«Αυτοί που καθιστούν μια ειρηνική επανάσταση αδύνατη κάνουν μια βίαιη επανάσταση αναπόφευκτη» έλεγε ο Τζον Κένεντι. Στην περίπτωση της Βραζιλίας, ο «αστικός πόλεμος» κατέληξε γρήγορα να είναι μονόδρομος για ένα κράτος που μετρά ήδη πέντε νεκρούς, μάρτυρες της «λατινοαμερικανικής άνοιξης», στο κατώφλι του εορτασμού του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου το 2014. Αλλωστε, αυτή ήταν και η πηγή της βραζιλιάνικης αγανάκτησης. Για την ακρίβεια, τα δισεκατομμύρια που ξοδεύονται από τα κρατικά ταμεία για τις μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις που έχει αναλάβει η Βραζιλία δηλαδή – το εν εξελίξει Confederations Cup και το επόμενο Μουντιάλ.
Το πέμπτο θύμα της βραζιλιάνικης εξέγερσης είναι φοιτητής μόλις 21 ετών. Ο Ενρίκε ντε Ολιβέιρα, που έπεσε νεκρός κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης στο Μπέλο Οριζόντε ζητώντας «καλύτερες δημόσιες υπηρεσίες» για την πόλη του, αναμένεται να μετεξελιχθεί σε σύμβολο του αγώνα, εξαιτίας του νεαρού της ηλικίας του, της φοιτητικής του ιδιότητας και κυρίως της φιλειρηνικής του διαμαρτυρίας.
Κι όμως ο νεαρός φοιτητής που διαδήλωνε ειρηνικά επικύρωσε τη «βιαιότητα της επανάστασης». Οπως και το γεγονός ότι ο πόλεμος στη Βραζιλία δεν είναι πια «αόρατος», όπως τότε που καθημερινά έχαναν τη ζωή τους δεκάδες πολίτες από ένοπλες επιθέσεις εντός και εκτός των τειχών των παραγκουπόλεων.
Η ωμή βία έχει επισκεφτεί πια λεωφόρους, πάρκα και γήπεδα και αφορά όλους τους Βραζιλιάνους.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που το Μπέλο Οριζόντε στέγαζε «έκρυθμες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας» εναντίον των σταδίων, μέσα στα οποία γίνονται οι αγώνες του Κυπέλλου. Οι διαδηλωτές επιδίδονταν στη ρίψη πετρών και λοιπών αντικειμένων, ενώ οι δυνάμεις ασφαλείας πυροβολούσαν με πλαστικές σφαίρες, εξαπέλυαν ανθρωποκυνηγητό και «σκόρπιζαν» δακρυγόνα. Ανάλογη η κατάσταση κι έξω από το στάδιο στη Φορταλέσα, όπου συγκεντρώθηκαν περισσότεροι από 50.000 διαδηλωτές. Κι ας είχε αποκλειστεί από ισχυρότατες αστυνομικές δυνάμεις.
Το καυτό ερώτημα που αναπαράγεται τόσο στον βραζιλιάνικο όσο και στον ισπανόφωνο Τύπο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι το εξής, όπως επισημαίνει εύστοχα η ισπανική εφημερίδα«El Pais». «Γιατί οι Αρχές της Βραζιλίας αφήνουν λίγες ομάδες βανδάλων να συνεχίζουν τη δράση αντί να τους συλλάβουν ή να τους παραλύσουν; Ποιον εξυπηρετεί μια ειρηνική κατά κύριο λόγο διαμαρτυρία να σπείρει τον φόβο στον υπόλοιπο πληθυσμό και να τον κλείσει μέσα στα σπίτια του;» Κανείς όμως δεν έχει δώσει ακόμα μια πειστική απάντηση…
Δήμητρα Αθανασοπούλου
Μ.Η.Τ. 232120