Η μέρα του είναι γεμάτη με δημιουργικά σχέδια, τα οποία ετοιμάζει και επεξεργάζεται πολλές ώρες μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή του. Οταν ο 36χρονος γραφίστας Δημήτρης Ευαγγέλου ζωγράφιζε ως πιτσιρικάς μετά μανίας τα τραπεζομάντιλα στις ταβέρνες, ούτε που περνούσε από το μυαλό του ότι μια μέρα ο κινηματογραφικός κολοσσός Warner Bros θα ενδιαφερόταν να αγοράσει κάποια από τα έργα του.
Κι όμως, το σχέδιο του Δημήτρη επιλέχθηκε να κοσμήσει το αναμνηστικό Τ-shirt της ταινίας «Ο σκοτεινός ιππότης: Η επιστροφή» («Τhe dark knight rises») που ασχολείται με τις περιπέτειες του Batman και σημείωσε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία σε όλο τον κόσμο.
Οπως κάνουν όλοι οι designers, ανέβαζε προσωπικές δουλειές του σε δημιουργικές πλατφόρμες στο ίντερνετ και το ταλέντο του είχε αρχίσει να διαδίδεται και στο εξωτερικό. «Λάμβανα καθημερινά feedback, κολακευτικά σχόλια και πολλά τηλέφωνα από συναδέλφους από την Αθήνα, το Παρίσι και το Λονδίνο και όλοι με ρωτούσαν πώς γίνεται με τόσο καλή δουλειά να κάθομαι στην Ελλάδα» λέει στην «κυριακάτικη δημοκρατία». Ωστόσο, δεν είχε την πολυτέλεια και την ευελιξία να κυνηγήσει δουλειές στο εξωτερικό. Το μόνο μέσο που διέθετε ήταν το ίντερνετ.
Μια μέρα κάπου στις αρχές του 2012, σερφάροντας στο διαδίκτυο, έπεσε τυχαία πάνω στον διαγωνισμό της Warner Bros που αφορούσε το δημιουργικό σχέδιο με αφορμή την επερχόμενη τότε ταινία «Ο σκοτεινός ιππότης: Η επιστροφή» με τη σκηνοθετική υπογραφή του Κρίστοφερ Νόλαν, ο οποίος θα επέλεγε τον νικητή. Για τις ταινίες του Batman δεν έτρεφε ποτέ κάποια ιδιαίτερη αγάπη, αλλά αποφάσισε να συμμετάσχει στον διαγωνισμό για να μετρήσει τις δυνάμεις του και να δει αν όντως η δουλειά του θα καταφέρει να σταθεί σε διεθνές επίπεδο. Μέσα σε χιλιάδες συμμετοχές από όλο τον κόσμο ο Νόλαν τελικά δεν επέλεξε το σχέδιο του Δημήτρη Ευαγγέλου.
Ωστόσο, τον Φεβρουάριο του 2013 ο Δημήτρης δέχτηκε ένα αναπάντεχο τηλέφωνημα από τους υπευθύνους της εταιρίας Warner Bros, οι οποίοι τον ενημέρωναν ότι επανεξέτασαν εκτός διαγωνισμού όλα τα δημιουργικά σχέδια και του έκαναν πρόταση για να αγοράσουν τα πνευματικά δικαιώματα του δικού του! Η συμφωνία έκλεισε και το σχέδιο του Δημήτρη θα τυπωθεί στο αναμνηστικό-συλλεκτικό Τ-shirt της επιτυχημένης ταινίας, ενώ η εταιρία έχει το δικαίωμα να το αξιοποιήσει όπως αλλιώς εκείνη θέλει.
Η συμφωνία με την κορυφαία κινηματογραφική εταιρία, δεν είναι η πρώτη διεθνής διάκρισή του. Νωρίτερα συμμετείχε στον πρώτο διεθνή διαγωνισμό για μια αφίσα reggae μουσικής. Ο Δημήτρης κατέκτησε τη δέκατη θέση ανάμεσα σε 1.142 συμμετέχοντες από την υφήλιο που πέρασαν στην τελική φάση του διαγωνισμού. «Επειτα από αυτό επικοινώνησε μαζί μου μια ομάδα από την Ουκρανία και μου ζήτησε να της στείλω 10 έργα μου για να τα εκθέσει στο Cow Design Festival».
Το 2006 εγκαταστάθηκε μόνιμα στη γενέτειρά του τη Λάρισα. Ξεκίμησε αποκλειστική συνεργασία με το θέατρο Υπ’ ατμόν ως εικονογράφος και σκηνογράφος. Μέσα από τη δουλειά του άρχισε να γίνεται γνωστός στη θεσσαλική πόλη, δούλεψε ως freelancer και επειδή σταδιακά απέκτησε πελατολόγιο αποφάσισε να ανοίξει το δικό του γραφείο, το Design_Good studio, προσφέροντας σύγχρονες σχεδιαστικές τάσεις μέσα από τις εφαρμογές του εντύπου, του web και των πολυμέσων. Τα έξοδα όμως ήταν πολλά και εν μέσω οικονομικής κρίσης αποφάσισε το 2012 να κλείσει το γραφείο.
