Το νέο κοσκινάκι του ΣΥΡΙΖΑ και γιατί το παραμύθι δεν έχει δράκο
Οπως τα είχαμε προβλέψει: Καινούργιο κοσκινάκι ανακάλυψε ο ΣΥΡΙΖΑ στον δρόμο προς την κάλπη προκειμένου να συγκινήσει τους εξοργισμένους ψηφοφόρους του. «Προσπαθούν να μας φορέσουν καπέλο τον μεγάλο συνασπισμό, αλλά εμείς δεν θα συγγενέψουμε με τα σόγια της ολιγαρχίας» η πρώτη βερσιόν, την ακούσαμε στην Κοζάνη. «Βρυξέλλες και διαπλοκή προσπαθούν να παγιδέψουν τον Τσίπρα και να τον μετατρέψουν σε μέρος του παλαιού συστήματος» η δεύτερη βερσιόν, τη διαβάζουμε. «Αλλά εμείς στις 20 Σεπτέμβρη ξεμπερδεύουμε με το παλαιό» η αριστερή απάντηση.
Πρόκειται για τη γνωστή εκστρατεία συναισθημάτων, η οποία έχει ως στόχο να εμφανίσει τον Αλέξη ως «θύμα» διεθνούς συνωμοσίας. Καλό το παραμύθι, αλλά δεν έχει δράκο, αγαπητοί. Πρώτον, διότι ο Τσίπρας είναι πράγματι μέλος του συστήματος από τη στιγμή που υπέγραψε Μνημόνιο. Κατά συνέπεια, όχι άλλο κάρβουνο! Δεν πιάνει. Δεύτερον, διότι παρά την παραπλανητική ρητορεία, στο παρασκήνιο οι δικοί του συνεργάτες ετοιμάζονται για τον μεγάλο συνασπισμό με φράσεις του τύπου «ποιος θα θυμάται μετά τις εκλογές τι λέγαμε, θα επικαλεστούμε το αποτέλεσμα και τις Βρυξέλλες!». Τέτοιος οπορτουνισμός.
Τρίτον, διότι οι Βρυξέλλες, μετά τη συνθηκολόγηση ΣΥΡΙΖΑ, δεν τραβάνε ιδιαίτερο ζόρι για το ποιος είναι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας. Σταθερότητα και βεβαιότητα ότι θα πάρουν τα λεφτά τους πίσω επιθυμούν. Το ίδιο και ο Ντράγκι. Για να βάλουν το κεφάλι τους στον τορβά, όμως, όλοι αυτοί και να μας κάνουν… ευκολίες πληρωμών (αυτό σημαίνει επιμήκυνση χρέους), ζητούν μια ελάχιστη εγγύηση. Σε ποιον θα κάνατε ρύθμιση χρέους αν είχατε τη φρικτή υποψία ότι την επομένη μιας τέτοιας συμφωνίας θα άρχιζε τα νούμερα; Αν υπάρχει, λοιπόν, έξωθεν επιθυμία για μεγάλο συνασπισμό, αυτή δεν οφείλεται σε κάποιο σχέδιο να κοντύνει ο Τσίπρας -τα κατάφεραν μια χαρά οι σύντροφοί του-, αλλά στην αγωνία των πιστωτών ότι θα σταματήσει με την παραμικρή αφορμή την υλοποίηση των συμπεφωνημένων. Τέταρτον και τελευταίον: Ασφαλώς και η διαπλοκή δεν αποτελείται από αγγέλους.
Τα συμφέροντά τους θέλουν να διασφαλίσουν όσοι προπαγανδίζουν μεγάλο συνασπισμό. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι ποινικοποιείται αυτή η πολιτική πρόταση επειδή ακούγεται και από εκεί. Πλην διαπλοκής, η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού απορρίπτει τις ουτοπίες για αυτοδυναμίες και ενθαρρύνει τα κόμματα να συνεργαστούν για το καλό του τόπου. Ας μη διαμαρτύρεται, λοιπόν, ο Τσίπρας. Ο ίδιος έφερε τον εαυτό του σε κατάσταση αδυναμίας. Σε τελική ανάλυση, ο ίδιος έβαλε στο παιχνίδι τους ξένους ζητώντας άδεια για εκλογές από τη Μέρκελ.
Μανώλης Κοττάκης
