Μπορεί η κυβέρνηση να σκέφτεται τις αντιδράσεις των βουλευτών της που είναι επικεντρωμένες, και σωστά, στο θέμα των γενοκτονιών, αλλά παράλληλα ένα μεγάλο θέμα έχει προκύψει, παρ’ όλο που κάποιοι το κρατούσαν στα… χαμηλά για μέρες. Και αυτό αφορά την αντίδραση των μητροπολιτών στις προωθούμενες αλλαγές στο αντιρατσιστικό, που αφορούν κυρίως θέματα που έχουν σχέση με τους ομοφύλους.
Και μπορεί οι βουλευτές με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο να ψιλοελέγχονται, αλλά φοβούμαστε ότι η… παντιέρα ράσα μπορεί να προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα απ’ ό,τι φαντάζεται το Μαξίμου και οι συν αυτώ.
Θα τους θυμίσουμε το πάθημα του Κώστα Σημίτη, όταν συγκρούστηκε με την Εκκλησία για το θέμα των ταυτοτήτων. Και ναι μεν μπορεί το θρήσκευμα να μην επέστρεψε στις ταυτότητες, αλλά ο Σημίτης πλήρωσε ακριβά τη σύγκρουσή του με τον κλήρο, που σίγουρα έχει πολύ μεγαλύτερο ακροατήριο απ’ ό,τι οι κομματικοί μηχανισμοί.
Αν δε αναλογιστούμε ότι το ακροατήριο της Εκκλησίας είναι υπερκομματικό, τότε καλό θα είναι να μην περάσουν οι κυβερνώντες αβρόχοις ποσί τις αντιδράσεις που υπάρχουν και να καθίσουν να συζητήσουν σοβαρά με τους ιεράρχες. Μπορεί ο υπουργός Παιδείας να λησμονεί ότι είναι και Θρησκευμάτων, αλλά το Μαξίμου οφείλει να του το υπενθυμίσει, ώστε να αναληφθεί πρωτοβουλία για ενημέρωση των ιεραρχών από κατάλληλο πρόσωπο.
Ο χρόνος υπάρχει, αρκεί να γίνουν οι κατάλληλες κινήσεις από την Πολιτεία ώστε να μην εκραγεί το καζάνι στα κυριακάτικα κηρύγματα. Εκτός αν κάποιοι έχουν την αντίληψη ότι στα πολλά προβλήματα που υπάρχουν θα πρέπει να προσθέσουν ακόμη ένα για να περάσει το γινάτι του κ. Βενιζέλου, που ήθελε να φέρει τον αντιρατσιστικό νόμο στη Βουλή για να κερδίσει εσωκομματικούς πόντους. Να ξέρουν όμως ότι με κάθε πόντο που κερδίζει ο Βενιζέλος αφαιρούνται περισσότεροι από τη Νέα Δημοκρατία. Για αυτό ας ξεκινήσουν τον διάλογο, έστω και εκ των υστέρων, τόσο για τις γενοκτονίες όσο και για τα άλλα «κόκκινα» σημεία του νομοσχεδίου.
Μ.Η.Τ. 232120