Πέρσι τέτοιον καιρό, πάλι σχολιάζαμε το τέλος του καλοκαιριού, παραθέτοντας και μερικά εμβληματικά τραγούδια από τη περίφημη δεκαετία του ’60 τότε που τα τραγούδια ήταν τραγούδια και όχι «ιιιιιιιιι», «ααααααα», «οοοοοοο» συνοδευόμενα από μη φούστες, μη μπλούζες και μη…. φωνές.
- του Χρήστου Μπολώση
Έτσι θυμηθήκαμε το τραγούδι του Τζωρτζ Λούκας «Πάει το καλοκαίρι», το εμβληματικό τραγούδι «Melancolie in Settembre» με τον ασυναγώνιστο Peppino Di Capri και βέβαια, το υπέροχο «Summer is Over», με την πανέμορφη Dusty Springfield. Υπήρξαν κι’ άλλα σχετικά τραγούδια, όπως οι επιτυχίες του Δάκη «Τόσα καλοκαίρια» των Μίμη Πλέσσα και Λευτέρη Παπαδόπουλου και το «Αυτό το καλοκαίρι» (Στίχοι Βεατρίκης Δαλαμάγκα και μουσική Μίμη Πλέσσα), αλλά και το «Καλοκαιράκι» σε μουσική Σπήλιου Μεντή, στίχους Ίκαρου και ερμηνεία από τη Γιοβάννα …
Όμως αρκετά με τις μουσικές ανησυχίες του γράφοντος, τις οποίες δεν είστε υποχρεωμένοι να υποστείτε, αλλά τις… υποστήκατε.
Το καλοκαίρι, που πριν λίγο αποχαιρετήσαμε φίλοι μου δεν ήταν ακριβώς αυτό που λέμε μία ανέμελη εποχή με καρπούζι, μπύρες και ξαπλώστρες που στοιχίζουν όσο ένα μικρό αυθαίρετο οικοπεδάκι στην άκρη του ντουνιά με φως, νερό, τηλέφωνο κ.λπ. Ήταν ένα καλοκαίρι γεμάτο γεγονότα και εκπλήξεις, που άρχισε όσο πιο επεισοδιακά μπορεί να αρχίσει μια εποχή.
Είναι πολλά αυτά που συνέβησαν και σκέφτηκα να σας τα δώσω σε συνέχειες. Αλλά μετά ξανασκέφτηκα ότι άλλη όρεξη δεν είχατε, από το να διαβάζετε για το καλοκαίρι όλο το υπόλοιπον του βίου σας. Έτσι σας το δίνω όλο μαζί και θέλετε το διαβάζετε θέλετε όχι και πάτε για φρέσκα και μηδέν παρεξήγηση.
Στις 21 Μαΐου είχαμε τις Εθνικές εκλογές που συνέβησαν πράματα και θάματα με πρώτη απ’ όλα την παγκοσμίου πρωτοτυπίας ενέργεια να αποκλεισθεί ένα κόμμα από τις εκλογές με εντελώς αντισυνταγματικές διαδικασίες. Και αυτό βέβαια δεν ήταν το ΚΚΕ που είχε αιματοκυλήσει την Ελλάδα (βρε τι μίσος είναι αυτό), διότι αυτό από το 1974 και μετά, έχει μία ιδιότυπη ασυλία από όλα τα κόμματα του αυτοαποκαλουμένου «Συνταγματικού τόξου», που όμως δεν σέβεται το Σύνταγμα.
Τοσπάν (τέλος πάντων).
Έγιναν λοιπόν οι εκλογές και τα κόμματα συγκέντρωσαν τα εξής ποσοστά:
ΝΔ 40,79%, ΣΥΡΙΖΑ 20,07%, ΠΑΣΟΚ 11,46%, ΚΚΕ 7,23%, Ελληνική Λύση 4,45%. Συνελόντι ειπείν, ο ΣΥΡΙΖΑ έφαγε μία τέτοια σφαλιάρα που είπε τον Δεσπότη Παναγιώτη.
