Το ακαταδίωκτο και το «άσυλο»

Στα πανεπιστήμια δεν προστατεύεται η ελευθερία του λόγου. Οποιος επιθυμεί να μιλήσει για οποιοδήποτε ζήτημα θα πρέπει να γνωρίζει το εξής απλό: η σωματική ακεραιότητά του, η ζωή του η ίδια, θα τεθεί σε κίνδυνο, αν το περιεχόμενο των ιδεών που θα εκφράσει δεν συνάδει με τις ιδεοληψίες των αριστεριστών και των αναρχικών, που έχουν θεσμοθετήσει το δικό τους «δίκαιο» στους χώρους των Ιδρυμάτων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

Οι τραμπούκοι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, όπως θέλουν και οποτεδήποτε θέλουν. Μπορούν να γιαουρτώσουν πρυτάνεις, να χτίσουν τις πόρτες καθηγητών, ενώ εκείνοι βρίσκονται μέσα στα γραφεία τους, και να διακόψουν εκλογικές διαδικασίες που δεν τους βρίσκουν σύμφωνους. Το πιο πρόσφατο κρούσμα βίας στο καθεστώς τρόμου που έχουν επιβάλει είναι ο ξυλοδαρμός του καθηγητή Αγγελου Συρίγου μέσα στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, επειδή εκείνος έκανε παρατήρηση σε βανδάλους που λέρωναν τους τοίχους του ιδρύματος γράφοντας συνθήματα με σπρέι.

Στα πανεπιστήμια δεν έχει πρόσβαση ο νόμος: το περιβόητο «άσυλο» δεν είναι τίποτε άλλο παρά το δικαίωμα κάθε παρανόμου να απολαμβάνει το ακαταδίωκτο εντός των χώρων του ιδρύματος. Παραεμπόριο, λαθρεμπόριο τσιγάρων, διάθεση ναρκωτικών, πώληση κλεψίτυπων cd και dvd και πάσης φύσεως έκνομες δραστηριότητες είναι ρουτίνα στην πανεπιστημιακή καθημερινότητα.

Τα πανεπιστήμια βρομάνε και ζέχνουν. Μεταφορικά και κυριολεκτικά. Από τη μια βλέπουμε εικόνες χωματερής σε τόπους που θα έπρεπε να είναι υποδειγματικοί σε τάξη και καθαριότητα. Από την άλλη συχνά η κοινή γνώμη, αντί να ενημερώνεται για την πρόοδο στους κλάδους της έρευνας και της τεχνολογίας, ακούει για κακοδιαχείριση κονδυλίων στα πανεπιστήμια και οικονομικά σκάνδαλα που ξεσπούν το ένα μετά το άλλο.

Τη βασική ευθύνη φέρουν, φυσικά, η Πολιτεία και η νομοθετική εξουσία, που επιδεικνύει μια στάση περιφρόνησης προς τον ελληνικό λαό. Τα ανέκδοτα με τα άσυλα και το ακαταδίωκτο των τραμπούκων, των τρομοκρατών, των κακούργων και των εμπόρων ναρκωτικών μέσα στα πανεπιστήμια θα έπρεπε να έχουν σταματήσει εδώ και πολλά χρόνια.

Κι όμως, τίποτα δεν αλλάζει!