Εκθεση-καταπέλτη για τα δημόσια ΑΕΙ και ΤΕΙ δημοσιεύει η Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση (ΑΔΙΠ). Ο υπερβολικά μεγάλος αριθμός τμημάτων με ασαφή γνωστικά αντικείμενα, το χαμηλό επίπεδο των φοιτητών και το υπάρχον σύστημα εισαγωγής, το οποίο οδηγεί στην παπαγαλία, είναι μερικές μόνο από τις παθογένειες που αντιμετωπίζουν τα πανεπιστημιακά και τεχνολογικά ιδρύματα. Το πόρισμα της ΑΔΙΠ εστιάζει και στα δεινά που προκαλεί η υπέρμετρη παρουσία των κομματικών παρατάξεων εντός των ΑΕΙ και ΤΕΙ, με τις καταλήψεις και την κατάλυση του ασύλου, με αποτέλεσμα να μειώνεται ο συνολικός χρόνος της εκπαίδευσης.
Στην έκθεσή της η Αρχή δίνει έμφαση στο γεγονός ότι ο χωροταξικός χάρτης της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης αποτελείται από έναν εξωφρενικό αριθμό ιδρυμάτων, τα οποία δημιουργήθηκαν όχι με γνώμονα τις ανάγκες της κοινωνίας, αλλά για να εξυπηρετήσουν μικροκομματικά συμφέροντα. Για τον λόγο αυτό, άλλωστε, τα προγράμματα σπουδών σχεδόν των μισών τμημάτων είναι συγκεχυμένα και προκαλούν σύγχυση στους φοιτητές που εισάγονται σε αυτά. Παράλληλα, η ΑΔΙΠ διαπιστώνει ότι η συντριπτική πλειονότητα των τμημάτων έχει έναν εξοντωτικό αριθμό απαιτούμενων μαθημάτων για τη λήψη του πτυχίου.
Η συνέπεια των κακών προγραμμάτων σπουδών που έχουν δεκάδες τμήματα, τόσο σε ΑΕΙ όσο και σε ΤΕΙ, είναι η αδυναμία να παράσχουν στους αποφοίτους τους συγκεκριμένα επαγγελματικά δικαιώματα. Για παράδειγμα, όσο κι αν ακούγεται απίστευτο, είναι αληθινό ότι οι πτυχιούχοι του Τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών δεν μπορούν να πάρουν άδεια άσκησης επαγγέλματος ψυχολόγου. Αντιστοίχως, όσοι έχουν σπουδάσει στο Τμήμα Προσχολικής Αγωγής του ΤΕΙ Αθήνας δεν παίρνουν πτυχίο νηπιαγωγού (όπως θα περίμενε κανείς), αλλά πτυχίο βρεφονηπιοκόμου. Οξύμωρο είναι επίσης και το ότι όλοι οι απόφοιτοι Τμημάτων Πληροφορικής και συναφών αντικειμένων εγγράφονται στο Οικονομικό Επιμελητήριο, παρότι ουδεμία σχέση έχουν με οικονομικές σπουδές.
Στα κακώς κείμενα της Ανώτατης Εκπαίδευσης η Αρχή συμπεριλαμβάνει και το υπάρχον σύστημα πρόσβασης· ένα σύστημα μέσω του οποίου οι υποψήφιοι εισάγονται σε τμήματα τα οποία τους είναι αδιάφορα, ενώ ταυτόχρονα ευνοεί τη στείρα αποστήθιση της εξεταστέας ύλης. Εντύπωση προκαλεί και το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει η Αρχή για ιδιαίτερα χαμηλό επίπεδο των φοιτητών, που οφείλεται στην αδυναμία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης να μορφώσει ουσιαστικά τους υποψηφίους.
Προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, η ΑΔΙΠ προτείνει στην έκθεσή της ριζικές αλλαγές, με βασικότερες τον περιορισμό του αριθμού των εισακτέων στα «κορεσμένα» τμήματα και τη συγχώνευση «διάσπαρτων» τμημάτων που έχουν συναφές αντικείμενο και αδυνατούν να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των υποψηφίων. Επισημαίνει ακόμα την ανάγκη να υπάρξει πρόνοια για τους φοιτητές με χαμηλά εισοδήματα, όταν εισάγονται σε ιδρύματα εκτός του τόπου κατοικίας τους, με την παροχή δωρεάν στέγασης και σίτισης.
Εύη Πανταζοπούλου
Μ.Η.Τ. 232120