Ζητείται ενότητα

Οι εξελίξεις που δρομολογήθηκαν με την ψήφιση της δανειακής σύμβασης δεν άφησαν ούτε ένα κομμάτι της κοινωνίας μας ανεπηρέαστο. Αναπόφευκτα, οι κεραυνοί που έφερε μαζί της η πρωτοφανής οικονομική, ηθική και πολιτική καταιγίδα έπληξαν και τα κόμματα εξουσίας. Οι μέχρι πρότινος κραταιοί πολυσυλλεκτικοί σχηματισμοί κλυδωνίζονται με σφοδρότητα ανάλογη της κρίσης και του προβλήματος επιβίωσης που αντιμετωπίζουν οι Ελληνες πολίτες. Η Αριστερά, ασκώντας εκ του ασφαλούς ανέξοδη κριτική και προτείνοντας ανεδαφικές και ιστορικά αποτυχημένες «λύσεις», δείχνει να ευνοείται από το παλιρροϊκό κύμα της λαϊκής δυσαρέσκειας. Τα ευκαιριακά πολιτικά κέρδη, συνήθως, είναι πρόσκαιρα και στην πρώτη δοκιμασία εξαϋλώνονται τάχιστα.

Το ΠΑΣΟΚ, δικαίως, πληρώνει πολύ ακριβά τις ολέθριες και εθνικά ύποπτες πολιτικές του. Καταποντίζεται δημοσκοπικά και η πιθανότητα της διάσπασης, καθημερινά, μετατρέπεται σε βεβαιότητα.

Η μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη, την οποία εκφράζει η Νέα Δημοκρατία, διαχρονικά πορεύτηκε με κύριο γνώμονα το συμφέρον του λαού και της πατρίδας. Εχει δικαιωθεί ιστορικά για τις βασικές επιλογές της και δεν φέρει το βάρος της ιστορικής ευθύνης για το κατάντημα της χώρας, που θα στιγματίζει για πάντα τον Γιώργο Παπανδρέου και τους συναυτουργούς του.

Τώρα, παρόλο που προηγήθηκαν δυσάρεστες στιγμές και ελήφθησαν οδυνηρές αποφάσεις, το μεγαλύτερο λάθος όλων θα είναι να σχηματιστεί η εντύπωση ότι «περισσεύουν» δυνάμεις. Ουδείς είναι αχρείαστος. Αντιθέτως, το μέγα στοίχημα βάσης και ηγεσίας της Κεντροδεξιάς είναι η σύνθεση δυνάμεων και η ανασύνταξη. Ο διχασμός είναι μια εύκολη και καταστροφική συνταγή. Η ενότητα, η προγραμματική σύγκλιση και η διαμόρφωση μιας κοινής ιδεολογικής συνισταμένης είναι αρκετά πιο δύσκολα εγχειρήματα από την αντιπαλότητα και την καταφυγή σε κραυγές, αλλά πολύ πιο ωφέλιμα για τον λαό και την πατρίδα.