Η ΝΔ πήρε πολύ μεγάλο ποσοστό, αλλά με το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής, δεν σχημάτιζε αυτοδύναμη κυβέρνηση και άντε φτου κι’ απ’ την αρχή. Στις 25 Ιουνίου νέες εκλογές λες κι είχαμε λεφτά και δεν ξέραμε πώς να τα ξοδέψουμε. Έτσι είχαμε: ΝΔ 40,55 % και 158 έδρες. ΣΥΡΙΖΑ 17,84% – 47. ΠΑΣΟΚ 11,85% – 32. ΚΚΕ 7,69% – 21. Σπαρτιάτες 4,64% – 12. Ελληνική Λύση 4,44% – 12. Νίκη 3,69% – 10 και Πλεύση Ελευθερίας 3,17% – 8.
Συναγερμός στο πολιτικό σύστημα. Σπαρτιάτες, Νίκη και λίγο η Ελληνική Λύση τους χάλασαν την σούπα και άντε οι γνωστές γελοιότητες. Όχι αντιπρόεδρο οι Σπαρτιάτες, το Δημοτικό Συμβούλιο Σπάρτης συνήλθε εκτάκτως με πρωτοβουλία και υπό την προεδρία του Δημάρχου κ. Δούκα, να εξετάσει αν μπορούν οι «Σπαρτιάτες» λέγονται «Σπαρτιάτες». Προς στιγμήν, παραλίγο να παρασυρθεί και ο Δήμαρχος Αθηναίων κ. Μπακογιάννης και να ζητήσει εξηγήσεις από το Παναθηναϊκό για τον ίδιο λόγο (πώς κύριε χρησιμοποιείς το όνομα της Αθήνας;) Όμως επενέβησαν οι ψυχραιμότεροι και το θέμα θεωρήθηκε λήξαν.
Ένας φίλος, ο Γιάννης Μ. μου έστειλε το παρακάτω κείμενο, το οποίο και παραθέτω αυτούσιο.
Λέτε να είναι έτσι; Ας δούμε κι αυτήν την άποψη:
- Το σύγχρονο εκλογικό θαύμα!!!!!!!
Στην φωτογραφία βλέπετε τα συγκεντρωτικά αποτελέσματα των εκλογών του Μαΐου και του Ιουνίου 2023, όπως είναι αναρτημένα την ιστοσελίδα του Υπουργείου Εσωτερικών. Και στις δυο εκλογικές αναμετρήσεις, ο αριθμός των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους είναι 9.813.595.
ΟΜΩΣ, κάποιος «περίεργος», είχε την ιδέα (και την υπομονή) να καταγράψει τον αριθμό των εγγεγραμμένων σε κάθε μια από τις 60 εκλογικές περιφέρειες της χώρας και τα αποτελέσματα ήταν ομολογουμένως συναρπαστικά.
Ως δια μαγείας βρέθηκαν 105.520 περισσότεροι εγγεγραμμένοι την 21 Μαΐου και 107.556 περισσότεροι εγγεγραμμένοι την 25 Ιουνίου, στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις.
Θαύμα, Θαύμα !!!
Και να σκεφτεί κανείς ότι οι 107.000 περισσότεροι εγγεγραμμένοι είναι το 1,1 % του εκλογικού σώματος και ακριβώς τόσο, όσο χρειαζόταν η ΝΔ για να πάρει την αυτοδυναμία.
Σημείωση: Οπότε υπολογίζουμε και λέμε: Την 25 Ιουνίου η ΝΔ έλαβε 2.115.322 ψήφους σε 5.215.207 έγκυρα ψηφοδέλτια. Ήτοι 40,56 %.
Τώρα αν αφαιρέσουμε τους 107.556 ψήφους Bonus που της έδωσε η Singular με βάση το εκλογικό σύστημα, έχουμε2.007.766 και με αναγωγή στα έγκυρα, το ποσοστό είναι 38,49%.
Αυτό σημαίνει ότι χάνει το Bonus των 50 εδρών του εκλογικού νόμου και παίρνει μόνο 40, δηλαδή 148 βουλευτές και όχι αυτοδυναμία.
