Ο Τούρκος πρόεδρος έστησε παγίδα στην Ελλάδα με τη δήλωσή του ότι όλα τα θέματα μπορούν να παραπεμφθούν στη διεθνή Δικαιοσύνη
Ο Ταγίπ Ερντογάν δεν άλλαξε ούτε ένα ίχνος από τις επιθετικές βλέψεις και διεκδικήσεις του σε βάρος της Ελλάδας κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα στις 7 Δεκεμβρίου 2023. Έκανε, όμως, μια μεγάλη στροφή-παγίδα στον χαρακτήρα των τουρκικών βλέψεων και διεκδικήσεων σε βάρος της ελληνικής κυριαρχίας, δηλώνοντας ότι όλα τα θέματα είναι νομικά και μπορούν να παραπεμφθούν στη διεθνή Δικαιοσύνη.
- Από την Κύρα Αδάμ
Είναι η πρώτη φορά που η Αγκυρα ανοίγει μόνη της τον δρόμο για τη λύση των ελληνοτουρκικών διαφορών στη διεθνή Δικαιοσύνη, υπερκαλύπτοντας έτσι την πάγια ελληνική θέση ότι το μοναδικό πρόβλημα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι το νομικό θέμα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Η Αγκυρα μέχρι τώρα καλούσε την Ελλάδα σε διμερή πολιτικό διάλογο για τη λύση των προβλημάτων, τα οποία απαρεγκλίτως θεωρεί αλληλένδετα και ως ένα σύνολο. Η πολιτική απόφαση των δύο χωρών για τη λύση των προβλημάτων, κατά τον Τούρκο πρόεδρο, θα ήταν συμφωνία καζάν καζάν (μισά μισά), ώστε η Τουρκία να βάλει βαθιά το χέρι της στην κυριαρχία, στα δικαιώματα και τα συμφέροντα της Ελλάδας στο Αιγαίο.
Γι’ αυτόν τον λόγο, άλλωστε, ο Ερντογάν επιμένει ότι «οι δύο χώρες μοιραζόμαστε την ίδια θάλασσα», ενώ το μερίδιο της Τουρκίας στο Αιγαίο είναι το τμήμα της ΑΟΖ που της αναλογεί, το οποίο δεν ξεπερνά το 6% του συνόλου της ΑΟΖ στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο. Με την παραδοχή ότι όλα τα προβλήματα είναι νομικού χαρακτήρα και μπορούν να αντιμετωπιστούν από τη διεθνή Δικαιοσύνη, ο Ερντογάν επιχειρεί να απλώσει μία προς μία τις βλέψεις και διεκδικήσεις του εναντίον της Ελλάδας, προβάλλοντας διεθνώς τη νομική διάσταση καθενός από τα προβλήματα.
Για τα 10 ν.μ.
Δηλαδή, καλεί την Ελλάδα να υποστηρίξει -και να αποδείξει- νομικά τα 10 ν.μ. εθνικού εναερίου χώρου, ενώ τα χωρικά ύδατα είναι 6 ν.μ., και την ανάγκη κατάθεσης σχεδίων πτήσης των τουρκικών αεροσκαφών στο Αιγαίο, σε αντίθεση με τις διατάξεις του ΙCΑΟ, να επιβεβαιώσει τα πραγματικά όρια του FIR Αθηνών, να αποδείξει ότι τα νησιά της Συνθήκης της Λωζάννης δεν βρίσκονται σε καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης, να αποδείξει νομικά την ελληνικότητα των βραχονησίδων που αμφισβητεί καθημερινώς η Τουρκία, να αναγκάσει την Τουρκία να πάρει πίσω τον νόμο 24611/12 Δεκεμβρίου 2001, με τον οποίο μονομερώς απλώνει την περιοχή έρευνας και διάσωσης μέχρι τον 25ο μεσημβρινό στο Αιγαίο, να αναγκάσει την Τουρκία να πάρει πίσω το τουρκολιβυκό μνημόνιο, που μόνον η χώρα μας θεωρεί παράνομο, (μολονότι αυτό έχει αναρτηθεί επισήμως στους αρμόδιους πίνακες του ΟΗΕ, στην αναθεώρηση της Συνθήκης Λωζάννης κ.λπ.).
Είναι προφανές ότι η θωράκιση του νομικού οπλοστασίου της Ελλάδας και της Τουρκίας θα απαιτήσει πολύ χρόνο, καθώς σε περίπτωση που οι δύο χώρες προσφύγουν στη διεθνή Δικαιοσύνη, οι αποφάσεις θα είναι οριστικές και τελεσίδικες. Είναι άγνωστο αν, πώς και πότε η κυβέρνηση Μητσοτάκη κατά τη διάρκεια της δεύτερης θητείας της θα ψάξει να βρει «τον τρίτο δρόμο» στην αντιμετώπιση των τουρκικών θέσεων (είτε διμερής πολιτικός διάλογος χωρίς παρέμβαση τρίτων είτε νομική επίλυση των θεμάτων μέσω της διεθνούς Δικαιοσύνης κρατώντας παράλληλα αλώβητη την πάγια ελληνική θέση περί μίας και μοναδικής νομικής διαφοράς μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, που είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ σε Αιγαίο και Αν. Μεσόγειο, μέσω του Δ.Δ. Χάγης.
