Τα ανθρώπινα δικαιώματα, στον δυτικό κόσμο τουλάχιστον, τα επέβαλαν με το θάρρος και την αυταπάρνησή τους οι χριστιανοί
Οποτε δεν προβάλλει ελληνική ή ξένη κωμωδία η τηλεόραση, ή έστω επανάληψη επιθεώρησης του Σεφερλή, ο απελπισμένος τηλεθεατής μπορεί να παρακολουθήσει κάποιον της Αριστεράς του χαβιαριού να μιλά για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Συνήθως, η ειπωμένη ως ιερεμιάδα παρλάτα τους προκαλεί αισθήματα ανίας στους αμερόληπτους παρατηρητές, αλλά πετυχαίνει τον σκοπό της: Κάνει τους ενοχικούς δεξιούς να νιώθουν τύψεις επειδή υπάρχουν και επιβεβαιώνει στους ροζουλί δερβίσηδες του Κολωνακίου, που πάσχουν από υπερβάλλουσα αυτοεκτίμηση, ότι πριν από τον Μαρξ και τον Παπαδημούλη δεν υπήρχε πολιτισμός. Κερδισμένοι από τις μπαλαφάρες είναι οι κατά τόπους δουλέμποροι και το τουρκικό κράτος, που διεκπεραιώνουν τζιχαντιστές μαζί με απελπισμένους στην ανυπεράσπιστη Ελλάδα και βγάζουν ζεστά και αδήλωτα μετρητούλια, δίχως να φοβούνται τους φοροπράκτορες του Βαρουφάκη.
Ιάκωβος
Ενας από τους αγαπημένους στόχους των χαβιαροαγωνιστών είναι η Εκκλησία. Εκλεκτή κορυφή της Ορθοδοξίας που λάτρευαν να σημαδεύουν τα μαρξικά αρκεβούζια ήταν ο αλησμόνητος Αρχιεπίσκοπος Βορείου και Νοτίου Αμερικής Ιάκωβος (1911-2005). Τον αποκαλούσαν, οι άθλιοι, «CIAκωβο» και οι ύβρεις τους δεν έπαψαν ούτε μετά την εκδημία του. Ηταν φυσικό να τους ενοχλεί ο Ιάκωβος. Τους αγώνες δεκαετιών που υπόσχονταν στα λόγια οι χασομέρηδες κομματικοί τούς έκανε πράξη στην καθημερινότητά του. Στις φωτογραφίες αρχείου (η μία από το εξώφυλλο του περιοδικού «Life», στις 26/03/1965) τον βλέπετε δίπλα στον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, στην ιστορική πορεία της Σέλμα (στην Αλαμπάμα) για τα δικαιώματα των μαύρων.
Ο Ιάκωβος τόλμησε να σταθεί δίπλα στους ανήμπορους, παρά τις απειλές για τη ζωή του και το αίμα των αληθινών αντιρατσιστών που έρεε άφθονο και αδικαίωτο. Στη μικρή φωτό νο 2, ο πρόεδρος Ομπάμα, σε εκδήλωση μνήμης για την πορεία της Σέλμα, αγκαλιάζει τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Δημήτριο, τιμώντας μ’ αυτόν τον τρόπο την ελληνική Ορθοδοξία για τους αληθινούς αγώνες της υπέρ της ελευθερίας του ανθρώπου.
Παναγιώτης Λιάκος