιαβάσειτοκαταστατικότηςΔΑΠ. ΕκείθαανακαλύψειότιοικατάτόπουςηγεσίεςτηςΔΑΠσταπανεπιστήμιατηςχώρας (υπεύθυνοιπόλης) έχουνμονοετήθητεία (όχιπενταετή) καικρίνονταιμεεσωκομματικέςεκλογέςκάθεχρόνοαμέσωςμετάτιςφοιτητικέςκάλπες! Εκείθαανακαλύψειότιστηδράσητωνμελώνισχύειηφιλελεύθερηαρχήτης «ατομικήςευθύνης». ΟποιοςλάμβανετονλόγοστιςΓενικέςΣυνελεύσειςδενέπαιρνεγραμμήαπότοκόμμα, όπωςοικνίτες, αλλάυπερασπιζόταντιςθέσειςτηςΔΑΠ–ΟΝΝΕΔστοπλαίσιοτωνπρογραμματικώναποφάσεωντηςπαράταξης. ΕπειτααςζητήσειοκύριοςΜητσοτάκηςναμάθειτηνιστορίατηςνεολαίας. Θαπληροφορηθείότιέγινεπρωτοπορίαεπειδήήτανκαιπαρέμεινεδύναμηαμφισβήτησης, όχιδύναμηυποταγής. Αυτόήταντομυστικότης. ΑπότονΜεϊμαράκηκαιτηνκίνησητηςΒόλβης (πουαμφισβητούσετοναρχηγισμόΚαραμανλή), ταφέιγβολάνκατάΡάλλημετοσύνθημα «όχιπροίκαηΟΝΝΕΔστηΖα–ΐ–ρα» (προεδρίαΠαπαληγούρα) ωςτηνκατάθεσητηςπρότασηςγιαταιδιωτικάΑΕΙστονΚωνσταντίνοΜητσοτάκη (απότονΕυριπίδηΣτυλιανίδηκαιτονυπογράφοντακόντραστοκρατικιστικόκατεστημένοτουκόμματος) ηγραμμήπουενώνειόλεςτιςγενιέςείναιμία: Αυτονομίακαιανυπακοή. ΑνοΚυριάκοςμετατρέψειμέσωτηςεπανίδρυσηςτηνοργάνωσησεμιαπειθήνιαομάδααφισοκολλητών– χειροκροτητών, αυτόςθαχάσει.