Τρεις προϋποθέσεις θέτει το υπουργείο Περιβάλλοντος για δόμηση σε οικόπεδα χωρίς «πρόσωπο» άνω των τεσσάρων στρεμμάτων
Σε τρεις άξονες βασίζεται η μεταβατική ρύθμιση του υπουργείου Περιβάλλοντος για την εκτός σχεδίου δόμηση, σε μία προσπάθεια να ξεμπλοκάρει η οικοδομική δραστηριότητα. Η λύση αφορά οικόπεδα άνω των τεσσάρων στρεμμάτων χωρίς «πρόσωπο» σε πολεοδομικά αναγνωρισμένη κοινόχρηστη οδό και θα τεθεί σε ισχύ για διάστημα δύο έως τριών ετών, έως ότου ολοκληρωθεί ο πολεοδομικός σχεδιασμός της χώρας.
- Από τον Βασίλη Παπακωνσταντόπουλο
Το σχέδιο νόμου που παρουσίασαν χθες στο υπουργικό συμβούλιο ο Θεόδωρος Σκυλακάκης και ο αρμόδιος υφυπουργός Νίκος Ταγαράς θέτει τρεις βασικές προϋποθέσεις: α) η ύπαρξη της οδού για την εξυπηρέτηση των ακινήτων θα πρέπει να διακρίνεται σε αεροφωτογραφίες προ της 27ης Ιουλίου 1977, β) οι δρόμοι στους οποίους τα συγκεκριμένα οικόπεδα έχουν «πρόσωπο» θα πρέπει να είναι συγκεκριμένου πλάτους (άνω των 3,5 μέτρων), να συνδέονται με διεθνή, επαρχιακή, δημοτική ή κοινοτική οδό ή εγκαταλειμμένα τμήματα αυτών και να έχει διανοιχθεί με απόφαση κρατικού οργάνου ή να είναι καταχωρισμένη στα κτηματολογικά βιβλία με την ένδειξη «Ειδική Εκταση» ή να έχουν πραγματοποιηθεί εργασίες οδοστρωσίας από αρμόδια Αρχή ή οργανισμό, ή να διέρχεται απ’ αυτήν δίκτυο κοινής ωφελείας, γ) οι ιδιοκτήτες θα πρέπει να πληρώνουν ειδικό τίμημα (περιβαλλοντικό ισοδύναμο) για την έκδοση οικοδομικής άδειας, το ύψος του οποίου θα καθοριστεί αργότερα με υπουργική απόφαση και θα κατατίθεται σε ειδικό λογαριασμό του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, του οποίου τα κονδύλια θα διατίθενται αποκλειστικά για έργα υποδομής και προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, στους δήμους όπου θα βρίσκονται τα συγκεκριμένα ακίνητα.
Nα απαντήσει στο ΣτΕ
Μέσω της μεταβατικής λύσης το υπουργείο φιλοδοξεί να κάμψει τις αντιρρήσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο με τρεις διαδοχικές αποφάσεις έχει βάλει «πάγο» σε κάθε οικοδομική δραστηριότητα σε εκτός σχεδίου περιοχές. Το ΥΠΕΝ προτείνει, λοιπόν, να γίνεται κατ’ εξαίρεση αναγνώριση κοινόχρηστης οδού με βάση τις αεροφωτογραφίες της 27ης Ιουλίου του 1977. Για το έτος αυτό υπάρχουν αεροφωτογραφίες ώστε να κρίνουν οι υπηρεσίες τι ήταν τότε κοινόχρηστος δρόμος και με βάση κάποια κριτήρια να χαρακτηριστούν οι εν λόγω δρόμοι μεταβατικά ως κοινόχρηστοι, μέχρι να ολοκληρωθεί ο πολεοδομικός σχεδιασμός.
Ο χαρακτηρισμός μιας οδού ως κοινόχρηστης είναι καταρχάς απαραίτητη πολεοδομική προϋπόθεση για τη δομησιμότητα των γηπέδων στην εκτός σχεδίου περιοχή, ενώ αποτελούν διαχρονικό πρόβλημα η διαφορετική αντιμετώπιση και η ερμηνεία του. Μέχρι σήμερα δεν έχουν αναγνωριστεί ως κοινόχρηστοι πολλοί δρόμοι που έχουν κατασκευαστεί από τους δήμους, είναι ασφαλτοστρωμένοι και έχουν και δίκτυα κοινής ωφέλειας. Οι δρόμοι αυτοί, σύμφωνα με το ΣτΕ, θεωρούνται ιδιωτικοί και απαγορεύεται η οικοδόμηση των οικοπέδων που έχουν «πρόσωπο» σε αυτές και έχουν εμβαδόν μικρότερο των τεσσάρων στρεμμάτων.
Το προτεινόμενο νομοσχέδιο περιλαμβάνει επίσης και τις διατάξεις για την αντιμετώπιση της αυθαίρετης δόμησης. Με τη χρήση της τεχνολογίας θα εντοπίζεται σε πραγματικό χρόνο οτιδήποτε αυθαίρετο χτίζεται στην ελληνική επικράτεια. Φιλοδοξία του ΥΠΕΝ είναι να θεσπίσει ένα συνεκτικό πλαίσιο για τον κατασταλτικό έλεγχο της αυθαίρετης δόμησης, που προβλέπει την άμεση γνώση των αρμόδιων υπηρεσιών περί της δημιουργίας νέων αυθαιρέτων, την ενεργοποίηση συντονισμένων ελέγχων και την άμεση κατεδάφιση κάθε νέας αυθαίρετης κατασκευής. Στο πλαίσιο αυτό, η ευθύνη για τις κατεδαφίσεις θα μεταφερθεί από τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις της χώρας στο κεντρικό κράτος (στα συναρμόδια υπουργεία Περιβάλλοντος και Υποδομών), ενώ στο ΥΠΕΝ θα δημιουργηθεί και ένα υπερσύγχρονο παρατηρητήριο αυθαίρετης δόμησης.
