ΜΕ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Τα πεπραγμένα της κυβέρνησης της Αριστεράς θα την «κυνηγούν»

Oι εκλογές δεν αφορούν μόνον το μέλλον, αλλά έχουν και έναν χαρακτήρα απολογισμού. Η κυβέρνηση της Αριστεράς έχει πλέον παρελθόν και καλό είναι να αρχίσει να συμβιβάζεται με την ιδέα ότι τα πεπραγμένα της θα είναι στο τραπέζι της προεκλογικής εκστρατείας προς έγκριση ή απόρριψη, θέλει δεν θέλει. Τα ερωτήματα που θα την κυνηγούν την ώρα που θα ζητά την ψήφο των Ελλήνων, προκειμένου να διαχειριστεί ξανά τις τύχες τους, δεν είναι λίγα. Απαριθμώ ορισμένα: Είχαν η κυβέρνηση και το Μαξίμου ικανότητα πρόβλεψης των εξελίξεων; Είχαν στρατηγική διαπραγμάτευσης; Ποια η μέθοδος διακυβέρνησης; Ποια η ομάδα διακυβέρνησης; Το κριτήριο Τσίπρα στην επιλογή συνεργατών και υπουργών ήταν σωστό;

Ως προς την ομάδα διακυβέρνησης πριν από τη διάσπαση, τι να πει κανείς! Διακρίθηκαν οι ξεμωραμένοι μπολσεβίκοι, που ονειρεύονταν για την Ελλάδα με την ανοχή Τσίπρα αυτά που θέλουν να ξεχάσουν για πάντα οι λαοί της ανατολικής Ευρώπης: φτώχεια, δικτατορίες, ισότητα στην ανέχεια. Ως προς τα κριτήρια επιλογής υπουργών, τι να λέμε! Αρίστευσε ο πρωθυπουργός! Διόρισε υπουργό Οικονομικών έναν χάκερ, που τοποθετούσε κοριούς στις συνεδριάσεις του Eurogroup και πετάχτηκε έξω από συνεδρίαση κατ’ απαίτηση συναδέλφων του. Διόρισε υπουργό Βιoμηχανίας έναν «αιώνιο», ο οποίος, εκτός από την αλλεργία του στην αγορά, εξελίχθηκε σε «μπουκαδόρο» Νομισματοκοπείου. Διόρισε υπουργό Παιδείας έναν κομπλεξικό με την αριστεία.

Διόρισε υπουργό Δικαιοσύνης κάποιον που εξελίχθηκε σε υπουργό απελευθέρωσης κακοποιών. Υπουργό Δημόσιας Διοίκησης, κάποιον που κατηγορήθηκε ότι έπαιρνε προμήθειες για νομοθετικές ρυθμίσεις επαναπροσλήψεων. Αναπληρωτή υπουργό Παιδείας, κάποιον που αφαίρεσε τη διδασκαλία του «Επιτάφιου» από τα σχολεία και υποσχέθηκε κατάργηση των Θρησκευτικών στην Ενωση Αθέων. Υπουργό μετανάστευσης, κάποια που έδειξε να αγνοεί τα συγκλονιστικά διακυβεύματα εθνικής ασφαλείας που κρύβει το προσφυγικό. Υπουργό Εργασίας, κάποιον, ικανό μεν, που ομολόγησε όμως πως ήξεραν ότι λένε ψέματα στους συνταξιούχους, όταν υπόσχονταν 13η σύνταξη. Πλην Κοτζιά, Βούτση, Νικολούδη, Παππά, Πανούση, Δραγασάκη, Τσακαλώτου, Σταθάκη, Δρίτσα, Σπίρτζη, Μάρδα, Γεροβασίλη, Αμανατίδη, οι οποίοι είναι σοβαροί -χωρίς μετρήσιμα αποτελέσματα όμως-, οι υπόλοιποι 30 «δεν βγήκαν».

Ως προς τη μέθοδο διακυβέρνησης; Πλήρης έλλειψη προετοιμασίας και συστηματικότητας. Εμφανίστηκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός στη Μέρκελ, στο Βερολίνο, με 10 σελίδες προτάσεις και η καγκελάριος με έναν τόμο! Οσον αφορά την ικανότητα διάγνωσης του μέλλοντος, απλώς υπενθυμίζω προβλέψεις: Θα εξεγερθεί ο Νότος, θα διασπαστούν οι πιστωτές, θα φοβηθούν τις αγορές, θα φοβηθούν τις απειλές για τζιχαντιστές και λοιπά γραφικά…

ΥΓ.: Αρνητικό στον συμπαθητικό απολογισμό του φίλου Νίκου Ξυδάκη, η αμφισβήτηση της μακεδονικής ταυτότητας της Αμφίπολης.

Μανώλης Κοττάκης