Δεν φοβάται να κολυμπήσει στα βαθιά και το απέδειξε. Η Ντόρα Κουτροκόη, το δεξί χέρι του Γιώργου Παπαδάκη στο «Πρωινό ΑΝΤ1», είναι πρώην πρωταθλήτρια κολύμβησης στα Βαλκάνια, κάτι που λίγοι γνωρίζουν. Και, απ’ ό,τι φαίνεται, ξέρει να κολυμπάει και στη… στεριά εξίσου καλά.
«Ο Γιώργος Παπαδάκης είναι δάσκαλος, αλλά είναι πολύ δύσκολο το μάθημά του, γιατί, ως οφείλει, είναι πολύ απαιτητικός και θέλει το καλύτερο» δηλώνει η δημοσιογράφος, αλλά δεν στέκεται εκεί. Μας αποκαλύπτει πώς γνώρισε και συνεργάστηκε με τον Γιώργο Παπαδάκη το 2002 για πρώτη φορά. «Είχα έρθει από τη Θεσσαλονίκη και τον περίμενα επί δύο εβδομάδες στημένη έξω από τον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΝΤ1 μέχρι να τον πετύχω. Του είπα να μου δώσει μια ευκαιρία να δουλέψω και με πήρε στην εκπομπή του. Αυτό δεν το θυμόταν ούτε ο ίδιος. Τελικά μου έδωσε τότε την ευκαιρία, όπως έκανε και τώρα». Η Ντόρα Κουτροκόη, η οποία ξεκίνησε την τηλεοπτική καριέρα της από το δελτίο ειδήσεων της ΝΕΤ, μεταπήδησε στο «10 με 1» με τους Γιώργο Καραμέρο και Σπύρο Χαριτάτο και εν συνεχεία στο «Εlatte».
Οπως λεει, δεν βιάζεται να κάνει μεγάλα άλματα στην τηλεόραση και τη δημοσιογραφία. «Ο μόνος τρόπος για να ανέβεις στη δουλειά σου είναι με αργά και σταθερά βήματα, αλλιώς είσαι διάττοντας αστέρας. Δεν με κυνηγάει κανείς». Και καθώς βρίσκεται στην πιο επιτυχημένη ενημερωτική πρωινή εκπομπή, λέει αναφορικά με τις τηλεθεάσεις: «Ολοι τις παρακολουθούν στην τηλεόραση. Εμείς τις κοιτάμε από περιέργεια, όχι με αγωνία». Δηλώνει, δε, ταγμένη στην ενημέρωση, αφού πιστεύει ότι η ψυχαγωγία δεν της ταιριάζει. Η επικαιρότητα την επηρεάζει και ως επαγγελματία, καθώς… στον ιδιωτικό τομέα εργάζεται και εκείνη, αλλά και ως άνθρωπο. «Στις πρωινές ενημερωτικές εκπομπές υπάρχει η αμφίδρομη επικοινωνία με τον τηλεθεατή. Οκτώ στα δέκα τηλεφωνήματα που λαμβάνουμε είναι από ανθρώπους που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στην κρίση. Αλλοι πουλάνε τα πάντα, άλλοι δεν έχουν φαγητό. Παλαιότερα, αν έλεγε κάποιος κάτι τέτοιο, θα τον χαρακτήριζαν γραφικό. Σήμερα αυτή είναι η πραγματικότητα και η πλειονότητα εξ αυτών δεν είναι άνθρωποι του περιθωρίου».
Κωνσταντίνα Γαρνέλη