Τώρα βέβαια όλα τα παραπάνω μπορεί να είναι αυτό ακριβώς που κάνει ο διάβολος όταν δεν έχει δουλειά. Αν όμως είναι αλήθεια; Δεν θα πρέπει να τα ψάξει κάποιος αρμόδιος; Ποιός είπα; Αρμόδιος; Σε καλό να μας βγει, τόσο γέλιο που ρίξαμε…
Ο ίδιος ο παραπάνω φίλος μου ο Γιάννης Μ. συνεχίζει: «Έκανα κι΄ εγώ μια μικρή έρευνα σε τοπικό επίπεδο. Για παράδειγμα. Ο συντάξας τον Πίνακα, βρήκε ότι το εκλογικό σώμα από τον Μάϊο μέχρι τον Ιούνιο, μέσα σ’ ένα μήνα δηλαδή, αυξήθηκε κατά 2.036 ψηφοφόρους, ενώ το σύνολο πανελληνίως παρέμεινε το ίδιο. Πάμε τώρα στην πόλη μου, στο Μαρούσι. Τον Μάιο έχει εγγεγραμμένους 51.179 και τον Ιούνιο 51.360. Δηλαδή αύξηση 181. Στην Περιφέρεια Β1 Αθηνών τον Μάιο έχει εγγεγραμμένους 516.541 και τον Ιούνιο 517.490. Δηλαδή 949 περισσότερους, ενώ όπως είπαμε το εκλογικό σώμα πανελληνίως παραμένει το ίδιο. Ερώτηση: Πώς είναι δυνατόν να αυξήθηκε το εκλογικό σώμα στο Μαρούσι και στην Β1; (Απάντηση δική μου: Έχεις εξετάσει φίλε Γιάννη την περίπτωση να πρόκειται περί θαύματος;).
Αλλά πολύ δεν ασχοληθήκαμε με τις εκλογές; Η ουσία είναι ότι από τον Ιούνιο έχουμε νέα κυβέρνηση ισχυρή και αυτοδύναμη και όλα τα άλλα είναι εκ του περισσού (…και εκ του πονηρού).
Και το καλοκαίρι συνεχίστηκε.
Στην βουλή που συγκροτήθηκε, η Ακροδεξιά δεν γίνεται δεκτή από τους ντεμέκ φιλελέδες ενώ η Ακροαριστερά (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ) και η ημιαριστερά (ΠΑΣΟΚ), όχι μόνο γίνονται αλλά και κανακεύονται… Άλλωστε την ηγεσία της Ακροαριστεράς, έχει κοσμήσει και ο καπετάν Γιώτης (κατά κόσμο Χαρίλαος Φλωράκης), ο οποίος την εποχή του συμμοριτοπολέμου δημιούργησε ένα πλούσιο και λαμπρό παλμαρέ σφαγών, εμπρησμών και άλλων δημοκρατικών πράξεων.
Κατά τους πολιτικούς μας, είναι γραφικοί οι δεξιοί και δεν είναι οι ράπερ και τα ημισκούμπρια…
Αμέσως μετά την ορκωμοσία της νέας κυβερνήσεως, ανακοινώθηκε η σύνθεσή της. Η νέα κυβέρνηση λοιπόν αποτελείται από 20 υπουργεία και 64 μέλη, εκ των οποίων οι 23 είναι υπουργοί, οι 4 είναι αναπληρωτές υπουργοί και οι 35 είναι υφυπουργοί. Από τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου 18 είναι εξωκοινοβουλευτικά πρόσωπα. Δηλαδή από τους 158 βουλευτές που εξέλεξε η ΝΔ, μόνο 46 εκρίθησαν ικανοί να αναλάβουν υπουργείο. Για τις υπόλοιπες 18 θέσεις εζητήθη η βοήθεια εξωκοινοβουλευτικών δυνάμεων. Επίσης πολλοί πρώην Πασόκοι και αριστερότεροι πλαισιώνουν την σημερινή κυβέρνηση (Φλωρίδης, Χρυσοχοίδης, Δημαδάμα, Θεοδωρικάκος, Μενδώνη, Γεραπετρίτης, Πιερρακάκης και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις και έπεται συνέχεια).
