Σας ήρθε μια ξαφνική λαχτάρα για τηγανητές πατάτες; Ή μήπως σας γεννήθηκε η επιθυμία για γλυκό; Παρά το γεγονός ότι οι όλοι οι άνθρωποι έχουν λιγούρες, υπάρχει διαφορά ανάμεσα στη ροπή στη λιχουδιά και την ξαφνική επιθυμία για ένα συγκεκριμένο φαγητό. Για την ακρίβεια, σύμφωνα με τους ειδικούς, το δεύτερο μπορεί να αποτελεί σύμπτωμα έλλειψης συγκεκριμένων θρεπτικών συστατικών από τον οργανισμό.
Η λαχτάρα για σοκολάτα, που είναι πλούσια σε μαγνήσιο, μπορεί να υποδηλώνει έλλειψη του συγκεκριμένου μεταλλικού στοιχείου που είναι απαραίτητο για το δέρμα και τα μαλλιά, ενώ η επιθυμία για καραμέλες ίσως και να μαρτυρά έλλειψη χρωμίου. Πρόκειται για το μεταλλικό στοιχείο που συνεργάζεται με την ινσουλίνη για τη διευκόλυνση της μεταφοράς της γλυκόζης από το αίμα στα κύτταρα του οργανισμού. Για όσους θέλουν να αποφύγουν τα γλυκά, τροφές πλούσιες σε χρώμιο είναι επίσης το συκώτι, το μπρόκολο, το κοτόπουλο, τα καρότα και οι πατάτες.
Η επιθυμία για κρέας μπορεί να αποτελεί ένδειξη ότι ο οργανισμός χρειάζεται όχι μόνο σίδηρο, αλλά και ψευδάργυρο, στοιχεία απαραίτητα για την καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, την καλή υγεία της επιδερμίδας, των μαλλιών και των νυχιών. Οσο για τη λαχτάρα για τυρί, μπορεί να μαρτυρά έλλειψη ασβεστίου, το οποίο παίζει σημαντικό ρόλο όχι μόνο στην υγεία των οστών και των δοντιών, αλλά και στην καλή λειτουργία του μυϊκού και νευρικού συστήματος.
Αντίστοιχα, η διαρκής επιθυμία για υδατάνθρακες σημαίνει ενδεχομένως ότι ο οργανισμός έχει χαμηλά επίπεδα τρυπτοφάνης. Πρόκειται για το αμινοξύ που είναι απαραίτητο στη σύνθεση της σεροτονίνης, η έλλειψη της οποίας επηρεάζει τη διάθεση και τον ύπνο. Παρά το γεγονός ότι οι υδατάνθρακες δεν περιέχουν τρυπτοφάνη, διευκολύνουν την παραγωγή της μέσα από την αύξηση του σακχάρου στο αίμα.
Η επιθυμία για πάγο, τέλος, μπορεί, σύμφωνα με τους ειδικούς, να αποτελεί επίσης ένδειξη αναιμίας και έλλειψης σιδήρου, χωρίς ωστόσο να υπάρχει κάποια επιστημονική εξήγηση επ’ αυτού.