Εδώ και λίγο καιρό εργάζεται σε ελληνοαμερικανική εταιρία ως creative director. Πρόσφατα δέχτηκε πρόταση από ένα πανεπιστήμιο design στη Σιγκαπούρη για να διδάξει. Τους ευχαρίστησε θερμά αλλά αρνήθηκε ευγενικά καθώς, όπως λέει, δεν μπορεί να φύγει από την Ελλάδα επειδή θεωρεί ότι η ζωή του βρίσκεται εδώ.
Από την Αγγλία στην επαρχεία
Γεννήθηκε στη Λάρισα, αλλά μεγάλωσε στον Βόλο. Από μικρός είχε κλίση στο σχέδιο και έτσι στην εφηβεία του παρακολούθησε μαθήματα ελεύθερου και γραμμικού σχεδίου. «Μετά το σχολείο έπρεπε να διαλέξω επάγγελμα και αποφάσισα να ασχοληθώ με τη γραφιστική. Ηταν το καλύτερο για μένα, γιατί υπάρχει μεγάλο φάσμα εργασιών. Περιέχει κατά κάποιον τρόπο και αρχιτεκτονική και σχέδιο και ελεύθερο χέρι, αλλά και νέες τεχνολογίες. Μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα ταυτόχρονα». Ετσι λοιπόν έφυγε στην Αθήνα και σπούδασε γραφίστας DTP σε ιδιωτική σχολή.
Ωστόσο δεν ήταν ικανοποιημένος με το επίπεδο των σπουδών του και όταν τελείωσε αποφάσισε να αναχωρήσει για την Αγγλία, για να τις συνεχίσει τις σπουδές του στο γραφικό σχέδιο στο πανεπιστήμιο του Staffordshire. «Εδωσα συνέντευξη, έστειλα το portfolio μου και αμέσως με δέχτηκαν στο ανώτερο τμήμα της σχολής» λέει με υπερηφάνεια. «Εκεί βούτηξα στα βαθιά, αλλά τα κατάφερα και αποφοίτησα με πολύ καλό βαθμό».
Στη συνέχεια επέστρεψε στην Ελλάδα και αποφάσισε να μείνει στην Αθήνα. Για πάνω από επτά χρόνια δουλεψε στην πρωτευουσα ως γραφίστας σε μικρά studios και διαφημιστικές εταιρίες, όπου σχεδίαζε branding εταιριών, web design και εκθεσιακούς χώρους. «Προσπαθούσα πολύ, αλλά δεν είχα την κατάλληλη ανταμοιβή γι’ αυτό σε όλα τα επίπεδα, υλικά και ψυχολογικά. Αρχισα να ζυγίζω τα πράγματα, πλησίαζα και τα 30, και αποφάσισα να φύγω στην επαρχία. Ούτε εκεί θα αμειβόμουν καλά, αλλά τουλάχιστον θα είχα μια άλλη ποιότητα ζωής».
Αντίδοτο στην οικονομική κρίση
Ο Δημήτρης Ευαγγέλου είναι θερμός υποστηρικτής της άποψης ότι η γραφιστική μπορεί να βοηθήσει την ελληνική οικονομία και ειδικότερα τις εξαγωγές. Οπως τονίζει, πολύς κόσμος στρέφεται πλέον στους γραφίστες. «Εχω πελάτες που προσπαθούν να κάνουν παραγωγή και στη συνέχεια εξαγωγή ελαιολάδου, προσπαθώντας παράλληλα να δημιουργήσουν μια καλύτερη εικόνα για το προϊόν τους» αναφέρει χαρακτηριστικά. Και συμπληρώνει ότι «όπως είχε η κατάσταση μέχρι σήμερα τα ελληνικά προϊόντα δεν μπορούσαν να σταθούν σε ράφι του εξωτερικού. Μπορεί να είναι τα καλύτερα ποιοτικά προϊόντα, αλλά να είναι στη χειρότερη συσκευασία, και κάτι τέτοιο δεν μπορεί να πουλήσει».
Επομένως η γραφιστική μπορεί να βρει πρόσφορο έδαφος στη διαμόρφωση της εταιρικής ταυτότητας και της συσκευασίας των προϊόντων. «Ζούμε στην εποχή που η τεχνολογία τρέχει και πρέπει να υπάρχει καλή αισθητική. Προς το παρόν, όμως, γίνονται σπασμωδικές κινήσεις, γιατί οι άνθρωποι λόγω της γενικότερης κατάστασης δεν έχουν πολλά χρήματα να επενδύσουν στην εικόνα του προϊόντος» επισημαίνει ο 36χρονος γραφίστας. «Εξάλλου, η γραφιστική στην Ελλάδα είναι ακόμη σε νηπιακό στάδιο και κάποιοι δεν είναι σε θέση να εκτιμήσουν την εξαιρετικά δύσκολη δουλειά που γίνεται, καθώς ο γραφίστας ξοδεύει πολύ χρόνο για να επιτύχει τον επικοινωνιακό στόχο του πελάτη του. Νομίζουν ότι όλα γίνονται με το πάτημα ενός κουμπιού…» λέει και συμπληρώνει με χιούμορ ότι ο γραφίστας σήμερα έχει τόσο πολλές γνώσεις, που θα μπορούσε να φτιάξει ακόμα και διαστημόπλοιο.
Μ.Η.Τ. 232120