Αμέσως μετά την ορκωμοσία άρχισαν οι γελοιότητες και το πρώτο ναυάγιο του επιτελικού κράτους, που δείχνει πλήρη ασυνεννοησία, με τον υπουργό ΠΡΟΠΟ κ. Μηταράκη να αναγγέλλει κατάργηση της με πολλές τυμπανοκρουσίες αναγγελθείσης αλλά μηδέποτε εμφανισθείσης πανεπιστημιακής αστυνομίας και την ίδρυση έφιππης τοιαύτης. Αποτέλεσμα; Καταργήθηκε ο ίδιος και του πήραν και τα άλογα. Τελικώς ο κ. Μηταράκης πήγε για μπάνιο εν μέσω πυρκαγιών (λένε ότι είχε ενημερώσει τον κ. πρωθυπουργό) και όταν γύρισε βρήκε στη θέση του άλλον…
Στις 28 Ιουνίου άφησε τη τελευταία του πνοή στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο ο Αντιστράτηγος ε.α. Ηλίας Γλεντζές, ο ήρωας της μάχης των υψωμάτων Κοτζάκαγια και 126 (όπου και τραυματίστηκε σοβαρότατα) του Πενταδάχτυλου.
Ο Γλεντζές στις 21 Ιουλίου του 1944 ως διοικητής λόχου, με περίπου 40 καταδρομείς, διέλυσε δύναμη 300 ανδρών τουρκικού τάγματος. Για την προσωπικότητά του έχουν δημοσιεύσει κατεβατά και πρωτίστως τα έχει γράψει η αδέκαστη Ελληνική Ιστορία. Εγώ θα σταθώ σε μια εξομολόγηση που είχε κάνει σε εκδήλωση στο Πολεμικό Μουσείο στις 9 Νοεμβρίου του 2016. Εκεί ο Γλεντζές είχε αποκαλύψει ότι ξεκίνησαν για τις επιχειρήσεις χωρίς να έχουν ασυρμάτους, με οπλισμό πεπαλαιωμένο, ακόμα και του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου! Ο λόχος του, που κανονικά θα έπρεπε να έχει δύναμη περί τους 100 άνδρες, ποτέ δεν ξεπέρασε τους… 40. Μέσα σ΄ αυτούς 18 έφεδροι εξ’ ων ο ένας δεν είχε καν υπηρετήσει την θητεία του! Και βέβαια όλα αυτά δεν ήταν ευθύνη της… χούντας, όπως υποστηρίζεται μέχρι και σήμερα, διότι η Μονάδα του Γλεντζέ (31 Μοίρα Καταδρομών) ανήκε στο Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς (ΓΕΕΦ), το οποίο υπαγόταν απ’ ευθείας στο Κυπριακό Κράτος δηλαδή στο τότε πρόεδρο Μακάριο… Αιωνία η μνήμα του ήρωα.
Το Σάββατο 1 Ιουλίου, στο Έλος Λακωνίας, έγινε η κηδεία του Ηλία Γλεντζέ. Η στρατιωτική εκπροσώπηση, υψηλοτάτη με επικεφαλής τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, στρατηγό κ. Φλώρο. Η πολιτική εκπροσώπηση πτωχοτάτη περιορισμένη στην αποστολή των τυπικών στεφάνων. Το Έλος μάλλον κείται μακράν… Η πολιτειακή εκπροσώπηση μηδενική. Η κα Πρόεδρος, που σπεύδει να τιμήσει κάθε καλλιτεχνική ανθυπομετριότητα, δεν βρήκε χρόνο για τον Γλεντζέ. Έκανε και μια ζέστη εκείνη την ημέρα… Όμως, η Ελλάδα ήταν εκεί. Έβλεπες δεκάδες νεαρά αγόρια και κορίτσια να πηγαίνουν να προσκυνήσουν τον ήρωα, κρατώντας μπουκέτα με λουλούδια. Έβλεπες ηλικιωμένους με δάκρυα στα μάτια με μαύρα πουκάμισα, να στέκονται σιωπηλοί. Ήταν οι παλιοί συμπολεμιστές του Ηλία. Εκεί και οι Κύπριοι συναγωνιστές του. Ίσως οι μόνοι που μπορούν να αποτιμήσουν επακριβώς το έργο του. Πάνω από 50 στεφάνια από όλη την Ελλάδα. Και όταν στο μικρό κοιμητήριο του Έλους ακούστηκε ο Εθνικός Ύμνος από την στρατιωτική μπάντα, ράγισαν οι καρδιές. Όλο εκείνο το πλήθος, που μέχρι εκείνη την ώρα παρακολουθούσε βουβό την τελετή, άρχισε σύσσωμο να ψάλει τον Ύμνο προς την Ελευθερία. Τότε συνειδητοποιούσες ότι η Ελλάδα προώρισται να ζήσει και θα ζήσει. Όχι δεν χάθηκαν όλα.
