Η κυβέρνηση ξύπνησε και… σκέφτεται να διεκδικήσει αποζημίωση από τη φαρμακοβιομηχανία
Με άλλοθι το ερώτημα προς την αξιωματική αντιπολίτευση «εσείς τι κάνατε 4,5 χρόνια;» για τη διεκδίκηση των αποζημιώσεων από τη Novartis, η κυβέρνηση διά του υπουργού Επικρατείας Γιώργου Γεραπετρίτη προσπαθεί να βγει και από πάνω στο ζήτημα και να δικαιολογήσει τις δικές της μεγάλες παραλείψεις και καθυστερήσεις, λες και το θέμα είναι τι έκανε και τι κακώς δεν έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κ. Γεραπετρίτης, λοιπόν, είπε χθες ότι «η κυβέρνηση εκκίνησε το ζήτημα της αποζημίωσης από τη Novartis» και, αφού ακολουθήθηκε η προβλεπόμενη διαδικασία, «πλέον είμαστε στη φάση που θα εγερθούν οι αξιώσεις». Σημείωσε ότι δεν είχε τεθεί μέχρι τις εκλογές του 2019 και προχώρησε με σχετικώς γοργούς ρυθμούς -χωρίς όμως να διευκρινίσει πότε ξεκίνησε η διαδικασία-, και διαβεβαίωσε «ότι θα εξαντληθεί κάθε νομική δυνατότητα ώστε να αποκατασταθεί η ζημιά».
Η στάση της κυβέρνησης είναι υποκριτική στο θέμα και η καθυστέρηση κάτι παραπάνω από μεγάλη, αφού ήδη οι Αμερικανοί έχουν πάρει εδώ κι έναν χρόνο χρήματα αποζημίωσης μετά τον συμβιβασμό που επήλθε ανάμεσα στη Novartis και στο αμερικανικό δημόσιο, ενώ εμείς ακόμα είμαστε στη φάση της έγερσης των αξιώσεων.
Το θέμα συζητήθηκε και πριν από μερικές ημέρες στη Βουλή, ύστερα από παρέμβαση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, με τον υπουργό Οικονομικών Χρήστο Σταίκούρα να υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση ζήτησε τη γνωμοδότηση του ΝΣΚ για την υπόθεση Novartis, η οποία παρασχέθηκε και, σε υλοποίηση αυτής, εστάλη προς το υπουργείο Δικαιοσύνης, με κυρίως επισπεύδον το υπ. Υγείας, έτσι ώστε να υλοποιηθεί το αίτημα παροχής δικαστικής συνδρομής από το υπ. Δικαιοσύνης των ΗΠΑ. Μόνο που η γνωμοδότηση του ΝΣΚ, με την οποία λέει ότι μπορεί η ελληνική κυβέρνηση να καταθέσει αγωγή, καθώς τα στοιχεία είναι συντριπτικά υπέρ της χώρας μας, έγινε τον Δεκέμβριο του 2020 και θα έπρεπε οι διαδικασίες να είναι σαφώς πιο γρήγορες. «Το έγγραφο του ΝΣΚ κατατέθηκε στις 26/07/2021 και πρωτοκολλήθηκε στις 30/07/2021» είχε πει ο υπουργός. Σε κάθε περίπτωση, οι κυβέρνηση τρέχει τις διαδικασίες με ρυθμούς χελώνας, δείχνοντας ότι το θέμα δεν είναι στις άμεσες προτεραιότητές της.