Τα σύμβολα είναι, πέραν των άλλων, εργαλεία για να δημιουργηθεί γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ του ανθρώπου ή ακόμα και ενός συνόλου με το ασυνείδητό του. Αυτό είναι ένα από τα θεμελιώδη αξιώματα της θεωρίας που είχε αναπτύξει ο διάσημος Ελβετός ψυχολόγος Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ.
Η ισχύς των συμβόλων είναι μεγάλη, αντέχει στον χρόνο και μπορεί να οδηγήσει σε ασφαλές συμπέρασμα για πόσο έντονη, βαθιά και αληθινή είναι η σύνδεση του ανθρώπου με ό,τι εκφράζει κάθε σύμβολο.
Η «δημοκρατία» σε ρεπορτάζ της απέδειξε πόσο ρηχή, σχεδόν ανύπαρκτη είναι η σχέση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με το εθνικό μας σύμβολο, την ελληνική σημαία. Συναντήθηκε με τον Τούρκο πρόεδρο σε χώρο όπου δέσποζαν τουρκικές σημαίες, οι Τούρκοι συνομιλητές του πρωθυπουργού είχαν όλοι καρφιτσωμένο το εθνόσημο της χώρας τους στα πέτα των σακακιών τους και οι Ελληνες επίσημοι αρκέστηκαν στο να υπάρχει στο δωμάτιο μια μικρή πάνινη σημαία σε ένα τραπέζι.
Συγκεκριμένα, η εφημερίδα μας ανέφερε τα εξής:
«”Θύμα” της μεγαλομανίας του Ταγίπ Ερντογάν έπεσε ο Αλ. Τσίπρας, που “υποχρεώθηκε” να συναντήσει το απόγευμα της Τετάρτης τον πρόεδρο της Τουρκίας στη δική του “έδρα”, ακολουθώντας (χωρίς επιφύλαξη;) τους κανόνες εθιμοτυπίας που ο “σουλτάνος” έχει επιβάλει στη Νέα Υόρκη. […] Ο μεγαλομανής Τούρκος πρόεδρος υποδέχθηκε τον Αλ. Τσίπρα και τους κ. Κοτζιά και Μουζάλα στο ξενοδοχείο όπου διαμένει στην αμερικανική μητρόπολη για την 71η Γεν. Συνέλευση του ΟΗΕ, έχοντας “στήσει” δύο τουρκικές σημαίες στη σουίτα! Σε επίπεδο εθιμοτυπίας η ελληνική σημαία βρισκόταν μόνο στο τραπεζάκι μπροστά από τα καθίσματα των δύο ανδρών, “ζευγάρι” με την τουρκική σε μέγεθος “μινιόν”. […] Βεβαίως αξίζει να σημειωθεί ότι όλα τα μέλη της τουρκικής αντιπροσωπίας φορούσαν στο πέτο την ημισέληνο, σε αντίθεση με την ελληνική, που μάλλον… ξέχασε το εθνόσημο ακόμη μία φορά!»
Δεν ξεχνάμε ό,τι μας ενδιαφέρει, το πονάμε και το αγαπάμε. Δεν το θεωρούμε ασήμαντη λεπτομέρεια. Ο τύπος έχει πολλή ουσία – ειδικά στα πολιτικά ζητήματα.
Μ.Η.Τ. 232120