Το φετινό καλοκαίρι είχαμε βέβαια και τις… προβλεπόμενες φωτιές, οι οποίες, κατά τον κ. πρωθυπουργό οφείλονται στην κλιματική αλλαγή και τι να κάνουμε θα τις υποστούμε; Άλλωστε όλη η Ευρώπη καίγεται, ξελαρυγγιάζεται και η ΕΡΤ…
Όμως το φετινό τίμημα ήταν βαρύτατο, καθώς ένα πυροσβεστικό αεροπλάνο τύπου Κάναντερ πολεμώντας με τις φλόγες στην περιοχή της Καρύστου έπεσε παρασύροντας στον θάνατο τον κυβερνήτη Σμηναγό (νυν Αντιπτέραρχο) Χρήστο Μουλά, και τον συγκυβερνήτη, Ανθυποσμηναγό (νυν Αντιπτέραρχο) Περικλή Στεφανίδη. Το γερασμένο και μοιραίο Καναντέρ, είχε αγοραστεί από την κακιά χούντα, πριν από 50 χρόνια και χάρις στις υπεράνθρωπες προσπάθειες των τεχνικών της πολεμικής αεροπορίας μας, εξακολουθούσε να είναι «ζωντανό» και στην πρώτη γραμμή. Τόσα χρόνια και οι κυβερνήσεις μας δεν έχουν ανανεώσει πλήρως τον στόλο των εναέριων πυροσβεστικών μέσων. Άξιος ο μισθός τους!
Και ενώ ο λαός απολάμβανε τα μπάνια του, κατά πως έλεγε και ο τιτανοτεράστιος Αντρέας και περίμενε να δει τις ομάδες μας να παίζουν στα Ευρωπαϊκά Κύπελλα, έγινε φίλοι μου το αγίνωτο. Την παραμονή του αγώνα ΑΕΚ – Ντιναμό Ζάγκρεμπ έγινε το εξής ιλαροτραγικό.
Το πρωί της Δευτέρας 7 Αυγούστου, φάλαγγα με πάνω από 20 οχήματα μεταφέροντας πάνω από 100 οπαδούς της Ντιναμό Ζάγκρεμπ, πέρασαν τα Ελληνοαλβανικά σύνορα και κατηφόρισαν μέχρι το Κιάτο, όπου έκαναν στάση για καφέ. Από εκεί συνέχισαν την οργανωμένη κίνησή τους, έφθασαν στην Αθήνα, όπου και συνενώθηκαν με τους, αναμένοντες αυτούς, οπαδούς του Παναθηναϊκού. Έτσι, πλήρως οργανωμένοι σε μάχιμο σώμα το βράδυ της Δευτέρας έφθασαν στο γήπεδο της ΑΕΚ, επετέθησαν στους αρκετούς θαμώνες των γύρω καφετεριών και εστιατορίων και άρχισαν με τα όπλα που διέθεταν (λοστούς, ρόπαλα κ.λπ.) να χτυπούν αδιακρίτως, όποιον εύρισκαν μπροστά τους. Αποτέλεσμα ήταν, ένα παλικάρι 29 χρονών ο Μιχάλης Κατσούρης, να πέσει νεκρός από τα τραύματα και αρκετοί να τραυματισθούν.
