«Beati possidentes» μας ενημερώνει το λατινικό απόφθεγμα. Στα ελληνικά σημαίνει «μακάριοι οι κατέχοντες». Στην περίπτωσή μας, ο όρος «κατέχοντες» ταιριάζει σ’ ένα απειροελάχιστο τμήμα του πληθυσμού. Το μόνο που κατέχει η συντριπτική πλειονότητα είναι ένα τεράστιο και διαρκώς επιδεινούμενο πρόβλημα επιβίωσης. Αυτό μας άφησαν η διετής λαίλαπα της κυβέρνησης Παπανδρέου και το ολιγόμηνο πέρασμα της συγκυβέρνησης του δοτού πρωθυπουργού Παπαδήμου. Οσα δρομολογήθηκαν το βράδυ της Τρίτης αποτελούν ακόμη ένα βήμα προς το χάος στο οποίο βαίνει η κατάσταση στην πατρίδα μας. Η αναδρομική μείωση 22% στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα είναι ένα ολέθριο μέτρο, τα αποτελέσματα του οποίου δεν έχουν ακόμα εκδηλωθεί στην ήδη απορυθμισμένη ελληνική οικονομία.
Η ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και η δυνατότητα που παρέχεται στην εργοδοσία να ψαλιδίσει ποσοστό μεγαλύτερο από 50% από τον μισθό των εργαζομένων ακυρώνουν κάθε προσπάθεια για τόνωση της ημιθανούς αγοράς.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έρχονται οι μειώσεις στις συντάξεις και καταργείται ο θεσμός της διαιτησίας, αφού η προσφυγή εκεί θα γίνεται μόνο έπειτα από συμφωνία των δύο μερών!
Ο συνειρμός και οι συγκρίσεις έρχονται αναπόφευκτα: ούτε στη μαύρη περίοδο της Κατοχής 1941-1944 δεν είχαν θεσμοθετηθεί τόσο μαζικά αντιλαϊκά μέτρα. Υπήρχαν μεν πείνα και θάνατοι από ασιτία, αλλά τουλάχιστον δεν είχαν τη σφραγίδα της έγκρισης του υπουργικού συμβουλίου…
Αφού οι διαθέσιμοι πόροι και τα πενιχρά αποθεματικά των Ελλήνων έχουν εξαϋλωθεί, το μέλλον διαγράφεται ακόμη πιο μελανό. Η μεσαία τάξη θα οδεύσει ολοταχώς προς τα κάτω και οι τάξεις των εξαθλιωμένων θα πυκνώσουν δραματικά. Ολα αυτά θα διαιωνίζονται ως τη φοβερή έκρηξη, την οποία φαίνεται ότι κάποιοι επιδιώκουν πάση θυσία.