Η ώρα ήταν γύρω στις 3 το απομεσήμερο όχι στην Καισαριανή, που λέει ο Λευτέρης ο Παπαδόπουλος, αλλά στο σπίτι μου κι εκεί πάνω στο μεσημεριανό γλυκοΰπνι χτυπάει το κινητό και μία -μάλλον- αναιδέστατη φωνή με έναν τρόπο σαν να ρωτάει «τόσο βλάκας είσαι;», λέει: «Ακόμα στη ΔΕΗ είστε; Σας πήρα για το ρεύμα».
Κάτι είπα, που δεν γράφεται και τώρα, νηφάλιος πλέον, ερωτώ τους συνήθως βλοσυρούς και εκ του ΠΑΣΟΚ ορμωμένους κυρίους υπουργούς Δικαιοσύνης και ΠΡΟ-ΠΟ: Πρώτον: Πού βρήκε τον αριθμό του κινητού μου η ενοχλητική δεσποινίς; Δεύτερον: Πώς έμαθε τον πάροχό μου η αναιδεστάτη δεσποινίς; Δεν περιμένω απάντηση, αλλά είμαι πεπεισμένος πλέον ότι όλες οι διακηρύξεις περί ασφαλείας των πολιτών είναι φληναφήματα. Τα προσωπικά δεδομένα είναι φύλλο και φτερό στη διάθεση του οιουδήποτε το επιθυμεί.
Εκείνοι που προφυλάσσονται πλέρια και μπαίνει η μουντζούρα στη μούρη τους στις φωτογραφίες είναι οι κλέφτες, οι εκβιαστές, οι παιδεραστές, οι δολοφόνοι, οι οδηγοί πρεζομεθύστακες εγκληματίες και γενικώς όλοι εκείνοι που έχουν εξαντλήσει τον Ποινικό Κώδικα. Ολοι οι άλλοι είμαστε έρμαια των διαθέσεων των εταιριών ηλεκτρισμού, τηλεφωνίας και άλλων δημοκρατικών δυνάμεων, που πασχίζουν για το καλό μας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΛΩΣΗΣ
Από τη στήλη «Ριπές» της «δημοκρατίας»