Αν ζούσε ο Φεντερίκο Φελίνι κι αποφάσιζε να κινηματογραφήσει σήμερα τη θρυλική «Dolce Vita», το μόνο βέβαιο είναι ότι ο ήρωας της ταινίας, ο δημοσιογράφος Μαρτσέλο -τον οποίον υποδύθηκε ο Μαρτσέλο Μαστρογιάνι-, δεν θα ήταν άνεργος. Δεν θα ήταν βέβαια και κοσμικογράφος, αλλά μάλλον ρεπόρτερ κοινωνικών θεμάτων, που θα έτρεχε καθημερινά στους δρόμους της ιταλικής πρωτεύουσας προκειμένου να καταγράψει όσα συμβαίνουν πλέον όχι «στην αιώνια πόλη της γιορτής», αλλά στη Ρώμη της οικονομικής κρίσης.
Οπως όλα δείχνουν, ο νέος στόχος των κερδοσκόπων, η Ιταλία, ετοιμάζεται για βουλευτικές εκλογές -την ερχόμενη άνοιξη ή και νωρίτερα, ανάλογα με τις εξελίξεις- και οι αναλυτές αναφέρονται ολοένα και πιο συχνά στον «ουσιαστικό κίνδυνο υπογραφής Μνημονίου». Σύμφωνα με την κρατική ραδιοφωνία της Rai, «οι σχετικές μνημονιακές δεσμεύσεις θα συνδέονται με την πιθανή ενεργοποίηση, τον Σεπτέμβριο, της ειδικής ασπίδας κατά των σπρεντ, που θα προβλέπει τη μαζική αγορά ομολόγων του ιταλικού δημοσίου από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Σε αντάλλαγμα, μπορεί να ζητηθεί από την κυβέρνηση της Ρώμης να δεχθεί ανά τακτά διαστήματα, ελέγχους της ΕΚΤ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής».
Είναι σαφές ότι ο Ιταλός τεχνοκράτης πρωθυπουργός Μάριο Μόντι θα συνεχίσει να κάνει ό,τι μπορεί για να αποφύγει κάθε είδους εμπλοκή του ΔΝΤ· στην περίπτωση της χώρας του, ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να δηλώνει και σίγουρος ότι στο τέλος δεν θα συμβεί κάτι τέτοιο.
Μετά την έγκριση του Συμφώνου Σταθερότητας, που προβλέπει τη σταθερή μείωση του ιταλικού δημόσιου χρέους κατά περίπου 45 δισ. ευρώ τον χρόνο, για την επόμενη 20ετία, επιπλέον περικοπές και έλεγχοι στη διαχείριση της χώρας προβάλλουν τώρα στον ορίζοντα.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Μάριο Μόντι, προτού προβεί σε οριστικές κινήσεις και δηλώσεις, περιμένει να δει τι θα πράξει η Ισπανία του Μαριάνο Ραχόι και να βεβαιωθεί ότι οι ευρωπαϊκές παρεμβάσεις για τη συγκράτηση των σπρεντ, αυτή τη φορά, θα είναι οριστικές και μη αναστρέψιμες.
Η ιταλική κυβέρνηση, ελπίζει, τέλος, να καταφέρει να συγκεντρώσει περίπου 400 δισ. ευρώ από το σύνολο του πακέτου αποκρατικοποιήσεων που ετοιμάζει τις ημέρες αυτές, μειώνοντας με τον τρόπο αυτόν, προσωρινά τουλάχιστον, τις δυσάρεστες επιπτώσεις της πολιτικής λιτότητας σε μισθωτούς και συνταξιούχους. Με τις εξελίξεις όμως να τρέχουν διαρκώς σε ευρωπαϊκό επίπεδο ουδείς είναι σε θέση να αποκλείσει ότι μπορεί να απαιτηθούν σύντομα και νέες ουσιαστικές θυσίες.
Γιώργος Τραπεζιώτης
Μ.Η.Τ. 232120