Η «ΕΞΙΣΩΣΗ ΙΣΧΥΟΣ» ΤΟΥ ΝΤΑΒΟΥΤΟΓΛΟΥ

Η θεωρία επιβίωσης των σύγχρονων κρατών και οι πολιτικοί που μας οδηγούν στον αφανισμό

Από τον
Αλκιβιάδη Κ . Κεφαλά

Ο γεωπολιτικός όρος «στρατηγικό βάθος» υιοθετήθηκε από τον Τούρκο ακαδημαϊκό και πολιτικό Αχμέτ Νταβούτογλου στο ομώνυμο βιβλίο του μέσα από την προσπάθειά του να κατανοήσει και να ενισχύσει τη γεωπολιτική θέση της Τουρκίας. Η ιδιοφυής ανάλυση τον οδήγησε να ταυτοποιήσει τις παραμέτρους που θα επέτρεπαν στην Τουρκία να επιβιώσει μέσα σε έναν δυναμικά μεταβαλλόμενο κόσμο, μέσω του μετασχηματισμού της αγροτικής της οικονομίας σε τεχνολογική. 

Ο Νταβούτογλου αποδεικνύει ότι στον σύγχρονο κόσμο, όπως άλλωστε και στο παρελθόν, επιβιώνουν μόνο εκείνα τα έθνη που θα καταφέρουν να διατηρήσουν και να αυξήσουν την αυτοπεποίθησή τους. Αντιθέτως, οι κοινωνίες χωρίς αυτοπεποίθηση δέχονται να γίνουν περιφερειακά στοιχεία πολυεθνικών μορφωμάτων, όπως επί παραδείγματι της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπου μετά τη βέβαιη ψυχολογική τους κατάρρευση αντιμετωπίζουν τη στρατηγική τους διάλυση και την ιστορική τους εξαφάνιση. Ο Νταβούτογλου υιοθετεί ως υπέρτατη αρχή επιβίωσης την πολιτική θέση του έθνους-κράτους, το οποίο δύναται να επιβιώσει στον χώρο και τον χρόνο μόνο μέσω της δημιουργίας «ισχύος», την οποία περιγράφει με τον γεωπολιτικό όρο «στρατηγικό βάθος».

Η εξίσωση ισχύος του Νταβούτογλου περιλαμβάνει σταθερούς και δυναμικούς όρους. Στα σταθερά δεδομένα εντάσσει την Ιστορία, τη γεωγραφία, τον πολιτισμό και τον πληθυσμό, ενώ στα δυναμικά περιλαμβάνει την τεχνολογική ικανότητα και την οικονομία που καθορίζουν τη στρατιωτική ισχύ.
Πράγματι, υπήρξε ευτυχής συγκυρία για την Τουρκία το ότι η εξίσωση Νταβούτογλου κατανοήθηκε από έναν χαρισματικό πολιτικό ηγέτη, του οποίου οι κοινωνικές εμπειρίες παιδιόθεν θα αφομοιώνονταν καταλλήλως μέσα από την πώληση κουλουριών στους μαχαλάδες της πόλης, ώστε αργότερα να μπορέσει να κατανοήσει την εξίσωση που θα τον τοποθετούσε στο βάθρο των παγκόσμιων γεωπολιτικών παικτών.

Αντιθέτως, τους σταθερούς και τους δυναμικούς όρους της εξίσωσης του Νταβούτογλου παραβίασε σύσσωμο το πολιτικό σύστημα στη χώρα μας. Ετσι, πρώτα η ιδεολογική θέση της συνέχειας του έθνους από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα, πάνω στην οποία χτίστηκε το νεοελληνικό έθνος-κράτος, πολεμήθηκε με λύσσα από σύσσωμο το ακαδημαϊκό και πολιτικό σύστημα της χώρας μας, ώστε να φτάσουμε σήμερα στην κατάσταση της εκχώρησης της ελληνικής Ιστορίας στο κράτος των Σκοπίων από πολιτικούς νάνους, των οποίων το ειδικό πολιτικό βάρος και ο βαθμός της γεωπολιτικής κατανόησης είναι αντιστρόφως ανάλογα αυτών των Ερντογάν και Νταβούτογλου. Επιπλέον, ο άλλοτε συμπαγής γεωγραφικός χώρος του Ελληνισμού, από τους Οθωνούς μέχρι την Κύπρο, σήμερα κατακερματίζεται και ακυρώνεται με την περιφερειακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και την κατάργηση των συνόρων, την επικείμενη επανεγκατάσταση των Τσάμηδων στην Ελλάδα, τα διάφορα σχέδια Ανάν και τη σταδιακή τουρκοποίηση της Θράκης.

Παράλληλα, οι πολιτισμικές δομές της χώρας εξαφανίζονται μέσω της επιταχυνόμενης ισλαμοποίησης και της αντικατάστασης του πληθυσμού, επειδή 700.000 Ελληνες έχουν εκδιωχθεί από τη χώρα. Επιπροσθέτως, ο τεχνολογικός δείκτης της χώρας την κατατάσσει στην 87η θέση σε σύνολο 127 χωρών, μία θέση πάνω από την εξωτική Τζαμάικα, τη στιγμή που η τεχνολογική θέση της Τουρκίας την τοποθετεί 9η παγκοσμίως. Μέσα από την εξίσωση Νταβούτογλου η μεγάλη εικόνα της χώρας μας συνοψίζεται στο γεγονός ότι με γερμανική εντολή η οικονομία της χώρας μας καταστράφηκε, η εναπομένουσα ελληνική παραγωγή φορολογείται ρατσιστικά, ληστρικά και επιλεκτικά. Οι μισθοί και οι συντάξεις λεηλατούνται, η εργασία απαξιώθηκε.

Οι ιδιωτικές περιουσίες δημεύονται, ενώ οι δημόσιες εκχωρούνται στα γερμανικά αρπακτικά αντί πινακίου φακής. Η νομοθεσία, η γραφειοκρατία και τα χρέη όχι μόνο δεν μας αφήνουν να ζήσουμε, αλλά μας κυνηγούν και μετά τον θάνατο. Στα νοσοκομεία πηγαίνουμε για να πεθάνουμε, οι οικογένειές μας διαλύονται επειδή το πολιτικό σύστημα διώχνει τα παιδιά μας εκτός Ελλάδος.

Συμπερασματικά, η ορθότητα της εφαρμογής της εξίσωσης Νταβούτογλου για το μέλλον μίας χώρας αποδεικνύεται μέσω της εκθετικής ανάπτυξης της Τουρκίας. Αν οι Ελληνες δεν μπορέσουν να αποβάλουν τη σημερινή πολιτική τάξη από το δημόσιο βήμα και δεν μπορέσουν να απαλλαγούν από τα δεσμά της ιδεολογικής σαπίλας της Μεταπολίτευσης, ώστε να αποκτήσουν τη χαμένη τους αυτοπεποίθηση με την επανάκτηση της χώρας τους, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα εξαφανιστούν βιολογικά λησμονημένοι στα σκουπίδια της Ιστορίας.

*Διδάκτωρ Φυσικής του πανεπιστημίου
του Manchester, UK, δ/ντής Ερευνών
του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών