* Αυτός ο Χατζηδάκης είναι ό,τι ακριβώς ονειρεύεται να γίνει κάθε δεξιός: Ενας άεργος κρατικοδίαιτος κηφήνας που βρίζει το Δημόσιο από το οποίο σιτίζεται, που ξεπουλάει οργανισμούς που πληρώσαμε όλοι μας, χτίζοντας προσωπική περιουσία.
Ενας μεταστατικός καρκίνος που δεν γιατρεύεται.
- Γράφει ο Θεσσαλονικεύς
* 150.000 τον χρόνο μάς κοστίζει κάθε κατάστημα ΕΛ.ΤΑ., είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Εδώ μας κοστίζει 150.000 τον χρόνο ο καθένας σας, που στην τελική εσείς δεν χρησιμεύετε και σε τίποτε…
* Ολοι οι καθυστερημένοι χειροκροτούν το κλείσιμο των ΕΛ.ΤΑ. Βέβαια, και να τα κάνει πάνω του ο Μητσοτάκης θα το βρουν χαριτωμένο.
* Καθετί που φοράει η υπέρκομψη Μαρέβα είναι έργο τέχνης. Σαν να δίνεις μπογιές σε δίχρονο.
* Η Κρήτη είναι ένας μεγεθυντικός φακός ολόκληρης της Ελλάδας. Ακραία διαπλοκή κοινωνίας – κράτους, με αποτέλεσμα τη γελοιοποίηση των νόμων.
* -Φίλε μου, ζήτησε να βάλουμε λίγο αλατοπίπερο στη σχέση μας.
-Και τι της είπες;
-Δεν μπορώ, έχω υπέρταση.
* Γιατί κορνάρετε σαν υστερικοί όταν παντρεύεστε; Είναι κάποιου είδους κάλεσμα στον Σατανά;
* Εταιρία, διαβάζω, θέλει να ψεκάσει την ατμόσφαιρα για να ψύξει τη Γη…
Κι εμείς φοβόμασταν για τα εμβόλια…
* Με ρώτησαν αν πήγαινα σε κλαμπ στα νιάτα μου.
Οχι, τότε ρίχναμε τα θεμέλια στον Παρθενώνα.
* Ας ρίξω δύο τρία πανσετάκια στη φωτιά να ζεσταθεί το στομαχάκι μου!
* Λόγια της γυναίκας μου: Αμα του πει ένας φίλος του «έλα να με βοηθήσεις να χτίσουμε έναν ουρανοξύστη μέχρι αύριο», θα τρέξει, άμα του πω εγώ «έλα να στρώσουμε τα χαλιά», ανεβάζει πυρετό και πέφτει κατάκοιτος στο κρεβάτι.
* Είχε μια ωραία μουριά έξω από το σπίτι του ο γείτονας που όλοι θαυμάζαμε και την έκοψε.
Του φάνηκε ότι πάει να σηκώσει τις πλάκες του πεζοδρομίου.
Για λίγες πέτρες έκοψε ένα δέντρο…
* Μου το παίζει μάγκας οδηγός το 18χρονο, που, όταν εγώ πήρα δίπλωμα, το σπερματοζωάριό του ήταν ακόμα υπό επεξεργασία.
* Νοέμβριος μήνας, στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου, με ανοιχτά τα δύο μπροστινά παράθυρα και ο αέρας είναι σκέτη παρηγοριά.
Επαναλαμβάνω, σε περίπτωση που δεν το αντιληφθήκατε, ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ ΜΗΝΑΣ!
* Δεύτερη φορά που μου φτιάχνει λάθος τον καφέ, αν δεν μ’ αγαπάει πια, ας μου το πει, ξέρω γω.
* Η μέρα είναι για αποτοξίνωση από τις σκέψεις και αγκαλιά με τον καναπέ.
* Και τι έμεινε; Δύο μήνες ακόμα και μια πανούκλα για να μας αποχαιρετίσει πανηγυρικά το 2025.
* -Ξέρεις ποιος είμαι εγώ, ρε;
-Ξέρω.
-Α, εντάξει.
*Η άλλη δίπλα μου στον δρόμο μιλούσε στο ακουστικό της. Εγώ ακουστικό δεν είδα, οπότε της απαντούσα σε ό,τι ρωτούσε: «Τι κάνεις;». «Καλά». «Πώς πάει η δουλειά;». «Κούραση, μωρέ». «Πότε θα κάνεις τελικά εγχείρηση προστάτη;». Ουπς! Δεν μιλάει σε μένα το κορίτσι, αφού…
Πάντα επιτυχίες!
* Παλιότερα, στις δύσκολες καταστάσεις και στα κραυγαλέα σφάλματα αναζητούσα βαθύτερα αίτια, αγνοώντας τον πλέον προφανή ύποπτο: την ηλιθιότητα.
* Μαρμελάδα κάστανο για πρωινό, γιατί τελικά ό,τι δεν σε σκοτώνει απλά σε κάνει πιο χοντρό.
* Μια κουβέντα ανθρώπινη ζητάμε και λίγο χαμόγελο. Τελικά κατάλαβα ότι πολλά ζητάμε.
* -Αλλη φορά δεν ξενυχτάω, δεν μπορώ να συνέλθω την άλλη μέρα.
-Πού πήγες;
-Θέατρο.
* -Μου είπε η γυναίκα μου ότι το καλύτερο σεξ γίνεται σε ταξίδι, μακριά από την καθημερινότητα, από το σπίτι και τις υποχρεώσεις.
-Δίκιο έχει! Αλήθεια, πού είναι τώρα;
–Ταξίδι…
Από στη στήλη «Ανάκατα» της «Δημοκρατίας»