Το συγκλονιστικό στην υπόθεση είναι ότι οι Ελληνικές αρχές είχαν ενημερωθεί εγκαίρως και από την Κροατία και την Αλβανία, αλλά και τα Μαυροβούνιο ότι βρίσκεται σε εξέλιξη κάθοδος κροατών «φιλάθλων», με όχι αγαθούς σκοπούς. Η Αστυνομία, περιέργως και ανεξήγητα, αδράνησε. Αργότερα έβγαλε μία γελοία ανακοίνωση ότι τους είχε σε «διακριτική παρακολούθηση», αλλά στην Αττική οδό σκορπίστηκαν και τους… έχασε.
Εγώ τι να σας πω. Τείνω να πιστέψω ότι είμαστε η ασφαλέστερη χώρα του πλανητικού συστήματος. Συλλαμβάνεται που λέτε στην Καβάλα βούλγαρος να κατεβάζει την Ελληνική σημαία και να υψώνει αυτήν της πατρίδος του, τού απαγορεύεται η έξοδος από την Ελλάδα και αυτός – όχι κορόϊδο ήτανε – το σκάει, κάνει την διαδρομή Καβάλα-Δράμα-σύνορα, σχεδόν ανενόχλητος και συλλαμβάνεται στην… Βουλγαρία. Άλλο. Η αστυνομία είναι ενημερωμένη με κάθε λεπτομέρεια και παρ’ όλα αυτά πάνω από 25 αυτοκίνητα με περίπου 120 Κροάτες δολοφόνους, διασχίζει ανενόχλητη 1.474 χιλιόμετρα, φθάνει στην Νέα Φιλαδέλφεια, ενώνεται με Έλληνες δολοφόνους, δημιουργούν πρωτοφανή επεισόδια και δολοφονούν έναν νεαρό οπαδό της ΑΕΚ. Άλλος ένας «Άλκης Καμπανός» προστίθεται στη μαύρη λίστα. Η Αστυνομία αδρανεί εγκληματικά. Όμως εκδίδει… ανακοίνωση και προβαίνει σε συλλήψεις. Θαυμάσια! Φαντάζεστε κάτι τέτοια να είχαν γίνει σε Αγγλία ή Γερμανία; Ούτε ψύλλος στον κόρφο των… αγανακτισμένων. Εδώ όμως που υπάρχει ένας υπουργός με σιδερένια πυγμή σαν τον κ. Οικονόμου και πάλι λίγα γίνανε. Θα μπορούσε να περάσει και καμιά Μεραρχία τεθωρακισμένων και πάλι να μη τη πάρουμε χαμπάρι. Καλά το είχε πει εκείνος ο αλήστου μνήμης υπουργός ΠΡΟΠΟ Τόσκας: «Κάντε ότι κοιμάστε». Και ο πρωθυπουργός πού βρίσκετε; Κάπου εδώ. Σε κάποια ξαπλώστρα.
Και να κλείσουμε την θλιβερή αυτή υπόθεση με ένα κουιζ:
Σκηνή 1η: «Βρε μπα και σε είδανε;». «Όχι». «Μπράβο Μάρκο». «Κοντοστάθηκα μια στιγμή μη με αναληφθούν». «Μπράβο Μάρκο». «Μπαίνω μέσα». «Μπράβο Μάρκο». «Είχανε βγει από την άλλη πόρτα». «Να Μάρκο» και ο ταλαίπωρος Πότης (Λογοθετίδης) φασκελώνει τον φίλο του Μάρκο (Πρωτοπαππάς) επειδή του ξέφυγε η γυναίκα του, που την παρακολουθούσε (από τον «Ζηλιαρόγατο»-1956). Σκηνή 2α: «Τι συμβαίνει κ. Βαλδή;». «Το χάσαμε το κορίτσι μας κ. Γαβρίλογλου. Το χάσαμε μέσα απ΄ τα χέρια μας». «Καλά κι’ εσύ που τον είχες το νου σου κ. Βαλδή;». «Στο κορίτσι μας, αλλά για μια στιγμή ώσπου να κάνω έτσι, έγινε καπνός». «Δεν φταις εσύ χριστιανέ μου. Εγώ φταίω που δεν κατάλαβα πως είσαι ανισόρροπος». (Διάλογος μεταξύ Γαβρίλογλου (Κωνσταντάρας) και ντετέκτιβ Βαλδή (Βέγγος), που είχε αναλάβει να παρακολουθεί την κόρη του Γαβρίλογλου Λίζα (Βουγιουκλάκη). Από το «Η Λίζα και η άλλη»-1961). Σκηνή 3η: «Τους παρακολουθούσαμε διακριτικά αλλά μόλις μπήκαν στην Αττική Οδό τους χάσαμε» (Από ανακοίνωση της ΕΛΑΣ, για την παρακολούθηση των Κροατών εγκληματιών). Τώρα εσείς καλείστε να επιλέξετε την πιο κωμική σκηνή από τις τρεις.
