Στον γύψο η Ελλάδα λόγω κορονοϊού!
Μετά τις απαγορεύσεις του λόγου και τις απειλές για συλλήψεις όσων αμφισβητούν το μείγμα των κυβερνητικών επιλογών για τον (πράγματι φονικό) κορονοϊό, ήρθε το αποκορύφωμα! Η απαγόρευση των συναθροίσεων άνω των τριών ατόμων, ένα μέτρο ναζιστικού τύπου, προκειμένου να γιγαντωθεί η τρομοκράτηση των πολιτών και να γίνει σαφές ότι κάθε ατομική ελευθερία μπορεί να τεθεί σε αναστολή με κρατική εντολή!
Ο κορονοϊός και η προσπάθεια για περιορισμό του δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αποτελούν δικαιολογία για την περιστολή συνταγματικών δικαιωμάτων. Ακόμα κι αν η βολική δικαιολογία είναι ο περιορισμός των γνωστών αριστερών μπαχαλάκηδων.
Με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου δημιουργείται ένα ασφυκτικό πλαίσιο και ένα προηγούμενο το οποίο θα μπορεί να χρησιμοποιεί κάθε κυβέρνηση προκειμένου να αντιμετωπίσει μια «κρίση», είτε αυτή είναι πραγματική είτε τεχνητή.
Δεν υπήρχε ποτέ κάποιο ολοκληρωτικό, φασιστικό ή σοβιετικού τύπου καθεστώς το οποίο ισχυριζόταν ότι περιέστελλε τις ελευθερίες των πολιτών, απλά επειδή ήθελε να ελέγξει (ή και να υποτάξει) τους πολίτες. Πάντοτε υπήρχε κάποιος λόγος «ανωτέρας βίας», ένα υποτιθέμενο «συλλογικό καλό» που προβαλλόταν ως «προσωρινό» . Τα επιχειρήματα «να μη χαθεί ούτε μια ζωή» και «να μείνουμε όλοι υγιείς» είναι ολόσωστα, αλλά εργαλειοποιούνται θυμίζοντας τα οργουελικά προστάγματα του «υπουργείου Αλήθειας» του «1984».
Είναι σαφές δε ότι η απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει στην απαγόρευση σε όλη την επικράτεια όλων των δημόσιων υπαίθριων συναθροίσεων οφείλεται στην αδυναμία της να αντιμετωπίσει τους λίγους «πολυτεχνο-ψεκασμένους» της άκρας Αριστεράς. Εκτός και αν αυτοί οι… λίγοι δεν αποτελούν τίποτε άλλο παρά μια πολύ βολική δικαιολογία για την κινεζοποίηση της ελληνικής κοινωνίας. Την απόπειρα δηλαδή εφαρμογής ολοκληρωτικού ελέγχου του κρατικού μηχανισμού επί της καθημερινότητας των πολιτών.
Δεν είναι ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά ένα ενδεχόμενο ενάντια στο οποίο ολοένα και περισσότεροι προειδοποιούν, βλέποντας τον τρόπο με τον οποίο οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αντιδρούν στην πανδημία.
Εάν με τόση ευκολία αποφασίζονται τόσο δραστικά αντισυνταγματικά μέτρα, πού ακριβώς θα σταματήσει αυτό το ολισθηρό μονοπάτι; Ποιο είναι το σημείο στο οποίο το υποτιθέμενο «υγειονομικό συμφέρον» σταματά να υπερβαίνει τις βασικές αξίες του δυτικού πολιτισμού; Μπορεί το «φάρμακο» να είναι πιο επιβλαβές από την ασθένεια; Αυτό φαίνεται πάντως ότι συμβαίνει τούτη τη στιγμή με τις επιλογές της κυβέρνησης.
Και κάπου εδώ αναρωτιέται κανείς εάν η κυβέρνηση «προβάρει» τις ενέργειες που θεωρεί ότι θα χρειαστεί να κάνει στο μέλλον, σε περίπτωση και άλλων «κρίσεων»; Οπως, παραδείγματος χάριν, σε περίπτωση που προβεί σε κάποια εθνική υποχώρηση που θα κατεβάσει τους πολίτες στον δρόμο.
Την ίδια ώρα, η άνευ προηγουμένου κίνηση της κυβέρνησης καταγγέλλεται σθεναρά από το σύνολο της αντιπολίτευσης, και όχι μόνο, οδηγώντας σε νέο γύρο πολιτικής αντιπαράθεσης, μετατρέποντας παράλληλα την Αριστερά σε δήθεν αποκλειστικό υπερασπιστή των ατομικών δικαιωμάτων. Ενδεικτικό του αυτογκόλ που έβαλε η κυβέρνηση είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας βρήκε ξαφνικά ευκαιρία να «ξεμυτίσει», αναλαμβάνοντας διακομματική πρωτοβουλία επαναφοράς στη… δημοκρατική νομιμότητα. Μάλιστα εκδόθηκε κοινό κείμενο καταδίκης από ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΜέΡΑ25! Και μόνο η σύμπραξη ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ σε κοινό ανακοινωθέν αποτελεί σοβαρότατη και πρωτόγνωρη εξέλιξη για τα σύγχρονα πολιτικά πράγματα!
Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων: «Εκτός συνταγματικού πλαισίου, πρέπει άμεσα να ανακληθεί»
Να ανακληθεί η απόφαση για την απαγόρευση των συναθροίσεων έως τις 18 Νοεμβρίου ζητά με ανακοίνωσή της Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων, η οποία χαρακτηρίζει αντισυνταγματική την απόφαση του αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ.
Συγκεκριμένα, στην ανακοίνωση της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων αναφέρεται:
«Με την υπ’ αριθμό 1029/8/18 (ΦΕΚ 5046 Β’/ 14-11-2020) απόφαση του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας αποφασίστηκε η απαγόρευση όλων των δημόσιων υπαίθριων συγκεντρώσεων στο σύνολο της Επικράτειας για το διάστημα από 15 Νοεμβρίου και ώρα 06.00’ μέχρι 18 Νοεμβρίου 2020 και ώρα 21.00’, στις οποίες συμμετέχουν 4 ή και περισσότερα άτομα με την απειλή επιβολής κυρώσεων.
Το άρθρο 11 παρ. 2 του Συντάγματος ορίζει ότι “υπαίθριες συναθροίσεις μπορούν να απαγορευτούν με αιτιολογημένη απόφαση της αστυνομικής αρχής γενικά αν εξαιτίας τους επίκειται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια…”. Η γενική απαγόρευση δεν παύει και αυτή να αφορά συγκεκριμένη συνάθροιση η οποία έχει εξαγγελθεί για ορισμένο τόπο και χρόνο με το ένα ή άλλο περιεχόμενο. Δεν μπορεί να επεκταθεί σε απαγόρευση και κάθε άλλης συνάθροισης σε ολόκληρη γεωγραφική περιοχή (π.χ. σε Νομό ή πολύ περισσότερο σε όλη την Επικράτεια), διότι τούτο θα ισοδυναμούσε με αναστολή της ισχύος του άρθρου 11 του Συντάγματος, κάτι που μόνο στις έκτακτες συνθήκες του άρθρου 48 του Συντάγματος (κατάσταση πολιορκίας) μπορεί να συμβεί (Σβώλου/Βλάχου, Το Σύνταγμα της Ελλάδος , Β’ , 1955, 228 και σε Κ. Χρυσόγονο, Ατομικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, έκδ. 2006, 489). Η δε ερμηνευτική δήλωση του άρθρου 5 του Συντάγματος, την οποία επικαλείται η απόφαση του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας, αφορά στη λήψη ατομικών διοικητικών μέτρων περιορισμού της ελεύθερης κίνησης (π.χ. θέση σε καθεστώς καραντίνας συγκεκριμένου πολίτη) και δεν βρίσκει έδαφος εφαρμογής στις μαζικές υπαίθριες συναθροίσεις για τις οποίες προβλέπει αποκλειστικά και μόνο το άρθρο 11. Επιπρόσθετα θα πρέπει να τονιστεί ότι για τις συναθροίσεις κατά την επέτειο του Πολυτεχνείου όπως και της Πρωτομαγιάς, σύμφωνα με το άρθρο 3 παρ. 3 του ΠΔ 73/2020 που εκδόθηκε για τη ρύθμιση ειδικότερων θεμάτων του ν. 4703/2020, δεν οφείλεται γνωστοποίηση στις Αρχές.
Η Πολιτεία οφείλει να προστατεύσει τη δημόσια υγεία μέσα στις συνθήκες της πανδημίας, χωρίς να υπερβαίνει τα όρια του Κράτους Δικαίου. Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων θεωρεί ότι η σχολιαζόμενη απόφαση για γενική απαγόρευση των συναθροίσεων σε όλη την Επικράτεια βρίσκεται εκτός Συνταγματικού πλαισίου και θα πρέπει άμεσα να ανακληθεί».
