Ο ΜΗΔΕΝΙΣΜΟΣ

Οι εκλογές αυτές είναι ευκαιρία των μικρών και των μετρίων

Παρακολουθώντας την προεκλογική περίοδο και ακούγοντας τις εξαγγελίες-δεσμεύσεις των κομμάτων σε πιάνει κατάθλιψη από τις επιλογές που δίνει στον πολίτη το σημερινό πολιτικό σύστημα. Ξύλινη γλώσσα, ψεύτικα διλήμματα, ίδια αποκρουστικά πρόσωπα, διαφημιστικά μηνύματα που απευθύνονται σε ψηφοφόρους-πρόβατα. Η Ελλάδα σε μια από τις κρισιμότερες στιγμές της ιστορίας της έχει την ατυχία να στερείται ηγετών σε όλα τα επίπεδα πολιτικής και κοινωνικής ζωής. Ολα και όλοι κινούνται στη μετριότητα. Κανένα όραμα, καμιά κατάθεση σοβαρής πρότασης, κανένα σημάδι ανάκαμψης, καμία προοπτική ελπίδας. Θαρρείς ότι και αυτές οι εκλογές είναι ένα ξεκαθάρισμα κομματικών λογαριασμών και όχι μια δημοκρατική διαδικασία για την ανάδειξη μιας σοβαρής κυβέρνησης, η οποία θα διαχειριστεί τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα.

Θα περίμενε κανείς ότι έπειτα από όσα συνέβησαν, από όσα πέρασε η χώρα και αυτό το καλοκαίρι, πρώτοι από όλους οι πολιτικοί θα αντιλαμβάνονταν την κρισιμότητα της κατάστασης και θα έπαιρναν τις απαραίτητες πρωτοβουλίες για να αναστρέψουν την κατάσταση. Οχι μόνο δεν συνέβη αυτό, αλλά αντιθέτως εξακολουθούν να διακωμωδούν με τις πράξεις και τα λόγια τους την πολιτική ζωή. Αυτό στο θέατρο λέγεται επιθεώρηση, στην πολιτική είναι ασπασμός στον μηδενισμό.

Αυτές οι εκλογές είναι η ευκαιρία των μικρών και των μετρίων. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις η νέα Βουλή μπορεί να έχει εκπροσώπους από εννέα ή και παραπάνω πολιτικά κόμματα. Πώς, όλοι αυτοί θα μπορέσουν να ξεπεράσουν τις κομματικές (γιατί ιδεολογικές δεν έχουν) ή άλλες διαφορές τους και να συγκροτήσουν την ιδανική ομάδα διακυβέρνησης της χώρας, αδυνατώ να το κατανοήσω. Πολύ φοβάμαι ότι μπαίνουμε σε ακόμη μια περιπέτεια, σε μια διαδικασία που οδηγεί ξανά σε αδιέξοδο. Η έμπνευση, η πίστη σε κάτι σταθερό και δυνατό που έχει ανάγκη ο ελληνικός λαός, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει. Γι’ αυτό και επικρατούν απογοήτευση, εκνευρισμός, αποστροφή.

Η απόφαση του Κώστα Καραμανλή να μείνει και σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση στον πάγκο κάνει το παιχνίδι ακόμη πιο ανιαρό. Ο φυσικός ηγέτης της Κεντροδεξιάς απέχει σοφά και διακριτικά από όσα ευτράπελα συμβαίνουν, βγάζοντας στη σέντρα τέως και νυν σωτήρες της χώρας. Οσοι κυβέρνησαν την Ελλάδα από το 2009 και μετά, ευρισκόμενοι σε διατεταγμένη υπηρεσία εγχώριων και διεθνών συμφερόντων, απέτυχαν παταγωδώς. Εφεραν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού και εκτέθηκαν ανεπανόρθωτα στα μάτια του Ελληνα πολίτη· του πολίτη που επιθυμεί κάθαρση σε όλα τα επίπεδα· που επιθυμεί την εξυγίανση όλων των δημοκρατικών δυνάμεων και την απομάκρυνση κάθε νεοφιλελεύθερου στοιχείου το οποίο έδρασε ασύστολα όλα αυτά τα χρόνια.
ΥΓ.: Η ομιλία του Προέδρου της Δημοκρατίας στη ΔΕΘ ήταν μια όαση στην έρημο του τίποτα, που εκφωνούν καθημερινά πολιτικοί και πολιτικάντηδες κάθε χρώματος. Αυτές οι απόψεις, αυτές οι θέσεις, χαρακτηριστικές της καραμανλικής εποχής, εισπράττονται από τον απλό κόσμο ως ενέσεις ελπίδας και αισιοδοξίας.

Θύμιος Λυμπερόπουλος