Ο Αγ. Παΐσιος ήταν «σαν να ακουμπούσες λίγο Παράδεισο»!

Ο Μητροπολίτης Βεροίας μιλά για τη γνωριμία του με τον Αγιο όταν ακόμα ήταν 15 ετών, ενώ ο Πέτρος Ξεκούκης θυμάται όταν ο διορατικός γέροντας του έδωσε την ευχή του να γίνει ηθοποιός, λέγοντάς του να μην ξεχνά να ομολογεί το όνομα του Θεού δημόσια

Κάθε άνθρωπος που είχε τη μεγάλη ευλογία να γνωρίσει από κοντά τον Αγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη κουβαλά μέσα του ένα προσωπικό θαύμα. Δεν ήταν μόνο λόγια ούτε κάποια συγκλονιστική εμφάνιση, ήταν η γαλήνη, η ελπίδα και η άμεση αίσθηση της παρουσίας του Θεού που μετέδιδε, χωρίς προσπάθεια, με απλότητα, με βλέμμα καθαρό και καρδιά γεμάτη φως. «Ηταν σαν να ακουμπούσες λίγο Παράδεισο» θα πουν κάποιοι. «Εβλεπε μέσα σου χωρίς να σου κάνει ερωτήσεις» θυμούνται άλλοι. Η μορφή του αποτελεί έναν φάρο πνευματικότητας, πίστης και αγάπης στον σύγχρονο κόσμο.

• Από τον Απόστολο Σπύρου

Με αφορμή την εορτή του, στις 12 Ιουλίου, η Εκκλησία και οι πιστοί τιμούν όχι μόνο έναν Αγιο, αλλά και έναν άνθρωπο που βίωσε βαθιά τη Χάρη του Θεού και τη μετέδωσε με απλότητα και ταπείνωση σε όλους όσοι τον πλησίασαν. Σε αυτή την ημέρα μνήμης, δίνουμε φωνή σε εκείνους που είχαν τη μεγάλη ευλογία να τον γνωρίσουν από κοντά. Δύο εξ αυτών, ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων και ο ηθοποιός Πέτρος Ξεκούκης. Ωστόσο, οι άνθρωποι -μοναχοί, λαϊκοί, απλοί προσκυνητές-, οι οποίοι είχαν τη χαρά να τον συναντήσουν βίωσαν το θαύμα της παρουσίας του Θεού στη ζωή τους.

Οι μαρτυρίες τόσο του Μητροπολίτη Παντελεήμονος όσο και του ηθοποιού Πέτρου Ξεκούκη καταδεικνύουν το βάθος της πνευματικής ακτινοβολίας του Αγίου Παϊσίου. Είτε μιλούσε σε ένα παιδί 15 ετών είτε σε έναν καλλιτέχνη με υπαρξιακές αναζητήσεις ή σε λαϊκούς και μοναχούς, ο Αγιος μετέδιδε ειρήνη, παρηγοριά και ελπίδα. Δεν δίδασκε με στείρους ηθικισμούς, αλλά με προσωπική εμπειρία Θεού, γνήσια αγάπη και ταπείνωση. Η ζωή του υπήρξε μια αδιάκοπη προσφορά, ένας συνεχής διάλογος με τον Θεό και τον άνθρωπο.

«Ναός του Θεού»

«Ηταν όντως ναός του Θεού, ναός του Παναγίου Πνεύματος, και η χάρη του Θεού ήταν αυτή που ενεργούσε μέσα του, ώστε με τα χαρίσματά του να βοηθά τους ανθρώπους και όχι απλώς να τους εντυπωσιάζει. Αυτή την καθαρότητα της ψυχής και του νου, η οποία επιτρέπει στον Θεό να ενοικεί στον άνθρωπο και να τον καθιστά ναό του, συνέστηνε ο Αγιος Παΐσιος, κυρίως στους αρχάριους μοναχούς, αλλά και σε πολλούς από όσους τον επισκέπτονταν για να τον συμβουλευτούν» αναφέρει στην «Ορθόδοξη Αλήθεια» ο Μητροπολίτης Βεροίας, ο οποίος γνώρισε τον Αγιο όταν ήταν ακόμη νεαρό παιδί, σε ηλικία 15 ετών, και είχε εντυπωσιαστεί με την πραότητα και τη γαλήνη που εξέπεμπε, ενώ έκανε λόγο για έναν γέροντα με διορατικό χάρισμα και αγάπη προς τον πλησίον.

Επειτα από χρόνια, όταν ο Αγιος Παΐσιος έβγαινε από το Αγιον Ορος και επισκεπτόταν την Ιερά Μονή Σουρωτής, ο σεβασμιότατος, πλέον αρχιμανδρίτης και πρωτοσύγκελος στη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, είχε την ευκαιρία να τον συναντά. «Πήγαινα κι εγώ να πάρω την ευχή του. Μου έλεγε ενισχυτικά λόγια για τον αγώνα μου και τη διακονία μου. Η τελευταία μου επίσκεψη ήταν λίγο πριν από την εκλογή μου, τον είδα στο νοσοκομείο. Του έβαλα μετάνοια, του φίλησα το χέρι, μου έδωσε την ευχή του… και έφυγα. Εκοιμήθη δύο μέρες μετά την ενθρόνισή μου».

Ο σεβασμιότατος θυμάται ότι πάντοτε συμβούλευε τους πιστούς και είχε έναν καλό λόγο: «“Προσέχετε”, έλεγε, “μη μαζεύετε σαβούρα μέσα στον νου σας και στην καρδιά σας”. Δηλαδή, προσέχετε, μη μαζεύετε πράγματα άχρηστα, αμαρτωλές σκέψεις και επιθυμίες, κακίες και πάθη, που γεμίζουν τον νου σας και μολύνουν την καρδιά σας, ώστε στη συνέχεια να μην ξέρετε πώς να καθαρίσετε τον νου και την καρδιά σας. Διότι όλα αυτά, έλεγε, δημιουργούν μέσα σας μεγάλη ακαταστασία και απομακρύνουν τον Θεό και κάνουν τον ναό της ψυχής μας έρημο της χάριτός του». Οσο για την προσωπικότητα του Οσίου, ο Μητροπολίτης τον περιγράφει με απλότητα αλλά και βάθος: «Ηταν προσιτός άνθρωπος. Είχε τη χαρά μέσα του, αλλά και τη χάρη της πνευματικότητας. Οσοι τον γνώριζαν έλεγαν πάντοτε ότι «Ο Παΐσιος είναι ένας χαριτωμένος μοναχός και αυστηρός, αλλά και προσιτός στους ανθρώπους», ενώ θυμάται ότι ο Αγιος σχεδόν σε κάθε του συνάντηση του έλεγε να μην είναι αυστηρός με τους παπάδες, μία συμβουλή που ο σεβασμιότατος την ακολουθεί μέχρι σήμερα.

Ιδιαίτερα συγκινητική είναι η αναφορά του σεβασμιοτάτου στο προσκύνημα που πραγματοποίησε στα Φάρασα της Καππαδοκίας, τον τόπο καταγωγής του Αγίου Παϊσίου και του Αγίου Αρσενίου. «Οταν πήγαμε στα Φάρασα, βρήκαμε τον ναό όπου είχε βαπτιστεί ο Οσιος Παΐσιος από τον Αγιο Αρσένιο. Δυστυχώς τον είχαν μετατρέψει σε τζαμί. Πήραμε πέτρες από τον ναό, αλλά και από το σπίτι του Αγίου Αρσενίου, για να τις ενσωματώσουμε στον ναό που θα χτίζαμε εδώ, στο Πλατύ. Ο ναός θεμελιώθηκε με τις πέτρες αυτές και εγκαινιάστηκε λίγο αργότερα, αφιερωμένος τόσο στον Αγιο Αρσένιο όσο και στον Αγιο Παΐσιο».

«Ακόμα και σήμερα αισθάνομαι την παρουσία του Αγίου δίπλα μου»

Παράλληλα, στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ο Πέτρος Ξεκούκης εξέφρασε την επιθυμία να γίνει ηθοποιός. οταν το ανακοίνωσε στην αδελφή του, που μόλις είχε αφιερωθεί στη μοναχική ζωή, εκείνη ανησύχησε πολύ, θεωρώντας πως το επάγγελμα του ηθοποιού δεν συμβαδίζει με τον εκκλησιαστικό βίο. Τον προέτρεψε να ζητήσει την καθοδήγηση του πνευματικού του, π. Κυρίλλου. Ο κ. Ξεκούκης πήγε στο Αγιον Ορος και επισκέφθηκε πρώτα τον πνευματικό του, και ύστερα, με την καθοδήγησή του, τον Γέροντα Παΐσιο στην Παναγούδα.

Φανερά συγκινημένος εξιστορεί στην «Ορθόδοξη Αλήθεια» ότι, μόλις έφτασε εκεί, χωρίς να προλάβει να πει τίποτα, ο Αγιος του μίλησε με παραβολικό τρόπο, λέγοντας πως ο Θεός θα κρίνει τον καθένα όχι βάσει του επαγγέλματός του, αλλά με βάση την καρδιά του. Του έδωσε την ευχή του να γίνει ηθοποιός, λέγοντάς του να έχει πάντα τον Θεό στην καρδιά του και να μην ξεχνά να ομολογεί το όνομά Του δημόσια. «Κάνε αυτό που θες, παιδί μου, αρκεί να έχεις τον Θεό μέσα στην καρδιά σου. Αλλωστε εσύ που θα γίνεις γνωστός και θα μιλάς στα ράδια και στις τηλεοράσεις μην ξεχνάς να ομολογείς τον Χριστό» τον συμβούλευσε χαρακτηριστικά ο Αγιος. Αυτή η φράση τον καθόρισε και τον συντροφεύει μέχρι σήμερα. Περιγράφει επίσης συγκινητικές στιγμές που έζησε με τον Αγιο Παΐσιο σε επόμενες επισκέψεις του, και τη μεγάλη πνευματική στήριξη που νιώθει έως σήμερα.

«Ακόμα και σήμερα αισθάνομαι την παρουσία του Αγίου δίπλα μου» τόνισε ο κ. Ξεκούκης και συμπλήρωσε πως η ζωή και το παράδειγμα του Οσίου Παϊσίου συνεχίζουν να τον εμπνέουν και να τον καθοδηγούν…