Τη στιγμή που η παγκόσμια κοινότητα χορεύει υπό τους ρυθμούς της οικονομικής ύφεσης και σύμφωνα με τα γούστα των παραδοσιακά… νευρικών αγορών, ομάδα επιστημόνων από το Εθνικό Εργαστήριο Lawrence Livermore των ΗΠΑ ανακάλυψε ότι η σύγχρονη περιβαλλοντική πραγματικότητα είναι τελικά ακόμη πιο εφιαλτική από όσο φανταζόμασταν! Σύμφωνα με τα ευρήματα των ερευνών τους, διαπιστώθηκε σαφέστατη αλλαγή στην αλμυρότητα των ωκεανών, ενώ ανακαλύφθηκε ότι έχει ενταθεί -λόγω, βέβαια, των κλιματικών αλλαγών- και ο μέχρι σήμερα σταθερός κύκλος εξάτμισης των υδάτινων όγκων και των βροχοπτώσεων. Ετσι, όπως ανέφεραν οι ειδικοί στην έγκυρη επιστημονική επιθεώρηση «Science», οι νέες ανακαλύψεις βοηθούν σημαντικά στο να κατανοήσουμε (;) τον τρόπο με τον οποίο διάφορες περιοχές του πλανήτη θα «πληγούν» είτε από έντονες βροχοπτώσεις ή, αντίθετα, από μεγάλη περίοδο ξηρασίας, ενώ η θερμοκρασία της Γης ανεβαίνει. Οι εν λόγω διαδικασίες λογίζονται ως άκρως σημαντικές από τους περιβαλλοντολόγους, καθώς αναμένεται να έχουν επιπτώσεις στον παγκόσμιο πληθυσμό, αφού επηρεάζουν τις σοδειές και τα αποθέματα νερού.
Συγκεκριμένα, ο επικεφαλής της αμερικανικής επιστημονικής ομάδας Πολ Ντούρακ ανέφερε ότι εμφανίζονται σαφείς αλλαγές στα ποσοστά αλμυρότητας των ωκεανών σε ολόκληρο τον πλανήτη μεταξύ του χρονικού διαστήματος από το 1950 έως και το 2000. Ανέφερε επίσης ότι στο διάστημα αυτό ο κύκλος του νερού εντάθηκε κατά 4% – ποσοστό διπλάσιο, δηλαδή, από εκείνο που προέβλεπαν τα κλιματικά μοντέλα. «Οι αλλαγές αυτές σημαίνουν ότι οι άνυδρες περιοχές έγιναν ακόμη πιο ξηρές, ενώ οι περιοχές με υψηλότερα ποσοστά βροχόπτωσης έγιναν ακόμη πιο υγρές ως απόκριση στην υπερθέρμανση του πλανήτη» παρατήρησε ο Ντούρακ.
Τέλος, ο επικεφαλής της έρευνας πρόσθεσε ακόμη ότι η συγκεκριμένη μελέτη είναι η πρώτη που μετρά τη σύνδεση μεταξύ του κύκλου του νερού και των μεταβολών στην αλμυρότητα των ωκεανών. Σχολίασε επίσης ότι αυτά τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι πρέπει να δοθεί στο εξής περισσότερη προσοχή στις μετρήσεις των ποσοστών άλατος των ωκεανών, καθώς αυτές μπορούν να αποτελέσουν έναν καλό «δείκτη» της υγείας του παγκόσμιου κλίματος.
