Τοίχοι του σκουός με λεφτά

Τα χρήματα ούτε αγοράζουν την ευτυχία ούτε μπορούν να λαδώσουν την Ιστορία. Η υστεροφημία τους αντέχει όσο τα αποθεματικά των ιδρυμάτων τους

Κατά γενική ομολογία, οι πλούσιοι στην Ιστορία διαδραματίζουν τον ρόλο που παίζει ο τοίχος στο σκουός. Απαραίτητος ο τοίχος, αλλά όλοι θυμούνται τους παίκτες – ειδικά τους μεγάλους. Οι πλούσιοι δεν μπορούν να γράψουν Ιστορία ούτε να κερδίσουν υστεροφημία, διότι ασχολούνται κυρίως με το να θάψουν το όνομά τους κάτω από τόνους χρυσού, να το κρύψουν στις καρίνες των θαλαμηγών τους και να το σφηνώσουν σε πλάκες δωρητών που δεν κοιτάζει κανείς. Η μεγαλύτερη επιτυχία των πλουσίων είναι ότι η συμπεριφορά τους είθισται να είναι τόσο απαίσια, που ο κόσμος τούς θυμάται ως… κλάδο και όχι ως πρόσωπα – παρά τους υπερτροφικούς εγωισμούς τους, που δεν χωράνε ούτε στα μεγαλύτερα παλάτια του κόσμου! Φανταστείτε κάποιος να είναι τόσο παθολογικά εγωιστής, τόσο παραγεμισμένος με ύλη, να αγωνιά και να προσπαθεί με τόση μανία να τη διατηρήσει και να την αυξήσει και εξαιτίας αυτών, όταν αποβιώσει, οι πολλοί να θυμούνται ακόμα έναν ζάπλουτο, με μια έκφραση αποστροφής να κυριαρχεί στα πρόσωπά τους, όταν ενθυμούνται, έστω αμυδρά, το πέρασμά του από τον πλανήτη.

Σόλων

Ας μην ξεχνάμε τι είχε πει ο Ιησούς Χριστός για το συνδικάτο των πλουσίων: «Ευκολώτερον έστι κάμηλον διά τρυπήματος ραφίδος διελθείν ή πλούσιον εις την βασιλείαν του Θεού εισελθείν». Αν μη τι άλλο, αυτή η ατάκα θα έπρεπε να έχει προβληματίσει σοβαρά τους πεντακοσιομέδιμνους του κόσμου τούτου. Αλλωστε, ο μόνος κροίσος που κέρδισε χώρο στα ιστορικά βιβλία ήταν ο… Κροίσος, ο βασιλιάς της Λυδίας. Κι αυτό συνέβη από σπόντα. Επειδή συνομίλησε μαζί του ο Σόλων ο Αθηναίος και του είπε το περίφημο «μηδένα προ του τέλους μακάριζε». Υπό μία έννοια, του έφεξε του Κροίσου. Και με ντουβάρι να συνομιλούσε ο Σόλων, διάσημο θα γινόταν. Τώρα, τα ντουβάρια που έχουν επιδέξιες τσέπες, που κολλούν πάνω τους τα δισεκατομμύρια και ο πλούτος των εθνών, δεν έχουν τους Σόλωνες για συνομιλητές. Αντε το πολύ να τρακάρουν κάναν αμπελοφιλόσοφο της Αριστεράς να τους φουσκώσει με μπαλαφάρες και να βγάλει εκείνος μεροκάματο κι εκείνο το άχτι τους ότι και καλά προσέγγισαν «υψηλά πνευματικά ζητήματα».
Ωστόσο, με το πνεύμα είναι διαρκώς τσακωμένοι οι μπρούκληδες και αυτό το «διαφημίζουν» συστηματικά και μετά μανίας. Η συνέχεια αύριο…

Παναγιώτης Λιάκος