Η δήλωση του Ερντογάν ότι όλα τα ελληνοτουρκικά θέματα είναι νομικά αλληλένδετα με την ΑΟΖ βασίζεται στο ότι δεν μπορεί να οριστεί ΑΟΖ είτε σε διμερή διάλογο είτε σε δικαστήριο, αν προηγουμένως δεν έχει καθοριστεί η κυριαρχία ενός εκάστου των μερών και, κυρίως, η κυριαρχία βραχονησίδων.
Ελιγμός
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έσπευσε να απομακρυνθεί όσο πιο μακριά μπορούσε από αυτά τα επικίνδυνα νερά, λέγοντας ότι σε επόμενη φάση του πολιτικού διαλόγου, όταν οι συνθήκες ωριμάσουν, θα μπορεί να υπάρξει προσέγγιση για την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ Αιγαίου και Μεσογείου, που σύμφωνα με την Ελλάδα συνιστά τη μόνη διαφορά που θα μπορούσε να αρθεί στο Δικαστήριο της Χάγης.
Ο Ερντογάν κατά την παραμονή του στην Αθήνα και με προσυμφωνημένη την εικόνα δύο ηγετών «που αφήνουν πίσω τους τα παλιά» -αλλά δεν αποκλείουν να τα ξαναβρούν μπροστά τους- δεν επέλεξε τη φραστική σύγκρουση, πλην δύο περιπτώσεων:
- Την αναφορά του στην τρομοκρατία, κουνώντας το δάκτυλο σε άλλο κράτος, όπως η Ελλάδα, να μη δημιουργεί καταυλισμούς για τρομοκράτες. Με υποβόσκουσες την απειλή και την προσβολή, ο Τούρκος πρόεδρος υπογράμμισε «πως πρέπει να υπάρχει προσοχή να μην υπάρχουν παράνομοι καταυλισμοί που δίνουν καταφύγιο σε τρομοκράτες». Δηλαδή κατέστησε σε διεθνές επίπεδο την Ελλάδα χώρα που τρέφει τρομοκράτες, χωρίς να λάβει ελληνική απάντηση.
- Την αναφορά του στη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, την οποία και πάλι ονόμασε «τουρκική» μειονότητα, εκφράζοντας τις προσδοκίες του «για τη βελτίωση που απαιτείται από το Διεθνές Δίκαιο όσον αφορά την κατάσταση της τουρκικής μειονότητας Δυτικής Θράκης». Ευτυχώς, σε αυτή την αναφορά του ο Ερντογάν έλαβε την πρέπουσα απάντηση από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Ο Ερντογάν επανέλαβε, ακόμα, την πάγια θέση του για «δίκαιη κατανομή του φυσικού πλούτου της ανατολικής Μεσογείου», δηλαδή τους υδρογονάνθρακες της Κυπριακής Δημοκρατίας, τονίζοντας μάλιστα ότι «ο Μητσοτάκης έχει θετική προσέγγιση σε αυτό το θέμα». Ανέφερε συγκεκριμένα ότι «η στάση μας απέναντι στη δίκαιη κατανομή του φυσικού πλούτου της περιοχής μας ήταν η ίδια εξαρχής: «Οπως δεν εποφθαλμιούμε κανενός τα δίκαια, εξίσου ισχυρή είναι η θέλησή μας να μην επιτρέψουμε σε κανέναν να παραβιάσει τα δικαιώματά μας. Επιπλέον, είναι δυνατή μια δίκαιη και χωρίς αποκλεισμούς κοινή εκμετάλλευση στην ανατολική Μεσόγειο».
Τα τουρκικά UAVs αλωνίζουν ανενόχλητα πάνω από τα νησιά μας
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να καρπωθεί την πλασματική επιτυχία της συνάντησής του με τον Ερντογάν στην Αθήνα, καθώς πέτυχε παράταση της απουσίας εμφανών εντάσεων στο Αιγαίο, γεγονός που επιτρέπει την πολιτική και κομματική εκμετάλλευση υπέρ αυτού.