Σήμερα, περίπου ενάμιση μήνα μετά την αποτρόπαιη πράξη, ο δολοφόνος κυκλοφορεί ελεύθερος, με την αστυνομία να συλλαμβάνει «ενόχους», οι οποίοι όμως το βράδυ της σφαγής, βρίσκονταν στην… Κεφαλονιά.
Και εκεί που όλοι περιμέναμε ότι είχαμε ξεμπερδέψει, τουλάχιστον για εφέτος, με τις πυρκαγιές, άρχισε να καίγεται ο Έβρος. Επί 17 ημέρες είχαν λαμπαδιάσει τα πάντα με το Κράτος να μη μπορεί να κάνει απολύτως τίποτα, πλην του ότι διέταζε να εκκενώνουν τα χωριά τους οι κάτοικοι και να μας λέει ότι και στις …Φιλιππίνες είχαν φωτιές και να μη παραπονιόμαστε. Και όχι μόνο αυτό, αλλά να κατηγορεί τους πάντες και φυσικά την «κλιματική αλλαγή», στην οποία σε λίγο αναμένεται να φορτώσουμε και τους αποκλεισμούς των ομάδων μας από το Τσάμπιονς Λιγκ. Αποτέλεσμα όλων αυτών, ήταν η ολοσχερής καταστροφή του Δάσους της Δαδιάς. Ενός εθνικού δρυμού ιδιαιτέρου κάλους. Επιπλέον και ως κερασάκι στην τούρτα, είχαμε και την έκρηξη πυρομαχικών στην Αγχίαλο σε πολεμικό αεροδρόμιο. Η κλιματική αλλαγή φταίει και γι’ αυτό…
Και κει που πίστευα ότι θα τέλειωναν όλα αυτά νάσου και πλακώνει ένας «Ντάνιελ» (κι΄ αυτός παιδί της κλιματικής αλλαγής…) και υλοποιεί υποσχέσεις ετών των πολιτικάντηδών μας. Δηλαδή έφερε, επί τέλους, θάλασσα στην… Καρδίτσα. Φυσικά πλην του κακού μας του καιρού ουδείς έτερος φταίει. Από κοντά βγαίνει και ο κ. Κικίλιας και καταγγέλλει τον Στρατό ότι άργησε να επέμβη. Έτσι είναι; Δεν νομίζω. Βέβαια οι διάφοροι ψυχοπερίεργοι λένε ότι η εποχή μας είναι ζοφερή, ότι οι ανθρώπινες σχέσεις πιάσανε πάτο και το χιούμορ έχει εξαφανισθεί από την ζωή μας μέσα στο κλίμα του ζόφου που επικρατεί. Εν μέρει και όσον αφορά τις κοινωνικές σχέσεις έχουν ένα δίκιο, αφού ακόμα και οι ερωτευμένοι, στα ραντεβού τους, πιο πολύ ασχολούνται με το κινητό τους, παρά με τα… προβλεπόμενα. Για το χιούμορ όμως διαφωνώ κάθετα. Βγήκαν κάποιοι και είπαν ότι ο Στρατός άργησε να επέμβει στο θέμα των πλημμυρών με τον κ. Α/ΓΕΕΘΑ να απαντά ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις επενέβησαν αμέσως όταν κλήθηκαν από την Πολιτική Προστασία. Δηλαδή οι φωστήρες τι θέλουν; Όταν βρέχει ο Στρατός να παίρνει τσάρκα τις γειτονιές και να ρωτάει αν υπάρχουν προβλήματα; Μη βάζετε ιδέες σύντροφοι, γιατί έτσι, κάπου εκεί το 1967, αν