Ζουν λιγότερα χρόνια και έχουν πιο γερασμένο εγκέφαλο οι άνθρωποι που περπατούν αργά, σύμφωνα με έρευναΟ εγκέφαλος και το σώμα των ατόμων που περπατούν αργά είναι πιο γερασμένα σε ηλικία 45 ετών, σύμφωνα με νέα έρευνα. Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «JAMA Network Open», έδειξε ότι εκείνοι που περπατούν πιο αργά γερνούν γρηγορότερα, και οι πνεύμονες, τα δόντια και το ανοσοποιητικό τους σύστημα είναι σε χειρότερη κατάσταση συγκριτικά με εκείνους που περπατούν πιο γρήγορα.
Η επικεφαλής ερευνήτρια Λάιν Ράσμουσεν του Τμήματος Ψυχολογίας και Νευροεπιστήμης του Πανεπιστημίου Ντιουκ τονίζει πως το πραγματικά πρωτοποριακό σε αυτή την έρευνα είναι ότι ασχολήθηκε με άτομα 45 ετών που δεν συνιστούν τον συνήθη γηριατρικό πληθυσμό. Προσθέτει ότι είναι εκπληκτικό το γεγονός πως οι επιδόσεις των συμμετεχόντων σε νευροψυχολογικά τεστ, στα οποία υποβλήθηκαν κατά την παιδική ηλικία, αποτελούσαν καλούς προβλεπτικούς παράγοντες της μελλοντικής ταχύτητας βηματισμού.
Η Τέρι Μόφιτ, επικεφαλής συντάκτρια της μελέτης, εξηγεί ότι προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι ηλικίας 70 έως 80 ετών που περπατούν πιο αργά τείνουν να πεθαίνουν νωρίτερα συγκριτικά με αυτούς που περπατούν πιο γρήγορα. Η έρευνα αυτή κάλυψε τη χρονική περίοδο από την παιδική ηλικία έως τη μέση ενήλικη ζωή και βρήκε ότι το αργό βάδισμα είναι σημάδι προβλημάτων και σε αυτές τις ηλικίες.
Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου και διαπιστώθηκε ότι αυτοί που περπατούσαν πιο αργά παρουσίαζαν μειωμένο όγκο εγκεφάλου, χαμηλότερο μέσο πάχος φλοιού, μικρότερη συνολική έκταση του εγκεφαλικού φλοιού και υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης εντάσεων λευκής ουσίας (τραύματα εγκεφάλου που απεικονίζονται στη μαγνητική τομογραφία ως πολύ φωτεινές περιοχές). Συνοπτικά, ο εγκέφαλός τους φαινόταν αρκετά πιο γερασμένος.
«Είναι κρίμα που δεν μετρήσαμε την ταχύτητα βαδίσματος και δεν κάναμε μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου κατά την παιδική ηλικία αυτών των συμμετεχόντων» δήλωσε η Ράσμουσεν. Ρόλο φυσικά παίζουν και άλλοι παράγοντες που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής των συμμετεχόντων, αλλά ήδη από την παιδική ηλικία φάνηκε ποιος θα εμφάνιζε πιο αργό βηματισμό στη μετέπειτα ζωή του.