Ο Ταγίπ Ερντογάν βοήθησε τον φίλο του Κυριάκο Μητσοτάκη στη διατήρηση εικόνας ηρεμίας στο Αιγαίο, δηλώνοντας κατά την επιστροφή του για τις αερομαχίες στο Αιγαίο: «Ας κλείσουμε αυτή τη σελίδα και ας το τελειώνουμε». Οι μέχρι προ οκταμήνου παραβιάσεις και παραβάσεις των τουρκικών F-16 σε Αιγαίο και Μεσόγειο είχαν ως πολιτικό στόχο την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας και των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Ωστόσο, Ερντογάν και Αγκυρα δεν εγκατέλειψαν τον στόχο αυτόν, αλλά έντεχνα και πονηρά τον αξιοποιούν και τον εφαρμόζουν με τα τουρκικά UAVs.
Αυτή η φράση του Τούρκου προέδρου θα επιτρέψει στην κυβέρνηση Μητσοτάκη να υποστηρίζει ελαφρά τη καρδία και παραπλανητικώς ότι τα τουρκικά F-16 σταματούν τις υπερπτήσεις στα ελληνικά νησιά και δεν παραβιάζουν την ελληνική κυριαρχία. Η πραγματική εικόνα, όμως, είναι διαφορετική, καθώς η Τουρκία δεν έχει σταματήσει ούτε μία ημέρα να παραβιάζει την ελληνική κυριαρχία, από το βόρειο στο νότιο Αιγαίο και αντιστρόφως, με τις ελληνικές διεθνείς αγγελίες να κατηγορούν την Τουρκία ότι παραβιάζει συνεχώς μέρος της ελληνικής κυριαρχίας, κυρίως πάνω από τις βραχονησίδες, και την κυβέρνηση να δείχνει ότι δεν ακούει, δεν βλέπει και δεν καταλαβαίνει.
Δηλαδή, αποδεικνύεται ότι την κυβέρνηση ενδιαφέρουν μόνον οι παραβιάσεις των τουρκικών F-16 και όχι των τουρκικών UAVs, τα οποία είναι εξόχως επικίνδυνα και των οποίων το κόστος είναι αμελητέο για τον Ερντογάν. Ο πονηρός Ερντογάν στις δηλώσεις του κατά την επιστροφή του παρατήρησε ότι η Τουρκία ξοδεύει λιγότερα, αλλά ανταποκρίνεται καλύτερα στις αμυντικές ανάγκες της χώρας του: «Η αμυντική βιομηχανία της Ελλάδας δεν έχει παραγωγή σαν τη δική μας. Είμαστε πλέον σε θέση να παράγουμε σε επίπεδο που ανταποκρίνεται σε μεγάλο βαθμό στις ανάγκες μας σε αυτόν τον τομέα. Για τον λόγο αυτόν οι δαπάνες της Τουρκίας για αγορές όπλων είναι ασύγκριτα χαμηλότερες από εκείνες της Ελλάδας». Και τούτο διότι τα UAVs μπορούν να μεταφέρουν οπλισμό αντίστοιχο των F-16 και να χρησιμοποιηθούν λόγω μεγάλης μαζικής παραγωγής σε περίπτωση επιχειρήσεων, αν τις αποφασίσει ο Ερντογάν.
Η Διακήρυξη των Αθηνών θα έχει ισχύ για όσο καιρό θα βολεύει τον «σουλτάνο»
Ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης βρήκε ελεύθερο το πεδίο να πανηγυρίσει μόνος του για τη δέσμευση Ελλάδας και Τουρκίας… στο μη δεσμευτικό κείμενο της Διακήρυξης Φιλίας και Συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Αυτό το κείμενο βασίζεται στις αρχές και τις διατυπώσεις του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ αλλά και του ΝΑΤΟ, ενώ τονίζει ρητώς ότι «προκειμένου να ενισχυθούν οι σχέσεις καλής γειτονίας, αμφότερα τα μέρη, χωρίς να θίγονται οι εκατέρωθεν νομικές θέσεις τους, θα καλλιεργούν πνεύμα αλληλεγγύης απέναντι στις τρέχουσες και μελλοντικές προκλήσεις…».
Αποδεικνύεται ότι το ίδιο κείμενο έχει προσυπογράψει η Ελλάδα και η Τουρκία κατά την ένταξή τους στον ΟΗΕ με αποδοχή του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ και, συγκεκριμένα, του άρθρου 2,4, το οποίο είναι νομικό κείμενο και ακριβώς το ίδιο με τη διακήρυξη. Η Διακήρυξη των Αθηνών αποτελεί ένα μη δεσμευτικό πολιτικό κείμενο, που θα έχει ισχύ όσο βολεύει τα μέρη, εν προκειμένω την Τουρκία και τις μόνιμες βλέψεις της σε βάρος της Ελλάδας – και τούτο διότι δεν περιλαμβάνει συμφωνία μη επίθεσης. Βεβαίως, σε περίπτωση που ο Ερντογάν στη διακήρυξη υπέγραφε και μη επίθεση, τώρα θα ήταν σπίτι του…
