Με τι μοιάζεις αν είσαι φίλος Σημίτη, φορολογείς τους φτωχούς, αποσύρεις τροπολογία για τον φόρο πολυτελείας στα κότερα και κόβεις με αλυσοπρίονο τις κρατικές δαπάνες για τους έχοντες ανάγκη; Αν τα έχεις όλα αυτά, θα μοιάζεις με τον Στουρνάρα.
Επίσης, αν δίνεις και συνεντεύξεις στο CNN κρύβοντας στο πίσω μέρος του μυαλού σου εικόνες μεγαλείου και πολιτικές φιλοδοξίες, τότε είσαι ο Στουρνάρας. Διαβάστε τι είπε ο στόμας του στο αμερικάνικο κανάλι: «Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για τις εταιρίες που πουλάμε τώρα, όπως για τη ΔΕΠΑ και τον ΟΠΑΠ. Οχι τόσο από εταιρίες της Δύσης, ακόμα. Εντονο ενδιαφέρον υπάρχει από τη Ρωσία, την Κίνα…» Σ’ αυτό το σημείο παρεμβαίνει η δημοσιογράφος και ρωτάει αν θα υπάρξει πρόβλημα με τις τουρκικές εταιρίες που θέλουν να εξαγοράσουν ελληνική δημόσια περιουσία. Ο κ. Στουρνάρας, ο οποίος τυγχάνει και φανατικός θαυμαστής του κ. Στουρνάρα, απαντάει με τόσο μεγάλη αυτοπεποίθηση, που αν τη μάζευες σε μια δεξαμενή θα μπορούσες να πνίξεις ελέφαντα: «Οχι, καθόλου. Κανένα πρόβλημα με την Τουρκία. Δεν πιστεύω στην a la carte παγκοσμιοποίηση. Οταν θέλεις παγκοσμιοποίηση, πρέπει να έχεις παγκοσμιοποίηση χωρίς όρια».
Στράτος Διονυσίου
«Του κόσμου το περίγελο κατάντησε να γίνει. / Και όλα αυτά για χάρη της, και όλα αυτά για κείνη» τραγουδούσε ο ασύγκριτος Στράτος Διονυσίου ερμηνεύοντας το άσμα του Ακη Πάνου «Του κόσμου το περίγελο». Τοιουτοτρόπως, τα συνδυασμένα καλλιτεχνικά πυρά δύο τιτάνων του λαϊκού τραγουδιού (Διονυσίου – Πάνου) προσέφεραν στον φιλόμουσο Ελληνα μια πρόγευση από την παγκοσμιοποίηση του διασυρμού ενός άνδρα, όταν κάνει τα πάντα για «κάποιαν». Αυτή η «κάποια» εν προκειμένω είναι η εξουσία.
Ο Στουρνάρας, που θέλει να στείλει μήνυμα στην ανθρωπότητα ότι του ταιριάζει γάντι ο ρόλος του εκποιητή – παγκοσμιοποιητή, δηλαδή του πειθήνιου κατοικιδίου του Χένρι Κίσινγκερ, βρήκε το CNN ως κατάλληλο βήμα και μπουμπούνισε τις απεχθείς ιδέες του.
Μπορεί εκείνον να μην τον ενοχλεί να γίνουμε αφελληνισμένος πολτός και να γουστάρει ξεπουλήματα στην Τουρκία και φουλ κομπλέ παγκοσμιοποίηση, αλλά δεν μας ρώτησε. Αν μας ρωτούσε, θα προτείναμε να πουλήσουμε πρώτον εκείνον στους απογόνους του Σουλεϊμάν του Αιμοσταγούς. Πέντε – έξι γρόσια θα μας τα έδιναν για να αποκτήσουν τέτοιο τεφαρίκι κι εμείς θα το ξεφορτωνόμασταν.
Παναγιώτης Λιάκος
Μ.Η.Τ. 232120