δεν με απατά η μνήμη μου και χωρίς να τον καλέσει η Πολιτική Προστασία, βγήκε έξω ο Στρατός. Εδώ τελειώνει το όποιο χιούμορ και για να σοβαρευτούμε. Όσο κι΄ αν σας φαίνεται παράξενο, ο Στρατός δεν είναι «έλξατε σπάθην και επελάσατε», αλλά είναι ένα απολύτως πειθαρχημένο σύνολο, το οποίο υπακούει σε νόμους και κανόνες. Συνεπώς αλλού ψάξτε τους λόγους που δεν «βγήκε εγκαίρως ο Στρατός». Σε τίποτις επιτελικά, παραδείγματος χάρη…
Και βέβαια έχουμε και την δολοφονία του Αντώνη από τους νταήδες του Blue Horizon, συνέπεια της οποίας ήταν η παραίτηση του υπουργού κ. Βαρβιτσιώτη. Είναι ο δεύτερος υπουργός, μετά τον κ. Μηταράκη, που παραιτείται (ή τον παραιτούν) μέσα στις πρώτες 78 μέρες ζωής της νέας κυβερνήσεως. Καθόλου άσχημο ρεκόρ…
Και ήμουν έτοιμος να γράψω τον Επίλογο αυτού του μακροσκελέστατου κειμένου όταν «έσκασε» το δυστύχημα στην Λιβύη. Το τι έγινε, πώς έγινε και τι έφταιξε θα το βρουν – ελπίζω τουλάχιστον – οι εμπειρογνώμονες και οι… αναλυτές των καναλιών. Εγώ περιορίζομαι να κάνω ένα σταυρό στην μνήμη των νέων παιδιών που σκοτώθηκαν και να ευχηθώ ταχεία ανάρρωση των τραυματιών.
Τελειώνοντας σας αφιερώνω το παρακάτω νοσταλγικό τραγουδάκι του 1969, «Από Αύγουστο σε Μάη» (θα το βρείτε στο Youtube) σε στίχους Δημήτρη Χριστοδούλου και μουσική του μεγάλου Γιώργου Ζαμπέτα. Η πρώτη εκτέλεση ήταν από το Χρήστο Εμμανουήλ, ενώ ακολούθησε και η αριστουργηματική του τεράστιου Σταμάτη Κόκοτα.
Από Αύγουστο σε Μάη
Πάει λοιπόν κι αυτό το καλοκαίρι,τ’ αφήσαμε κι αυτό στην αμμουδιά,
τ’ αφήσαμε κι αυτό να πάρει, το δρόμο που τραβάνε τα πουλιά.
Από Αύγουστο σε Μάη θα γεράσουμε,
σαν το κύμα στ’ ακρογιάλι θα περάσουμε.
Πάνε λοιπόν και φέτος οι αγάπες, που βρήκαν μια ζωή στην αμμουδιά,
τις πήρε στα βαθιά όλες το κύμα, κι αφήσαν το τραγούδι στην καρδιά.
Όμως φίλοι μου δεν υπάρχει λόγος να μελαγχολούμε, διότι όπως είπε μια γιαγιά: «Αν δεν ερχόταν το Φθινόπωρο πώς θα ξαναερχόταν το καλοκαίρι;»…
Επί του πιεστηρίου
Ο Στέφανος Κασσελάκης επικράτησε στις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ με ποσοστό 56%. Επί τέλους ένας σοβαρός άνδρας, άρπαξε στα στιβαρά χέρια του το τιμόνι του κόμματος τα αξιωματικής αντιπολιτεύσεως.
Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελάει πατέρα…
