Η δημοκρατοφροσύνη είναι κλαμπ. Σχετικά κλειστό. Προσβάσιμο μόνο σε όλους όσοι εγκρίνονται από βλοσυρούς πορτιέρηδες που νοσταλγούν σοβιετικούς παραδείσους Από τον
Παναγιώτη Λιάκο
H Αριστερά, η οποία είναι ένα μονοθεϊστικού τύπου λατρευτικό σύστημα που δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη θεού, έχει κάποια ατού. Ενα από αυτά είναι η μεγάλη αυτοπεποίθηση που αισθάνεται, ακριβώς επειδή αντλεί νομιμοποίηση από τον εαυτό της! Δέχεται ως αληθές κάτι που έχει αναρίθμητες φορές διαψευσθεί οικτρά στο μέγα εργαστήριο που αποκαλείται ανθρώπινη Ιστορία και οποιαδήποτε παρέκκλιση από την εξωλογική δογματική της θεωρείται αίρεση, προσβολή προς μια ανύπαρκτη θεότητα που δημιουργεί σύμπαντα πενίας, ανελευθερίας και θλίψεως.
Από την έως τώρα… σταδιοδρομία του μαρξισμού και των παραλλαγών, εκδοχών, εξαλλαγών και μεταστάσεών του, η ανθρωπότητα έχει συγκρατήσει στη μνημονική αποθήκη της το ανατολικό μπλοκ και τους ασιατικούς και αφρικανικούς ερυθρούς ερημότοπους, από τους οποίους ήθελαν να αποδράσουν προς τη Δύση περίπου ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι!
Οι πρώιμοι, σύγχρονοι αλλά και οι όψιμοι απολογητές αυτού του εφιάλτη στην Ελλάδα απονέμουν πιστοποιητικά «δημοκρατίας» και κοινοβουλευτικού… συναισθηματισμού! Αυτό γίνεται, βέβαια, επειδή υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα ανοχής προς την αριστερή παπάτζα από τη λουκουμική και χαλβαδοπιτική Δεξιά.
Ετσι μπορεί να εξηγηθεί και το δημοσίευμα της «Εφημερίδας των Συντακτών», που ανέφερε ότι «η εφημερίδα “δημοκρατία” είναι γνωστή για τα ακροδεξιά της αισθήματα και τα δώρα που μοιράζει (χθες πρόσφερε σε CD και την απολογία του Παπαδόπουλου)».
Καθώς φαίνεται, το έντυπο οικοτοπίο της αριστερής δογματικής διαθέτει και κλιμάκιο εντοπισμού «ακροδεξιών αισθημάτων»! Και τα αισθήματα στο μικροσκόπιο των δαιμόνιων υπερασπιστών όλων των χρεοκοπημένων πολιτικών μοντέλων των τελευταίων δύο αιώνων.
Ο κατά τα άλλα συμπαθής διώκτης ακροδεξιών μαγισσών, που συνέταξε το προαναφερθέν κατηγορητήριο, ίσως να λησμονεί ότι το επίμαχο CD, που αποτελεί αδιάψευστο τεκμήριο ακροδεξιοσεντιμενταλισμού, έχει διανεμηθεί και από την εφημερίδα «Τα Νέα». Καλό είναι να του υπενθυμιστεί, ούτως ώστε σε μελλοντική δίκη για τα δώρα των εφημερίδων, όταν με το καλό επικρατήσει ο κομμουνισμός (που θα έχει πάρει και το σχετικό Ο.Κ. από τον Σόιμπλε), στο εδώλιο να υπάρχουν πολλοί, να γίνει μπούγιο, να απασχολείται το πόπολο και να λησμονεί την πείνα του.