ΣΑΡΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Από τον
Μανώλη Κοττάκη

Η υπόθεση Novartis, η έρευνα της οποίας άρχισε από την Αμερική, αποκαλύπτει πλήρως τον κυβερνητικό σχεδιασμό. Δείχνει γιατί η κυβέρνηση δεν θέλει να πάει σε εκλογές αλλά σε ροκάνισμα του πολιτικού χρόνου μέχρι τις γερμανικές εκλογές. Οι διαρροές που κάνουν τα καλόπαιδα του Μαξίμου είναι πολύ συγκεκριμένες.

Μιλούν για μαύρο πολιτικό χρήμα ύψους 4,5 δισ. ευρώ, το οποίο διακινήθηκε για παράνομες πληρωμές αξιωματούχων. Αναφέρουν γνωστή εταιρία συμβούλων, η οποία φέρεται ότι υπήρξε ο ενδιάμεσος μεταξύ Novartis και πολιτικής, προκειμένου να καταλήξουν σε ταμεία κομμάτων τεράστια ποσά. Προαναγγέλλουν σύσταση εξεταστικής επιτροπής που θα διερευνήσει τις ευθύνες και θα αποδώσει τα δέοντα. Κομβικός στην ιστορία αυτή ως φαίνεται θα είναι ο ρόλος Πολάκη, ο οποίος βγήκε από προχθές στη «γύρα» και διαφημίζει τα «ευρήματά» του. Αν θες να πας για εκλογές, λοιπόν, δεν συγκροτείς εξεταστική για τα φάρμακα. Ούτε προανακριτική για τα δάνεια κομμάτων ΜΜΕ.

Αντιθέτως, δίνεις χρόνο στο Κοινοβούλιο προκειμένου να διερευνήσει τις υποθέσεις, να ρίξει ομίχλη πάνω από το πολιτικό σκηνικό, να μετατρέψει την προηγούμενη στις δημοσκοπήσεις αντιπολίτευση από κατήγορο σε κατηγορούμενο και έχει ο Θεός. Τα σκάνδαλα είναι το τελευταίο καταφύγιο του ΣΥΡΙΖΑ πριν από την πτώση του. Είναι το τελευταίο επιχείρημα που θεωρεί ότι λειτουργεί: «Ναι, τα κάναμε μούσκεμα, αλλά εμείς δεν κλέβαμε σαράντα χρόνια». Θυμηθείτε αυτά τα «σαράντα χρόνια». Θα είναι η μοντέρνα εκδοχή του συνθήματος «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά» και θα έχει… σος από Siemens, Novartis, «Ντυνάν», δάνεια κ.λπ.

Δεν έχει σημασία που πιθανότατα δεν θα αποδειχθεί τίποτα έως τις εκλογές (έγινε – δεν έγινε), όπως συνέβη και με τις «λίστες Λαγκάρντ, Μπόργιανς» και άλλες υποθέσεις που ανασύρθηκαν από το αρχείο.

Το θέμα είναι να στριμωχτεί ο αντίπαλος προκειμένου να υποβαθμιστεί η δική μας ανεπάρκεια, σκέφτονται στην Αριστερά. Το πρόβλημα για την Κεντροδεξιά είναι πως διάθεση να δοθεί πολιτικός χρόνος στον Τσίπρα δείχνει να έχει και η Μέρκελ. Κορυφαίος πολιτικός που πηγαινοέρχεται στην Ευρώπη μού έλεγε ότι στο Βερολίνο υπάρχουν δύο κέντρα εξουσίας.

Το πολιτικό με αρχηγό τη Μέρκελ, η οποία θέλει να κάνει εκλογές χωρίς μισό πρόσφυγα στην αυλή της, γι’ αυτό και έχει απόλυτη ανάγκη τον Τσίπρα. Το οικονομικό με τον Σόιμπλε και τις γνωστές επιδιώξεις. Τελευταίες πληροφορίες λένε ότι προκρίνεται το σενάριο να αποτελέσει η αξιολόγηση προϋπόθεση για την ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση και τα ζητήματα για τα πλεονάσματα να σπρωχθούν το φθινόπωρο. Αν ισχύουν αυτά, η Κεντροδεξιά εκτός από ωραίες φωτογραφίες πρέπει να αποκτήσει και στρατηγική.